به گزارش مشرق، از زمان ورود نجفی به شهرداری تهران خواسته های اصلاح طلبان برآورده نشده است. خصوصا با نارضایتی عمومی مردم در مدیریت شهری نجفی. حال اصلاح طلبان به فکر کنار گذاشتن او افتاده‌اند که در این میان گزینه هایی مطرح شده است:

تنش‌های ایجاد شده میان اعضای شورای شهر و شهردار تهران، رسانه‌ای شدن برخی از چالش‌ها را حاصل درگیری‌های درون حزبی میان جریان اصلاحات و کارگزاران باید دانست، اگر چه اکثریت اعضای شورای شهر را اصلاح طلبان و منتسبین به حزب اتحاد ملت ایران تشکیل داده ولی بدنه مدیریت شهری تهران تحت فرماندهی محمدعلی نجفی در دست حزب کارگزاران قرار گرفته است و در عزل و نصب‌ها نیز پایین‌ترین مطالبات یعنی به کارگیری اصلاح طلبان در نظر گرفته نشده است.

اصلاح طلبان که همه بدنه اجتماعی خود را به منظور حمایت از رئیس‌جمهور و شورای شهر مستقر به کار گرفته بودند حالا کمتر اثرگذاری را در مدیریت کلان و شهری دارا هستند و دلخوری‌های پیش آمده در این موضوع در شورای شهر بروز بیشتری پیدا کرده است. حزب اتحاد ملت ایران با حزب اعتدال و توسعه و همچینن کارگزاران در پشت پرده اختلافات فراوانی را داشته‌اند که عدم رفع اختلافات موجب شده تا ظهورش را به صورت رسانه‌ای در دیالوگ‌های مطرح شده میان شهردار و اعضای شورای شهر ببینیم.

بیشتر بخوانید:

نجفی به دلیل بیماری قادر به ماندن در شهرداری نیست

آیا نجفی رفتنی است؟

پروسه عبور از نجفی در حال حاضر از سوی برخی از اعضای شورای شهر تهران مطرح است، در ماه‌های سپری شده از حضور محمدعلی نجفی در رأس هرم مدیریت شهری، مردم هیچ گونه عملکرد موفقی از وی ندیده‌اند و در واقع هیچی ک از توقعات و انتظارات شهروندان تهرانی برآورده نشده است. حوادثی مانند زلزله خفیف تهران و بارش برف در کلان شهر تهران به عنوان مترو معیار سنجش عملکرد شهردار تهران به خوبی نمایانگر ضعف وی به عنوان یک مدیر اجرایی بوده و همین امر انتقادات مکرر اصلاح‌طلبان و حتی خبرنگاران این جریان را در پی داشته است.

اگرچه محمدعلی نجفی در گزارش 100 روزه خود سعی کرده بود تا با هجمه نسبت به شهردار سابق تهران؛ پوشش مناسبی در برابر عملکرد ضعیفش داشته باشد ولی این استراتژی نه تنها موفق نبوده بلکه به نظر می‌رسد در آینده نتیجه‌ای عکس داشته باشد. مردم پس از گذر زمان طبیعتاً عملکرد شهردار فعلی را با شهردار سابق مقایسه کرده و قضاوت می‌کنند.

مردم علی‌رغم همه شایعات به چشم خود دیده‌اند که در زمان تصدی قالیباف، شهر تهران متحول شده، پل‌های و اتوبان‌ها ساخته شده و خطوط ریل گسترش چشمگیری داشته است حال اگر محمدعلی نجفی نتواند همان روند قبلی را ادامه دهد طبیعتاً مورد بازخواست شهروندان تهرانی به ویژه رأی دهندگان به وی قرار می‌گیرد. با وجود شعارها و وعده‌های داده شده قبل از حضور نجفی در مسند شهرداری تهران، هیچ گونه پروژه‌ای افتتاح نشده و حتی رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز نتوانسته‌اند به عنوان پیاده نظام شهردار تهران از وی به عنوان مدیری موفق نام ببرند و حتی انتقادات آنها پس از مساله بارش برف بسیار نمود پیدا کرد و از وضعیت فعلی خسته شده‌اند.

محمدعلی نجفی از ابتدا گزینه چهارساله‌ای برای حضور در شهرداری تهران نبوده و در حال حاضر نیز طبق شنیده‌ها گزینه‌هایی برای جایگزینی وی در دست بررسی قرار گرفته‌اند. از همان ابتدای معرفی نجفی، هیچ کدام از بزرگان جریان اصلاحات وی را به عنوان گزینه‌ای چهارساله نمی‌دانستند چرا که سابقه‌ای اجرایی نداشته و موفقیت چشمگیری هم به عنوان کارنامه قابل دفاع از خود به یادگار نگذاشته است ولی به هرحال با لابی‌گری‌هایی که در آن برهه زمانی صورت گرفته بود همه گروه‌ها و احزاب به انتخاب وی تن داده بودند. در حال حاضر و پس از شدت گرفتن انتقادات نسبت به عملکرد وی به خصوص پس از بارش برف و قفل شدن شهر تهران؛ در پشت پرده شاهد رایزنی‌هایی به منظور انتخاب گزینه‌ای جایگزین برای شهردار فعلی هستیم. گزینه‌هایی که هم از محبوبیت نسبی در میان گروه‌ها و احزاب برخوردار بوده و هم کارنامه‌ای قابل دفاع به عنوان شهردار تهران داشته باشند. از میان گزینه‌های مطرح شده اسحاق جهانگیری و محسن هاشمی رفسنجانی به نظر محتمل‌تر می‌رسند. اگرچه با معرفی محسن هاشمی رفسنجانی به عنوان شهردار تهران، مهدی چمران وارد شورای شهر می‌شود ولی به نظر می‌رسد جریان اصلاحات حتی حاضر شده برای نمایشی از کارآمدی مدیریت شهری این استراتژی را در پیش بگیرند. محسن هاشمی رفسنجانی هم تجربه کافی به عنوان مدیر شهری را در گذشته داشته و هم مقبولیت نسبی را در میان اکثر احزاب و شخصیت‌های سیاسی دارد. بدون شک مهمترین دستاورد تغییر شهردار فعلی تهران، کاهش حس بی اعتمادی مردم به گزینه اصلاح طلبان برای مدیریت شهری و شاید بهبود کارایی به ویژه در حوزه عمرانی باشد.