به گزارش مشرق، حضور اینفانتینو در تهران درکنار همه اثرات مثبتی که این سفر می تواند برای آینده فوتبالمان داشته باشد یک نکته بارز منفی نمایان شد که نوشتن از آن خالی از لطف نیست.

در سفر 21 ساعته رئیس فیفا در تهران چهره های مختلفی در مراسم هایی که اینفانتینو حضور داشت دیده شدند اما در بین همه این چهره ها به طرز عجیبی خانم زهره هراتیان مسئول پزشکی سازمان لیگ و عضو کمیته پزشکی فدراسیون فوتبال و کنفدراسیون فوتبال آسیا و همچنین رئیس ایفمارک دیده نشد.

بر کسی پوشیده نیست که به دلیل اختلافات کی روش با هراتیان به دلیل ساختمان ایفمارک فدراسیون فوتبال در تصمیمات و اقداماتی قابل تامل این نیروی مطرح خود را به نوعی نادیده می گیرد و درحالی که این فرد به عنوان تنها زن ایرانی در عرصه بین المللی فوتبال توانسته در فیفا برای خود و فدراسیون ایران جایگاهی کسب کند فدراسیون فوتبال به راحتی از او می گذرد.

آیا حضور اینفانتینو در تهران فرصت مناسبی نبود تا با بازدید از ایفمارک و امکاناتی که این ساختمان در اختیار فوتبال گذاشته نمایش مطلوبی از فعالیت های این ساختمان داده شود؟ آیا حضور برخی از چهره ها که بودنشان در مراسم های برنامه ریزی شده جای بسی تامل و تفکر و سوال دارد از خانم دکتر هراتیان واجب تر بود؟

روی سخن ما بیش از همه به محمدرضا ساکت دبیرکل فدراسیون فوتبال با کوله باری از پست های تمام نشدنی اش در فدراسیون فوتبال است که چطور می شود فردی که در فیفا مورد توجه است این طور نادیده گرفته شود و در هیچ یک از مراسم های اینفانیتنو حضور نداشته باشد. 

آقای ساکت در روزگاری که به دلیل عدم حضور بانوان در ورزشگاه ها فدراسیون فوتبال بیش از هر زمان دیگری مورد نقد است اهمیت دادن به تنها مسئول خانمی که توانسته در عرصه بین المللی صاحب جایگاه شود خیلی کار سختی نیست تا حداقل با بها دادن و با ارزش نشان دادن این جایگاه کمی از هجمه ها برطرف شود هر چند که اخباری به گوش می رسد که از درون فدراسیون علیه خانم هراتیان به فیفا نامه نگاری هایی شده که امید داریم این اخبار شایعه و هجوی بیش نباشد.

به نظر می رسد به اندازه کافی کی روش ایفمارک و مسئولانش را گوشه رینگ برده است ودیگر نیازی نیست از داخل فدراسیون سنگ های بزرگ تر مقابل ایفمارکی ها بیاندازند. 

البته بد نیست خانم ها طاهریان نایب رئیس کمیته ملی المپیک و محمدیان معاون بانوان وزارت ورزش وجوانان که در چند روز گذشته نقل قولهایی از این دو مسئول شنیده می شد مبنی بر این که حضور بانوان در ورزشگاه ها به خصوص در ورزشگاه های فوتبال باید صورت گیرد بیشتر به جای شعار دادن به موضوعی که  برای حل شدنش نیاز به جلسات فراوان با مسئولان مربوطه و تصمیم گیر دراین زمینه را دارد و این صحبت ها فقط باعث ایجاد هجمه بیشتر به فدراسیون فوتبال می شود به دنبال حفظ جایگاه زنان مسئول در عرصه بین الملل باشند که همین را هم از کف ندهیم. 

خیلی هم توقع زیادی نیست که حداقل بانوان مسئول ما در وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک نظارتی هم بر این داشته باشند که خانم هایی که در فدراسیون ها پست و سمتی دارند با چه مشکلاتی روبرو هستند. اینکه تلاش شود بانوان به ورزشگاه بروند اما در خود فدراسیون برای یک مسئول خانم سنگ اندازی می شود یک تناقض تلخ و خنده دار است. چه خوب است به جای شعارهای قشنگ دادن به فکر درست کردن امور اصلی باشیم. چه بسا که همین وعده های آزار دهنده منجر به یک شایعه خنده دار شد. روز گذشته یک نامه جعلی منتسب به ریاست جمهوری مبنی بر صادر شدن اجازه حضور بانوان برای تماشای دربی کار را به جایی رساند که دفتر ریاست جمهوری مجبور به تکذیب این نامه کذایی شد. آیا بهتر نیست قبل از دل خوش کردن و وعده دادن و تلاش های نافرجام به فکر از بین بردن سنگلاخ ها برای بانوان در فدراسیون ها باشیم.