به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، سرهنگ خلبان حسین ربیعی در خاطره‌ای روایت می‌کند: یکی از بسیجیانی که در جمع سربازان مستقر در اطراف منطقه «جراحی» بود، فرزند سرگرد رضا محبی اولین فرمانده هوانیروز بود. مسئولان می‌خواستند او را خارج از میدان‌های عملیاتی نگه دارند، ولی او که به خاطر جنگ از خارج به کشور برگشته بود، اصرار داشت که در عملیات درگیری شرکت کند.
مسئولین امر او را به همراه بالگرد «رسکیو» (امداد) به مأموریت می‌فرستادند. او در چندین حرکت که همراه بالگردها اعزام شده بود، چند تن از عراقی‌ها را به اسارت درآورده و با همان بالگرد رسکیو به محل استقرار نیروهای خودی رسانده بود. سلاح او یک قبضه اسلحه «ژ۳» و مقداری فشنگ بود. هر جا به منطقه تجمع کوچکی از عراقی‌ها می‌رسیدیم، او از بالگرد پیاده می‌شد و می‌رفت عراقی ها را اسیر می‌کرد و می‌آورد. در ساعات عملیات نیز به عنوان نیروهای کمکی در کنار تیم رسکیو قرار داشت.
یک بار تیم آتش، عملیات گسترده‌ای در بین نیروهای عراق انجام داد و نیروهای زیادی را منهدم کرد. در حال بازگشت بودیم که سه فروند هواپیمای عراقی به تیم پرواز حمله کردند و پس از ۲۰ دقیقه تعقیب و گریز بالگرد ۲۱۴ را مورد هدف قراردادند که سه نفر از سرنشینان آن شهید شدند. یکی از این سرنشینان فرزند سرگرد محبی اولین فرمانده هوانیروز بود.
سرگرد رضا محبی نخستین فرمانده هوانیروز است او سه سال بعد از تولد هوانیروز در روز ۲۱ خرداد ماه ۱۳۴۶ در یک سانحه هوایی در «قلعه مرغی» تهران به جان باخت. «سعید محبی» فرزند سرگرد خلبان رضا محبی نیز در دوم آبان ماه سال ۱۳۵۹ حین اجرای مأموریت در هوانیروز در خرمشهر به شهادت رسید.
