اولا که بعید است هواپیمایی که به کوه می خورد و تکه تکه و متلاشی می شود ، کسی در آن زنده بماند . اما بر فرض هم که کسی زنده مانده باشد . شما چه توقعی دارید ؟ توقع دارید امداد گران مثل خدا باشند که در لحظه ای تمام پهنه گیتی را از نظر بگذرانند و دریابند که آن تکه آهن در کجای عالم قرار دارد ؟!!! امدادگران انسان هستند و محدودیت های انسانی دارند . مجبورند ذره ذره همه جا را بگردند تا در بین آنهمه کوهستان پهناور هواپیما را پیدا کنند . من هر بار که با هواپیما به جنوب کشور سفر می کنم و کنار پنجره نشسته ام ، اصلا از وسعت و پهناوری رشته کوههای ایران حیرت زده می شوم . آنقدر مرتفعند که از هواپیما هم دیده می شوند ! اینکه بین آنهمه کوه و قله ، دو روزه هواپیما را پیدا کردند واقعا دست مریزاد دارد . من که اصلا فکر نمی کردم به این زودی پیدا شود . من در هیچ کجای دنیا مردمی به ناشکری مردم ایران ندیدم و همیشه فکر می کنم یکی از دلایل اصلی تنگ شدن روزی مردم ما همین صفت قدر نشناسی و ناشکر بودن ماست .

بعضیها یاد سریال LOST افتادن که هواپیما نصف میشه و نیمی از مسافرا زنده میمونن اینا با فیلماشون رو ذهن مردم تخیل پرست ما تاثیر گذاشتن

اینقدر به زندگی از دریچه ی فیلم و سناریوهای سینمایی نگاه نکنیم!