به گزارش مشرق، سیدجلال حسینی در خصوص وضعیت مصدومیتش که امروز در تمرین به وجود آمد گفت: در حین تمرین امروز پایم مورد ضربه مستقیم قرار گرفت که این موضوع باعث شد درد زیادی را تحمل کنم. با نظر کادر پزشکی و هماهنگی آقای برانکو به تمرین ادامه ندادم تا شرایطم حاد نشود، اما خوشبختانه وضعیتم بهتر شده و از فردا تمریناتم را با پرسپولیس ادامه خواهم داد.
وی در پاسخ به این سؤال که پس از قول‌های فراوانی که از سوی مسئولان باشگاه نفت به طلبکاران این باشگاه داده شده آیا قدمی برای پرداخت طلب‌ها انجام شده یا نه، ادامه داد: دیگر نمی‌دانیم باید صدای اعتراضمان را به کجا ببریم. خودمان هم خسته شدیم که این همه درباره مشکلات حرف زدیم اما هیچ اتفاقی هنوز رخ نداده است. برای خود من هم عجیب است که چرا کسی به فکر مایی که برای باشگاه نفت زحمت کشیدیم و حالا پولمان را می‌خواهیم نیست.
کاپیتان تیم پرسپولیس خاطرنشان کرد: برایم جای سؤال دارد که چطور باشگاهی با این حجم از بدهی این‌قدر راحت می‌تواند فعالیت کند و کسی جلویشان را نمی‌تواند بگیرد. من فکر می‌کنم زور آقایان زیاد است که کسی نمی‌تواند مقابل‌شان بایستد وگرنه چطور می‌شود که یک تیم با این‌همه بدهی این‌قدر راحت در فضای فوتبال جولان می‌دهد و کسی هم جلودار آنها نیست. مدت‌هاست که به ما فقط قول، وعده و وعید می‌دهند اما در عمل هیچ اتفاقی رخ نداده است، این‌طور به نظر می‌آید که اراده‌ای برای حل این مشکلات نیست چون اگر واقعاً مسئولان مربوطه می‌خواستند قدمی برای ما بردارند تا الآن اتفاقی افتاده بود، اما می‌بینیم که آنها کارشان را می‌کنند و کسی جلودار آقایان نیست. به نظر من این وسط یک عده پشت میز نشسته‌اند و فقط به فکر معاملات خودشان هستند و کاری به مشکلات ما ندارند. اصلاً نمی‌فهم که چطور می‌شود این‌قدر راحت در فضای فوتبال جولان بدهند و پول طلبکارانشان را نمی‌دهند اما این‌قدر راحت کار می‌کنند و کسی هم کاری به آنها ندارد. این برای من عجیب است، فقط هم من طلبکار نیستم بلکه یک عده زیادی بابت قرارداد و زحماتی که کشیده‌اند از نفت طلب دارند و من نمی‌دانم کی قرار است که ما به حق و حقوق خودمان برسیم. بارها از مسئولان فوتبال درخواست کردیم که به داد ما برسند اما انگار نه انگار.
حسینی ادامه داد: من واقعاً برای مسئولان سازمان لیگ متأسف هستم، آنها هم نتوانستند قدمی بردارند. چرا کسی به فکر ما نیست؟ در این بین یک عده تجارت و معاملات خود را انجام می‌دهند و در دلشان به ما می‌خندند چون می‌دانند که ما دستمان به جایی بند نیست و آنها خیلی راحت کارشان را می‌کنند. در این بین ما بیخود و بی‌جهت دلمان را خوش کردیم که شاید کسی در این فوتبال پیدا شود و به داد ما برسد، اما این‌طور نشد و مسئولان وزارت نفت و سازمان لیگ فقط به فکر خودشان هستند و اینکه کارهایشان راه بیفتد. سؤال من از آقایان این است که آیا خودشان حاضر هستند که بدون پول و رایگان کار کنند؟ مطمئناً آقایان بدانند که تا زمانی که حق و حقوق بازیکنان را ندهند، ما سکوت نمی‌کنیم و مطمئناً حرف‌های تندتری دارم که به‌موقع آن را بیان می‌کنم. اجازه نمی‌دهیم که حق ما را به این راحتی پایمال کنند.
