به گزارش مشرق، «سید رحیم نعمتی» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
سربازان قبیله ناواهوی امریکا به دلیل زبان خاص بومی خود نقش تعیینکنندهای در جنگ جهانی دوم و به خصوص در جبهه جنگ علیه نیروهای ژاپنی داشتند چرا که پیامهای جنگی به زبان ناواهویی برای شنود ژاپنی قابل ترجمه نبود و فیلم رمزگویان باد( Windtalkers) هم بر مبنای همین موضوع ساخته شده است.
به دلیل همین نقش است که مراسم تقدیری از کهنهسربازان این قبیله در کاخ سفید امریکا برگزار شد و دونالد ترامپ، رئیسجمهور امریکا، در این مراسم شرکت داشت اما این مراسم هم بدون حاشیه تمام نشده و حالا منتقدین او انگشت بر دو موضوع گذاشتهاند که به نظر آنها دلالت بر خوی و رفتار نژادپرستانه او دارد. موضوع اول مربوط به مکانی میشود که ترامپ ایستاده بود چرا که انتخاب مکانی در مقابل تصویری از اندرو جکسون، هفتمین رئیسجمهور امریکا، برای منتقدین ترامپ خالی از حرف نیست و دومین موضوع هم استفاده او از نام پوکههانتس برای اشاره به الیزابت وارن، سناتور دموکرات از ایالت ماساچوست، است.
اندرو جکسون رئیسجمهوری بود که در ۱۸۳۰ قانون حذف بومیان را امضا کرد که باعث جابهجایی اجباری بسیاری از قبایل سرخپوست و مرگ و میر هزاران نفر از آنها شد. او به واسطه این کار چهرهای منفور حتی در داخل امریکا است و ایستادن ترامپ در مقابل تصویری از او آن هم در مراسم تقدیر از سالخوردگان قبیله ناواهو، به نوعی معنای تأیید امضای آن قانون در ۱۸۷ سال قبل و حاکی از خوی نژادپرستانه ترامپ است. ترامپ قبل از این در کارزار انتخابات ریاست جمهوری از نام پوکههانتس برای اشاره به الیزابت وارن استفاده کرده بود که آن موقع مورد استقبال مخاطبانش قرار گرفته بود اما این بار کسی در این مراسم از کار او خوشش نیامد بلکه حضار با سکوت معنادار ناراحتی خود را هم نشان دادند.
این ناراحتی بود که باعث شد سارا ساندرز، سخنگوی کاخ سفید، بعد و در جلسه مطبوعاتی سعی کند به نحوی کار ترامپ را توجیه کند و بگوید ترامپ با بر زبان آوردن این نام نمیخواسته به میهمانان سرخپوست خود توهین کند و مدعی شد: «رئیسجمهوری امریکا ارزش و احترام فوقالعادهای برای این افراد قائل است و به همین دلیل ما آنها را به کاخ سفید دعوت کردیم، برای آنها وقت گذاشتیم و آنها را امروز مورد تقدیر قرار دادیم.» شاید ساندرز خواسته با این کلمات آن کار ترامپ را توجیه کند اما ایستادن او در مقابل تصویر اندرو جکسون چیزی نیست که قابل توجیه باشد و به همین جهت هم وقتی از ساندرز در این مورد سؤال شد، او پاسخی برای گفتن نداشت.
حقیقت این است که جدای از مشکلات شخصی و کاری ترامپ، نژادپرستی او چیزی بوده که در این ده یازده ماه از ریاست جمهوریاش مورد توجه خاص بوده است. همین توجه خاص بود که او را مجبور کرد در نیمه ماه اوت نسبت به خشونتهای نژادپرستانه در شهر شارلوتزویل از ایالت ویرجینیا موضع بگیرد، هرچند که در ابتدا معلوم بود او تمایلی به این کار ندارد. در واقع، نژادپرستی در تاریخچه خانوادگی و کاری او جای خاصی دارد که یک نمونه روشن گزارش روزنامه نیویورکتایمز در ژوئن ۱۹۲۷ است. فرد ترامپ، پدر دونالد ترامپ، در آن گزارش به عنوان یکی از افرادی یاد شده که در گردهمایی نژادپرستان فرقه کو کلاکسکلان شرکت کرده بود و البته خود فرد هم ابایی از اظهار رابطهاش با این فرقه نژادپرست نداشت چنان که او در همان زمان همراه دیگر اعضای فرقه با نیروهای پلیس درگیر شده بود و در میان هزار نفر عضو فرقه بود که توسط پلیس دستگیر شده بود.
ماجرای محکومیت ۴۴ سال قبل خود ترامپ در دادگاه هم دلیل دیگری بر خوی نژادپرستانه او است چرا که تبعیض نژادی در اجاره آپارتمانهای برجش در این دادگاه به اثبات رسید. خوی نژادپرستانه ترامپ تا آن حد است که خوش ندارد در دم و دستگاه خود سیاهپوستان را ببیند و کیب برن یکی از کارمندان سیاهپوست او است که به نیویورکر گفته؛ وقتی دونالد و ایوانا (نخستین همسر ترامپ) به کازینو میآمدند، رئیسهای کازینو دستور میدادند تا همه سیاهپوستها از آن طبقه بیرون بروند.»
این دست موارد به خوبی نژادپرستی ریشهدار ترامپ را نشان میدهد و بیجهت نیست که او در آن مراسم مقابل تصویر اندرو جکسون بایستد و با متلک نژادپرستانه از میهمانان سرخپوست خود استقبال کند اما نکته مهم در ارتباط او با آن بخش از جامعه امریکا است که تمایلات ریشهدار نژادپرستانه دارد.
وقایع شهر شارلوتزویل به خوبی نشان داد که این بخش از جامعه امریکا با ریاست جمهوری ترامپ جان تازهای گرفته و باعث شده میزان حملات نژادپرستانه در این مدت کوتاه از ریاست جمهوری او افزایش بیابند. حضور همین بخش از جامعه در کارزار انتخاباتی بود که باعث میشد او به راحتی از پوکههانتس بگوید اما به نظر میرسد که او فراموش کرده بود در مراسم تقدیر از کهنه سربازان ناواهویی کسی از آن بخش جامعه حضور ندارد تا به راحتی از پوکههانتس بگوید.