به گزارش مشرق، این بازیکن در مدت‌زمان کوتاهی که به استقلال آمده ثابت کرد برای رسیدن به محبوبیت داشتن چهره و رنگ پوست تأثیری ندارد و وقتی هوادار، بازیکنی را دوست داشته باشد با هر ملیتی او را تشویق می‌کند. این سنگالی خوش‌اخلاق برای دیدار با العین انگیزه‌های زیادی داشت و البته گفت چقدر رنگ پیراهن تیمش را دوست دارد.

از انتخاب استقلال پشیمان نیستی؟
به هیچ وجه! اتفاقاً خیلی خوب شد که به یک کشور مسلمان آمدم. راستش قبل از این فکر نمی‌کردم در خاورمیانه کشوری باشد که سطح فوتبالش تا این حد خوب باشد. من خیلی از فوتبال این منطقه شناخت نداشتم ولی الان کم‌کم دارم متوجه می‌شوم که اینجا هم فضا برای فوتبال خوب است.

چه شد که به استقلال آمدی؟
پیشنهاد رسید! با مدیربرنامه‌ام حرف زدم و بعد هم شرایط این تیم را مرور کردم. دیدم در لیگ قاره سهمیه دارد و در کشور ایران هم از پرطرفدارترین‌های لیگ است برای این من هم خواستم شانسم را امتحان کنم. البته لباس آبی استقلال را هم دوست داشتم. کمی شبیه اینتر است.

اما قبل از تو چند مهره دیگر هم بودند که راضی نشدند به استقلال بیایند؟
من کلاً نترس هستم. فکر کنم روزی که به آکادمی پایه اینتر رفتم ۱۶ سالم کامل نشده بود ولی آن‌جا ماندم و سختی‌های زیادی کشیدم و اتفاقاً برای خودم خوب شد. بعد هم در تیم‌های زیادی توپ زدم. البته شانس با من یار نشد که در بزرگسالان اینتر بازی کنم ولی همین که الان اینجا هستم و در یکی از بهترین تیم‌های آسیا توپ می‌زنم، خوشحالم. من تا حدودی شفر را می‌شناختم. او در آفریقا با کامرون قهرمان شده بود و می‌دانستم یک مربی خوب است. به هر حال الان از وضعیتم راضی هستم.

نقطه قوت تیم استقلال را در چه می‌بینی؟
استقلال مثل تیم ملی ایتالیا بازی می‌کند؛ اول برای گل نخوردن و بعد استفاده از موقعیت‌ها برای گلزنی. فکر کنم در دور برگشت تیم ما خوب گل زده ولی هنوز از تیم‌هایی هستیم که کم گل خورده‌ایم. در استقلال دفاع از خط جلو شروع می‌شود و هرچه عقب‌تر می‌آیید گذشتن از نفرات سخت‌تر می‌شود. تیم ملی ایتالیا هم دقیقاً همین شکلی بازی می‌کند.

از شهرآورد بگو! آن روز چه حسی داشتی؟
بازی خیلی خوبی بود. عاشق شهرآورد شدم و دوست دارم دوباره شهرآورد باشد! کلاً از جاهای شلوغ خوشم می‌‌آید. وقتی آن روز به استادیوم رفتم و دیدم فضا به آن بزرگی پر از تماشاگر آبی و قرمز است خیلی خوشحال شدم. یاد لیگ ایتالیا افتاده بودم...

... استرس نداشتی؟
(خنده) نه! من در سن‌سیرو با آث‌میلان بازی کردم. نمی‌گویم بازی‌های بزرگ راحت است ولی من از بچگی در ایتالیا بودم و دائم ما را به تماشای بازی‌های اینتر می‌بردند تا تیم بزرگسالان را ببینیم. وقتی هم در یووه بودم این اتفاق بارها برایم تکرار شد. در امپولی هم که بودم در مسابقات مهمی در سری A حضور داشتم و در همان سن‌سیرو یک گل هم به دوناروما (دروازه‌بان مطرح میلان) زدم.

چه چیز شهرآورد خیلی برایت جالب بود؟
همه چیزش جالب بود. کلاً این خاصیت بازی‌های بزرگ است. وقتی یک بازی بزرگ است همه چیز آن مهم است، حتی درگیری‌ها و یا موقعیت‌هایش. من در نیمه اول یک موقعیت داشتم ولی توپم مهار شد. خیلی دوست داشتم گل بزنم ولی همین که بازی را بردیم عالی بود.

یک ضربه‌ات را هم در ریباند وریا...؟
... خیلی خوب شد که وریا توپ را گل کرد. اگر گل نمی‌شد هرگز خودم را نمی‌بخشیدم که چرا توپ را زاویه‌دار نزده بودم ولی وریا کار را تمام کرد. البته توپ باز هم دو بار به تیر خورد و انگار دوست نداشت گل شود.

اَبرویت بهتر شد؟
خوب است. از این اتفاقات خیلی برایم رخ داده است. من روی هوا زیاد درگیر می‌شوم. برای همین عادت داشتم.

بازی با العین را چطور پیش‌بینی می‌کنی؟
تیم خوبی است. البته بچه‌های تیم گفتند در بازی آخر با استقلال نتیجه بدی داشتیم و می‌خواهیم یک برد خوب بگیریم تا آن شکست را جبران کنیم. بازی کنم گل می‌زنم.

فکر می‌کنی استقلال از گروه سختی که در آن است بالا می‌رود؟
فکر کنم سخت‌تر از استقلال تیمی در این گروه نیست. البته من هنوز العین را ندیدم ولی الریان و الهلال که نسبت به ما ضعیف‌تر بودند. ما بالا می‌رویم. البته من به چیزی بیشتر از بالا رفتن از گروه فکر می‌کنم و آن قهرمانی در آسیاست. شفر هم همین فکر را می‌کند. جپاروف هم این را به من گفته و البته خود بازیکنان ایرانی استقلال هم تلاش می‌کنند تا به سمت قهرمانی برویم.