به گزارش مشرق، «اندیشکده واشنگتن» طی گزارشی در زمینه انتخابات ریاست جمهوری فراروی روسیه و تبعات آن در معادلات منطقه نوشت: واشنگتن و شرکایش انتظار دارند که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه با انتخاب مجدد رویکرد تهاجمی فزاینده در منطقه که متکی بر مواجهه با غرب  است را ادامه دهد.

روسیه ۱۸ مارس سال جاری میلادی انتخابات ریاست جمهوری خود را برگزار می‌کند و احتمالا ولادیمیر پوتین برای دور دیگری به این سمت انتخاب می‌شود.

*انتخاب مجدد ولادیمیر پوتین 

بر این اساس، در حالی‌ پوتین مطمئن از پیروزی دیگر است که به نظر کرملین در مورد آینده سیاسی بلند مدت‌تر خود نگران شده و این موجب اتکا بیشتر این کشور به تدارکات نظامی و مواضع ضد غربی با هدف کسب مشروعیت داخلی بیشتر می‌شود. این بدان مفهوم است که غرب ‌آسیا به طور محتمل عرصه رقابت بین غرب و نفوذ درحال گسترش روسیه باقی می‌ماند.

اندیشکده واشنگتن در ادامه این گزارش با اشاره به برخی تحولات داخلی روسیه و هزینه های این کشور در امور نظامی با انتخاب مجدد ولادیمیر پوتین ، به بحث پیرامون سیاست خارجی این کشور در روابط با «سوریه» و «ایران» پرداخت.

*روابط روسیه و دمشق

این اندیشکده درباره روابط آتی روسیه با سوریه نوشت: باوجودی که مسکو مدتی است که در حال ارسال پیامی مبنی بر خروج از سوریه و رفع بحران این کشور است ، اما حضور نظامی جدید در سوریه از منظر چشم انداز ژئو پلتیک منطقه همچنان مهم است. از این گذشته، روسیه سرمایه گذاری قابل توجهی را در زیرساخت‌های انرژی و منابع طبیعی این کشور در حین جنگ و در اوائل سال ۲۰۱۷ انجام داده و شرکت‌های «اورو پلیس» و «استروی ترانس گاز» قراردادهایی را با دولت سوریه منعقد کرده‌اند.

در همین زمینه «آلسکساندر نواک» وزیر انرژی  روسیه توافق همکاری را با دولت سوریه در اوائل ماه جاری منعقد کرد و دو کشور در زمینه بازسازی زیرساخت‌های مخابراتی گفت‌وگوهایی را انجام داده‌اند.

بنابر این، روسیه حتی اگر فاقد منابع لازم برای سرمایه گذاری باشد، در غیاب گزینه‌های دیگر در موقعیت خوبی برای کنترل مسیر بازسازی سوریه قرار دارد. در عین حال، روسیه با وجود مذاکرات صلح شکست خورده در آستانه و سوچی و تشکیل ساز و کار مشورتی با ترکیه و ایران، روند دیپلماتیک منطقه‌ای که در آن آمریکا راهی ندارد را فراهم می‌کند.   

*روابط روسیه با ایران

این اندیشکده سپس به روابط آتی تهران و مسکو پرداخت و نوشت: از دیدگاه مسکو هیچ نشانی از کاهش روابط با ایران در میان مدت مشاهده نمی‌شود. با وجود پاره‌ای اختلاف‌ها، دولت‌های طرفین با هدف مشترک کاهش نفوذ آمریکا در منطقه موفق به کنار گذاشتن اختلاف‌ها شده‌اند.

برخی تحلیلگران ایرانی و روسی نیز می‌گویند که این رابطه شاید بر گسترش همکاری‌های اقتصادی در سال جاری تمرکز یابد .بنابر گزارش‌ها، شرکت‌های نفتی روسیه درحال رایزنی برای عقد قرارداد با ایران و فعالیت میادین در نفتی این کشورند.

اندیشکده واشنگتن نوشت: در نهایت، تاثیر روابط ایران و روسیه در خاورمیانه بستگی به این دارد که آیا آن‌ها مسیر کنار گذاشتن اختلاف‌ها را ادامه داده و یا با هدف منافع عمومی مشترک ضد غربی خود، آن‌ها را رفع می‌کنند.

در خاتمه این گزارش آمده است: روسیه احتمالا  با خاورمیانه همانند حوزه نفوذی مشابه با فضای بعد از فروپاشی شوروی برخورد می‌کند که  متکی بر رویکرد فزاینده تهاجمی، توسعه طلبانه و ضد غربی است.