سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابلاستفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** گفت و گوی زنده رئیس جمهور چنگی به دل نزد؛ مشکلات معیشتی مردم بی پاسخ ماند
«محمد علی ابطحی» رئیس دفتر رئیس جمهور دوران اصلاحات با اشاره به گفت و گوی زنده تلویزیونی رئیس جمهور در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:
«متاسفانه سؤالات آقای رشیدپور متفاوت نبود. حتی طعم سخنرانیهای آزاد خود روحانی را نداشت. از سیاست داخلی و خارجی و حتی اقتصاد حرف مهمی پرسیده نشد. و جواب هم طبعاً داده نشد. کشور غرق در ناامیدی است. اصلاً به مشکلات اخیر اشاره نشد. حتی سؤالات از برنامههای عادی رشیدپور هم خیلی محافظهکارانهتر بود. کشور به مصاحبه دیگری احتیاج داشت».
روزنامه آفتاب یزد نیز در گزارش اصلی شماره امروز با عنوان «متفاوت اما نه چندان جذاب» نوشت:
«برخلاف گفتگوهای پیشین رئیس جمهور، این بار مجریِ چالاکتر و صریحتری مقابل روحانی نشسته بود و توانست سؤالات چالشیتری را مطرح نماید اما با این حال نباید منکر شد که پاسخها چنگی به دل نمیزد. شاید اگر رئیس دولت پاسخهای صریحتری را بیان مینمود میشد گفت که گفتگوی فوق کاملاً قانع کننده بوده است».
اکنون دغدغه اصلی مردم، مشکلات معیشتی و مسائل اقتصادی است. روزنامههای حامی دولت نیز بارها اذعان کردهاند که مسئله اشتغال و مشکل بیکاری جوانان و رکود و گرانی کالاهای اساسی و مشکلات واحدهای تولیدی و حقوق معوقه کارگران در رأس مسائل اصلی خانوادههای ایرانی است.
اما متاسفانه موارد فوق در گفت و گوی زنده تلویزیونی رئیس جمهور مطرح نشد. نکته قابل تأمل اینجا بود که مجری برنامه در انتهای گفت و گو تصریح کرد که «امشب فرصت نشد درباره اشتغال صحبت کنیم»!
نکته قابل تأمل دیگر اینکه این گفت و گوی تلویزیونی حدوداً در دوسالگی اجرای برجام برگزار شد اما گزارش نتایج برجام و تشریح برنامه ایران در مقابل عهدشکنیهای مستمر آمریکا نیز هیچ جایگاهی در این برنامه نداشت.
برخی از روزنامههای اصلاح طلب گلایه کردند که «پاسخهای روحانی چنگی به دل نزد» و «این گفت و گو طعم سخنرانیهای آزادِ روحانی را نداشت». کارشناسان معتقدند که گلایه روزنامههای اصلاح طلب بیشتر از این جهت است که روحانی در این گفت و گو از اظهارات چالشی و حاشیهای خودداری کرده است و به عبارت صریحتر، چون روحانی خطاب به نهادهای دیگر حرفهای جنجالی و چالشی نزده است، بنابراین این سخنرانی چنگی به دل نزده و طعم سخنرانیهای آزاد روحانی را نداشته است.
روزنامههای اصلاح طلب بارها و بارها ثابت کردهاند که با مشکلات معیشتی و دغدغههای اصلی مردم فرسنگها فاصله دارند.
** بهزاد نبوی: دست روحانی بسته است و هر ۹ ساعت یک بحران دارد
«بهزاد نبوی» در مصاحبه با روزنامه وقایع اتفاقیه گفت:
«فشارهایی که بر دولت فعلی وارد میشود به مراتب بسیار بیشتر از فشار بر دولت هفتم و هشتم است. اگر آن دولت هر ۹ روز با یک بحران مواجه بود، دولت فعلی شاید هر ۹ ساعت یک بحران دارد».
نبوی افزود:
«درحالحاضر دست آقای روحانی بسته است و بدون هماهنگی با نهادها و قوای دیگر امکان تجدیدنظر در سیاست خارجی، بهمنظور فراهم کردن امکان سرمایهگذاری را ندارد».
»ابراهیم اصغرزاده» دبیرکل سابق حزب همبستگی-آبان ۹۵- ادعاهایی نظیر هر ۹ روز یک بحران برای دولت را افسانهسازی توصیف کرد و گفته بود: «مطمئناً بخش قابل توجهی از ناتوانی به دلیل نداشتن برنامه دولت است. خیلی از دوستان اصلاحطلب معتقدند دولت استراتژی مشخصی برای توضیح و تأثیر بر افکار عمومی ندارد. یادمان نرود وقتی همین دولت در ماههای نخست استقرار خود از مردم خواست تا از دریافت یارانه انصراف بدهند در اردیبهشت سال ۹۳ حدود ۹۴ درصد جمعیت کشور یعنی بالای ۷۳ میلیون نفر تقاضای دریافت ۴۵ هزار تومان یارانه را امضا کردند و با صدای رسا اعلام نمودند میخواهند یارانه بگیرند و حاضر نیستند به نصیحت دولت گوش بدهند. همان زمان در مصاحبهای گفتم پاشنه آشیل این دولت افکار عمومی است». روزنامه قانون نیز پیش از این در یادداشتی با اشاره به مشکلات معیشتی مردم نوشته بود: «ضعف در مدیریت مشکلات معیشتی کشور، اعتماد عمومی را کاهش میدهد».
اصلاح طلبان پیش از این، کمپین «ما پشیمانیم» را دسیسه نامیدند و پس از آن اعتراضات معیشتی مردم را نیز به تحریک توسط منتقدان نسبت دادند. «آدرس غلط» اصلاح طلبان به دولت ادامه راهی است که این جریان در دولت یازدهم دنبال کردند و نتیجه آن، ناکارآمدی اقتصادی، بر زمین ماندن بسیاری از وعدهها، تحمیل تحریمهای بیشتر به جای لغو تحریمها، حاشیهسازیهای مصنوعی، اتلاف نیروی دولت و هزینه شدن امکانات و ظرفیتها در جادههای فرعی را به دنبال داشت.
** وقت کُشی توتال؛ گلابی برجام نرسید!
روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «تداوم وقت کشی توتال» نوشت:
«نایبرئیس کمیسیون انرژی مجلس، با اشاره به گذشت دو سال از اجرای برجام گفت: درحالحاضر شرایط به گونهای است که کشتیهای نفتکش ما همچنان باید با پرچم یک کشور دیگر تردد کنند. هدایتالله خادمی در گفتوگو با مهر، درباره آخرین وضعیت اجرای قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی از سوی شرکت توتال فرانسه با توجه به تعلل ماههای اخیر این شرکت و انتقاد کارشناسان و نمایندگان، اظهار کرد: از زمان آخرین جلسه کمیسیون با وزیر نفت برای پیگیری این مسئله تاکنون که بیش از یک ماه گذشته، اطلاعات مستند و دقیقی که مشخص کند توتال در چه مرحلهای از اجرای قرارداد قرار دارد، به ما ارائه نشده است».
در تیرماه سال جاری، حواشی قرارداد وزارت نفت ایران با شرکت بدسابقه توتال در صدر اخبار رسانهها قرارگرفت. توتال پیش از این چند بار متهم به پرداخت رشوه در ایران و عراق و ایتالیا و مالت شده است. توتال همچنین قرارداد قبلی با ایران برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی را به بهانه تحریمها و به شکل یکطرفه نقض کرد و این در حالی بود که از سال ۷۹ تا ۸۸ نیز ما را معطل گذاشته بود.
منتقدان با اشاره به موارد فوق به زنگنه و مقامات ارشد دولت در مورد قرارداد مجدد با توتالِ بدسابقه هشدار دادند؛ اما متاسفانه دولت با تندی با منتقدان برخورد کرد.
روزنامههای اصلاح طلب نیز با تیترهایی همچون «بفرمایید گلابی برجام»، «پیروزی ژنرال»، «روسیاهی سه فوریت»، «دست خالی بهانه جویان»، «عبور سلامت توتال از بهارستان» و...با حمله و توهین به منتقدان دولت، از خارج شدن طرح سه فوریتی توقف قرارداد توتال از دستور کار مجلس استقبال کردند.
خبرگزاری رویترز-آبان ۹۶- در گزارشی نوشت: «پاتریک پویانه» مدیرعامل شرکت توتال گفت: «توتال درباره قرارداد پارس جنوبی با ایران هنوز سرمایهگذاری نکرده است و تا آخر سال میلادی جاری در اینباره تصمیم خواهد گرفت. در صورت تصمیم آمریکا مبنی بر خروج شرکتهای سرمایهگذاری، حتی اگر ایران و فرانسه نیز به این توافق وفادار بمانند، توتال از ایران خارج خواهد شد».
** سوداگران باعث افزایش صوری قیمت مسکن شدهاند
روزنامه قانون در مطلبی با عنوان «مسکن در چنگ سوداگران» نوشت:
«برخی کارشناسان معتقدند که سوداگران باعث افزایش صوری قیمت مسکن شدهاند و هیجانات در بازار، چندان نشانی از رونق ندارد. بنابراین نمیتوان امید داشت که تا سال آینده رونق به بازار مسکن راه پیدا کند...در حال حاضر که قیمتها چندان افزایش نداشته، قدرت خرید وجود ندارد اما صحبت بر سر افزایش ۵۰ درصدی است. اکنون ۱۴ درصد افزایش قیمت وجود دارد اما اگر دلار افزایش پیدا کند، ممکن است تا نیمه اول سال آینده این افزایش قیمت تا ۵۰ درصد نیز افزایش یابد. خرید و فروشهای صوری و سفته بازی از این دست به آن دست، تنها قیمت آن را بالا میبرد. با تسهیلات فعلی، خانه اولیها و زوجها توانایی خرید خانه ندارند و واحدها خالی مانده است. حالا فرض کنید قیمتها تا ۵۰ تا ۱۰۰ درصد بالا برود، به این ترتیب رکود نیز تشدید خواهد شد».
گفتنی است روزنامه اعتماد-آبان ۹۶- در مطلبی با عنوان «توجیه، کم کاری است» نوشته بود: «لازم است به این نکته توجه کرد که مبحث رشد با رونق بازار مسکن به کلی متفاوت بوده و با شاخصهای گوناگونی ارزشگذاری میشود. بر این اساس هر رشدی را نمیتوان دلیلی بر رونق بازار دانست. زمانی میتوان گفت که رونقی در بازار شکل گرفته که منجر به ارزش افزوده شود. در این میان نرخ تورم و میزان جذب سرمایه از فاکتورهای مهمی هستند که به ارزش افزوده منجر میشوند. در زمان کنونی، با رخدادهای بینالمللی و تصویب تحریم کاتسا در کنار تلاطم نرخ ارز، مواردی هستند که میتواند مانع از رونق بازار شوند...بیتوجهی دولت یازدهم به بخش مسکن را از آنجا میتوان مشاهده کرد که دولت بعد از ۴ سال به تازگی اعلام کرده که درصدد است برنامهریزی در این بخش انجام دهد. به طور کلی آماری که بانک مرکزی در شرایط کنونی ارائه میدهد و مدعی است نشانه ورود به پیش رونق بازار مسکن است، تنها برای کاستن از فشار افکار عمومی است و شاخصهای بازار نشانی از رونق را نوید نمیدهد؛ چراکه رونق بازار را از شاخصهای اقتصادی و واقعیتهای بازار میتوان دریافت».