به گزارش مشرق؛ پانزدهمین شماره از مجله فرهنگ و علوم انسانی عصر اندیشه با سردبیری روح الأمین سعیدی بر روی پیشخوان کیوسکهای مطبوعاتی سراسر کشور قرار گرفت. این شماره در ۳۰۴ صفحه دربردارنده هفت پرونده با موضوعات گوناگون است.
پرونده «دینداری یا دینگریزی؟» که حجیم‌ترین بخش عصر اندیشه پانزدهم محسوب میشود، از منظری جامعه‌شناسانه و با مشارکت ۹ جامعهشناس برجسته کشور، وضعیت دینداری مردم در جامعه ایران معاصر را بررسی کرده و بر این سؤال چالش‌زا تمرکز یافته است که آیا جامعه ایرانی در دوران چهلساله حاکمیت یک نظام دینمدار، نسبت به گذشته دیندارتر شده و یا به سوی عرفیگرایی و دینگریزی میل کرده است؟ «فرجام دین جدایی» نام پرونده دیگر عصر اندیشه است که موضوع مهم بازخیزش دین در غرب و آغاز دوران پساسکولاریسم را مدنظر قرار داده و وضعیت کنونی اسلام را نیز در این شرایط نوپدید ارزیابی نموده است.
در این پرونده علاوه بر صاحبنظران داخلی، سه اندیشمند برجسته غیرایرانی از آمریکا، انگلستان و لبنان نیز مشارکت جستهاند. دیدگاه بحثبرانگیزِ مطرح در مباحث پرونده این است که علیرغم ظهور دوباره دین در عرصه جهانی و بحران سکولاریسم، اسلام سیاسی تاکنون نتوانسته الگوی قابل رقابتی را بهعنوان بدیل سکولاریسم غربی ارائه دهد.
عصر اندیشه در ادامه، پرونده «نیک و بد عملگرایی» را ارائه کرده است. این پرونده سیری در مدیریت اقتصادی دولت سازندگی دارد و الگوگیری مرحوم هاشمی و همکارانش از سیاستهای اقتصاد لیبرال و گذار به عملگرایی را از منظر موافقان و مخالفان مورد نقد و بررسی قرار داده است. پرونده «رجعت به حمایتگرایی» در فضای اقتصاد سیاسی بینالملل نگاشته شده و به چالش و دیالکتیک «حمایتگرایی» و «جهانی‌سازی» متعاقب حضور ترامپ در کاخ سفید و تصمیم انگلستان برای خروج از اتحادیه اروپا توجه دارد.
پرونده ویژه عصر اندیشه که مناسب با حال و هوای ایام اربعین حسینی است، با عنوان «عاشورای انقلابی، عاشورای سکولار» به ریشه‌یابی قیام حضرت حسین ابن علی (ع) پرداخته و کوشیده است برخی شبهات مطرح شده از سوی جریان‌های سکولار طی سالهای اخیر را پاسخ دهد. «خانه دوست کجاست؟» عنوان پرونده هنری عصر اندیشه با محوریت سینما است که به جریانشناسی سینمای انقلاب اسلامی و سیر تطور آن در دهه ۱۳۶۰ اختصاص مییابد. همچنین پرونده «وقف دانش» به مطالعه نقش نهاد وقف در گسترش حوزه دانش و تحقیقات علمی در ایران و جهان پرداخته و با رویکردی آسیب‌شناسانه دلایل غفلت از وقف دانش در جامعه ایرانی و راهکارهای ترویج آن را بررسی کرده است.
