به گزارش مشرق، «زهرا چیذری» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
«در عرصه سیاسی دولت می‌تواند بگوید برجام را دارم و در عرصه اجتماعی می‌تواند طرح تحول سلامت را نام ببرد.» هر چند محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت دوازدهم این جمله را در بیان نقاط قوت دولت تدبیر و امید به کار برده است؛ مقایسه‌ای که با عنایت به دستاوردهای هر دو حوزه مخاطب را بیش از پیش نگران و مشوش می‌کند، اما شاید مقایسه طرح تحول سلامت و برجام به عنوان دو نمود مهم عملکرد دولت در حوزه سیاست داخلی و سیاست خارجی، چندان هم نابجا نباشد. نکته قابل‌تأمل اینجاست که هر دو دستاورد دولت یعنی هم برجام و هم طرح تحول سلامت دستاوردهایی گنگ، مبهم و تصویری تمام‌نما از اشتباهات فاحش است.
با وجود این اتفاقاً هم در حوزه برجام و به‌رغم اثبات پوچ بودن دستاوردهای آن و هم در طرح تحول سلامت با وجود دلالت نشانه‌های آشکار ورشکستگی بیمه‌ها و تهی شدن طرح تحول از اهداف اولیه و عقبگرد صریح در ادامه اجرای طرح، دولت همچنان بر ادامه طرح تحول در حوزه سیاست داخلی و دستاورد شمردن برجام در حوزه سیاست خارجی اصرار دارد. قضاوت درباره برجام و دستاوردهایش را به حوزه سیاست خارجی وامی‌گذاریم و در این یادداشت به دستاورد حوزه سیاست داخلی دولت یازدهم و دوازدهم یعنی طرح تحول سلامت می‌پردازیم.
طرح تحول سلامت را به این خاطر دستاورد سیاست داخلی دولت می‌نامیم، چون این طرح بیش از آنکه طرحی اجتماعی و در راستای ارتقای سلامت مردم باشد، طرحی سیاسی بوده و سیاسی بودنش را می‌شد در پای صندوق‌های رأی به روشنی مشاهده کرد، اما با پایان انتخابات و تکرار دولت یازدهم رفته‌رفته مشکلات این طرح یکی‌یکی رونمایی شد و دولت از برنامه‌هایی همچون کاهش فرانشیز بستری به ۶درصد در شهرها و ۳درصد در روستاها صرفنظر کرد و فرانشیز دریافتی از بیماران بستری به قبل از اجرای این طرح یعنی همان ۱۰درصد برای شهری‌ها و ۶درصد برای روستایی‌ها بازگشت. این بازگشت شامل افزایش میانگین ۱۸۷درصدی تعرفه‌های درمانی نبود تا کمی از فشارهای تحمیل شده بر مردم کاسته شود.
برای حس کردن لرزش پایه‌های این طرح کافی است تا سری به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی یا داروخانه‌ها بزنید تا دریابید عقبگرد دولت از ادامه این طرح چگونه خود را به شکل‌های گوناگون نشان می‌دهد و ناامیدی را در میان بیمارانی که به امید دریافت خدمات درمانی به این مراکز مراجعه می‌کنند، تزریق می‌کند.
درست روی میز تریاژ مراکز درمانی پیش از آنکه بخواهید تعیین تکلیف شوید، با این نوشته مواجه می‌شوید: «از اول آبان ماه بیمه سلامت ایرانیان با این مرکز قرارداد ندارد» و این به معنای صرفنظر از مراجعه به پزشک و درمان برای بسیاری از افرادی است که با شعار بیمه همگانی سلامت پای صندوق‌های رأی آمده بودند.
جالب اینجاست که بنا به تأکید مسئولان سلامت، تمام ۱۱میلیون نفری که طی طرح تحول سلامت بیمه شدند از اقشار محروم و حاشیه‌نشین‌ها بودند، اما با آغاز دولت دوازدهم، حتی پیش از استقرار تیم‌های جدید در بدنه دولت، تنها اقرار به اشتباه در طرح تحول سلامت صورت گرفت؛ اقرار به اشتباه درباره بیمه کردن ۱۱میلیون نفر به جای ۵ میلیون نفری که پیش‌بینی شده بود.
حالا دکتر حسن روحانی در نخستین گفت‌وگوی تلویزیونی‌اش با مردم در جایگاه رئیس دولت دوازدهم همچنان بر ادامه طرح تحول تأکید کرد و گفت: طرح تحول سلامت در دولت دوازدهم هم ادامه خواهد داشت و همان مسیر دولت قبل را طی می‌کند تا مردم به خدمات بیشتر، ارزان‌تر و فراگیر دسترسی داشته باشند.
وی با عنوان این مطلب که مشکلاتی در طرح تحول سلامت ایجاد شد که عمدتاً مربوط به بیمه‌ها بود، گفت: قرار این بود ۵ میلیون نفر که پوشش بیمه نداشتند، تحت‌پوشش بیمه قرار گیرند، اما ۱۱ میلیون نفر بیمه شدند که بار سنگینی بر دوش دولت وارد کرد.
رئیس‌جمهوری با تأکید بر این مطلب که تأمین منابع بیمه‌ها انجام خواهد شد و تا پایان سال قدم‌های خوبی برمی‌داریم، تصریح کرد: طرح تحول سلامت یکی از یارانه‌های غیرنقدی است تا مردم به دارو و درمان ارزان‌تر دسترسی داشته باشند.
روز گذشته هم سخنگوی دولت تصریح کرد: در بودجه سال ٩٧ با همه مضیقه‌ها دو کار برجسته‌ای انجام شد که یکی اشتغال بزرگ برای جوانان و دیگری سلامت جامعه در کنار کاهش فقر مطلق است.
مقایسه نوبخت میان طرح تحول سلامت و برجام انگار به جای کاهش نگرانی‌ها می‌تواند مردم را نگران‌تر کند؛ نگرانی از اینکه مبادا طرح تحول سلامت هم به سرنوشت برجام دچار شود!
