به گزارش مشرق، یک روزنامه نگار صهیونیست داستان تعدادی از ترورهای بیشمار سازمان موساد را منتشر کرد. «رونن برگمن»، خبرنگار حوزه اطلاعات در روزنامه یدیعوت آحارونوت بسیاری از عوامل موساد، شین بت و ارتش رژیم صهیونیستی را متقاعد کرده است تا داستان‌هایشان درباره ترور شخصیت‌ها را بیان کنند.
نتایج آن اولین نگاه جامع به استفاده رژیم صهیونیستی از کشتارهای تحت حمایت دولت است؛ ترورهایی با دامنه بسیار وسیع، از استفاده از خمیر دندان‌هایی که یکماه طول می‌کشد تا جان هدف را بگیرد گرفته تا پهپادهای مسلح؛ انفجار تلفن‌های همراه؛ لاستیک‌های زاپاس مسلح به بمب‌های کنترل از راه دور؛ ترور دانشمندان دشمن و کشف دوستداران روحانیون مسلمان.
این کتاب جدید تکنیک‌های مورد استفاده رژیم صهیونیستی در اجرای دست کم ۲۷۰۰ مورد عملیات ترور از زمان تشکیل این رژیم غاصب در ۷۰ سال پیش را به تصویر می‌کشد. گرچه تعدادی از آن عملیات‌ها ناکام مانده اما قطعا تعداد آنها از موارد ارتکابی از سوی کشورهای غربی بیشتر بوده است. این کتاب با بیش از ۶۰۰ صفحه بر پایه ۱۰۰۰ مصاحبه و هزاران سند گردآوری شده است و نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی برای کشتن ده‌ها دانشمند هسته‌ای ایران از ترور به جای جنگ و حمله نظامی استفاده کرده است.
این کتاب همچنین فاش می‌کند که چگونه این رژیم برای کشتن یاسر عرفات، رهبر فقید فلسطین از مسمومیت با رادیواکتیو استفاده کرده است اما هنوز مقام‌های تل‌آویو آن را رد می‌کنند. رونن برگمن می‌نویسد مرگ عرفات در ۲۰۰۴ طبق الگو پیش رفته و حامیانی داشته است. او اما از تاکید مستقیم بر اینکه دقیقا چه اتفاقی افتاده خودداری کرده و می‌گوید سانسور ارتش رژیم صهیونیستی اجازه نمی‌دهد که آنچه او می‌داند و رخ داده را بیان کند.
این کتاب تحت عنوان “برخیز و نخست تو بکش” از آموزه‌های تلمود گرفته شده است که تاکید دارد “اگر شخصی برای کشتن تو آمد، برخیز و تو اول او را بکش”. برگمن می‌گوید درصد بالایی از افراد مصاحبه شونده از این آموزه برای توجیه اقداماتشان استفاده کردند. همینطور ایده یک وکیل ارتش رژیم صهیونیستی بر آن است که چنین عملیات‌هایی اقدام مشروع جنگی محسوب می‌شود.
به‌رغم بسیاری از این مصاحبه‌ها از جمله با ایهود باراک و ایهود اولمرت، نخست‌وزیران سابق رژیم صهیونیستی، این نویسنده می‌گوید سرویس‌های مخفی این رژیم برای مداخله در نگارش کتابش تلاش کردند و در ۲۰۱۰ نشستی برگزار کردند تا راه‌های مخدوش کردن تحقیقات او را بررسی کنند و به کارکنان سابق موساد هشدار دادند تا با برگمن مصاحبه نکنند.
به گفته او گرچه آمریکا محدودیت‌های سخت‌تری را نسبت به اسرائیل علیه عواملش اعمال می‌کند اما جورج بوش، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ برخی از تکنیک‌های اسرائیل را به کار گرفت و باراک اوباما، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا هم چند صد کشتار هدفمند صورت داد.
برگمن، خبرنگار روزنامه آحارونوت می‌نویسد: سیستم‌های فرماندهی-کنترل، اتاق‌های جنگ، متدهای گردآوری اطلاعات و فناوری هواپیماهای بدون سرنشین و پهپادها که اکنون در خدمت آمریکایی‌ها و متحدانش است، قسمت عمده‌ای از آنها ایده اسرائیل است. کتاب مذکور پستی بلندی‌های شخصیت‌ها و تاکتیک‌هایی که سرویس‌های مخفی متعدد استفاده می‌کنند، به تصویر کشیده است.
در دهه ۷۰ میلادی، رئیس جدید عملیات‌های موساد صدها شرکت تجاری در خارج راه‌اندازی کرد تا شاید آنها روزی مورد استفاده قرار بگیرند. به عنوان مثال، موساد یک کسب و کار حمل و نقل در خاورمیانه ایجاد کرد که سال‌ها بعد برای تامین پوشش تیمی در آب‌های یمن مورد استفاده قرار گرفت. عملیات‌های آنها شکست‌هایی هم داشته است.
پس از آنکه یک گروه فلسطینی ورزشکاران اسرائیلی را در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ کشت، رژیم صهیونیستی تیمی از عواملش را برای کشتن عوامل آن حمله فرستاد و آنها دست کم به یک مرد اشتباهی شلیک کردند. همچنین عملیات‌های موفقی هم بوده است که به گفته برگمن معایب آن برای اهداف سیاسی اسرائیل بیش از منفعت آنها بوده است. رونن برگمن همچنین بر نگرانی‌های اخلاقی و حقوقی ناشی از کشتارهای تحت حمایت دولت از جمله وجود سیستم‌های حقوقی جداگانه برای عوامل مخفی و مابقی اسرائیل تاکید کرد.
اما او گفت که اکثر عملیات‌ها تا حد زیادی به اهداف خودشان رسیدند. گرچه بسیاری معتقدند اقدام اسرائیل در ساخت دیوار حائل در کرانه باختری مانع از حملات علیه شهروندان اسرائیلی در اوایل دهه ۲۰۰۰ شد، برگمن می‌گوید آنچه تغییر ایجاد کرد “شمار زیادی از کشتارهای هدفمند عوامل تروریستی” بوده است.
یکی از مهمترین منابع برگمن مائیر داگان بود که هشت سال ریاست موساد را در دست داشت و اوایل ۲۰۱۶ مرد. داگان در اواخر دوره کاری‌اش با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی عمدتا بر سر انجام یک حمله نظامی علیه ایران اختلاف‌نظر پیدا کرد.
نتانیاهو معتقد بود که تکنیک‌های اطلاعاتی از جمله فروش قسمت‌های معیوب رآکتورها، آن که اسرائیل و آمریکا انجام می‌دهند، کافی نیست. داگان اما تاکید داشته که چنین تکنیک‌هایی خصوصا ترورها اثرگذار خواهد بود.
برگمن به نقل از او نوشت: در یک ماشین به صورت میانگین ۲۵ هزار قطعه بود. تصور کنید اگر ۱۰۰ قطعه از آنها گم می‌شد گذشت از آن بسیار سخت می‌شد. از طرف دیگر، گاهی بسیار اثرگذارتر می‌شد اگر راننده کشته می‌شد و قضیه همین است.
۱۰:۱۵ - ۱۳۹۶/۱۱/۱۲
