به گزارش مشرق، اصغر رحیمی که از انتخاب خبرگان ورزشی به شدت گلایه دارد، افزود: چیدمانی که انجام شده است مبنای کارشناسی ندارد و من که خبره بازیهای المپیک و مدرس IOC هستم، با مدرک دکترای مدیریت و 25 سال کار در بدنه کمیته ملی المپیک و فعالیت در مدیریت اعزام به بازیها به عنوان خبره ورزشی معرفی نمی شوم و واقعا جای تاسف دارد.
او ادامه داد: افرادی که به عنوان کارشناس خبره معرفی شدهاند آیا کارشناس خبره بازیها هستند یا نه. این واقعا ظلم تاریخی بود که صورت گرفت. اکنون من با سابقهای که در کمیته ملی المپیک دارم، نه میتوانم وارد اقتصاد، سیاست و معاون رییس جمهور شوم و در خود ورزش هم چنین اتفاقی برای من میافتد. کمیته ملی المپیک به صورت موروثی است و افراد بعضا بدون صلاحیت مسئولیت کمیته ملی المپیک را بر عهده میگیرند.
رحیمی در پاسخ به این سوال که هم چنان قصد دارد سرپرستی کاروان ایران در بازیهای آسیایی را قبول نکند، تصریح کرد: من از اعضای هیات اجرایی تشکر کردم، اما از همان کارشناسان خبره یک نفر را به عنوان سرپرست کاروان ایران انتخاب کنند و با توجه به زمان حساسی که تا آغاز بازیها باقی مانده است گزینه دیگری را داشته باشند. من کارمند کمیته ملی المپیک هستم و 25 سال زندگیام را در ورزش گذراندهام و با هفت دبیرکل و رییس کمیته ملی المپیک کار کردهام. به هیچ عنوان قصد ندارم که از مرکز نظارت بر تیمهای ملی بروم، اما اگر من را دیگر نخواستند استقبال میکنم.
رییس مرکز نظارت بر تیمهای ملی با تاکید بر این که قصد ورود به انتخابات برای پستهای دبیر کلی و ریاست را داشته است، تصریح کرد: من می خواستم با حضور در دبیر کلی و یا ریاست کارهایی را که در ورزش انجام میدهم با کیفیتتر باشد، اما اکنون نگذاشتند که من حتی وارد انتخاب شوم. نمی دانم آن پست لیاقت من را نداشت و یا من لیاقت آن پستها را نداشتم. البته من با 20 نفر از اعضای مجمع هم صحبت کرده بودم و نمیدانم چون فکر کردند که من رای میآورم به عنوان خبرگان ورزشی انتخابم نکردهاند و یا این که آدمهای دیگری بودند که صلاحیت آن را داشتند و در کل به نظرم ظلمی اتفاق افتاده است.
رحیمی در پاسخ به این سوال که قصد دارد از جلسات سرپرستان کاروانها در جاکارتا باز گردد، گفت: جلسات آغاز شده است و از آنجا که فرصتی نیست که فرد دیگری ویزا بگیرد و در جلسات حضور داشته باشد. به عنوان کارمند کمیته ملی المپیک هستم و سعی میکنم مثل افراد نباشم که فقط حرف منافع ملی میزنند و در عمل کار دیگری را انجام میدهند.