سرویس جهان مشرق- وزیر خارجه بریتانیا، گاوین ویلیامسن، روز پنجشنبه در جلسه پرسش و پاسخی که بعد از سخنرانی او در بریستول انجام گرفت، در پاسخ به سوالی درباره اقدام احتمالی روسیه در قبال اخراج ۲۳ دیپلمات خود از خاک بریتانیا بر سر ماجرای ترور ادعایی یک جاسوس دوجانبه به نام سرگئی اسکریپال، با ادبیاتی غیرمعمول و عجیب گفت: " روسیه باید گم شود و دهانش را ببندد. "
در پاسخ به این اظهارات عجیب و نامتعارف وزیر دفاع بریتانیا، سرگئی لاوروف، روز جمعه با لحنی طعنهآمیز و توام با تحقیر جواب او را داد. لاوروف گفت:
" روسیه دیگر به مواضع خصمانهای شبیه آنچه که وزیر دفاع بریتانیا، که گفت «روسیه باید برود گم شود و دهانش را ببندد»، اهمیتی نمی دهد. "
وزیر خارجه روسیه سپس طعنهای هم به ویلیامسن زد:
" او مرد جوان خوبی است. شاید می خواهد با گفتن سخنان گستاخانه، جایی در تاریخ برای خود دست و پا کند. این «محتملترین» استدلال ترزا می در اتهامزنی به روسیه است. ویلیامسن حالا «روسیه باید گم شود و دهانش را ببنند» را در کارنامه دارد. نمی دانم، احتمالا او تربیت ندارد. "
لاوروف سپس اضافه کرد که در تمام دوران طولانی کار دیپلماتیک خود، نمی تواند به یاد بیاورد که غربیها چنین ادبیاتی را علیه روسیه به کار گرفته باشند، ولی تاکید کرد که مسکو از این اظهارات اذیت نشده است:
" ما خیلی وقت است که توجهی به این حرفها نداریم و از خبر گسترش تحریمها(علیه روسیه) هم دچار هیجان نمی شویم. "
بریتانیا در روزهای اخیر، دولت روسیه را به طراحی و اجرای حمله شیمیایی به یک جاسوس سابق MI۶ در سازمان اطلاعات نظامی روسیه(GRU) به نام «سرگئی اسکریپال» و دخترش و قتل آنها متهم کرده است، ولی تاکنون شواهدد و مدارکی دال بر این ادعای خود ارایه نداده است. استدلال دولت بریتانیا این است که چون این حمله با نوعی عامل اعصاب به نام «نُوویچوک» انجام گرفته که در اتحاد شوروی ساخته شده است، مسکو چه به خاطر انجام این قتل و چه به خاطر نداشتن کنترل روی زرادخانه شیمیایی خود مقصر است.
ترزا می، نخست وزیر انگلستان، به مسکو اولتیماتوم داد که ظرف ۳۶ ساعت جزییات پروژه مخفی حمله به این جاسوس و دخترش را به لندن توضیح دهد. مسکو اما پاسخ به این اولتیماتوم را پذیرش تلویحی اتهامات لندن قلمداد کرد و پاسخی به این درخواست نداد.
روسیه دادن هر گونه پاسخی را در این زمینه، به در اختیار گذاشتن شواهد و مدارکی(از جمله نمونههای برداشته شده از بدن اسکریپال و دخترش) منوط کرده است. به علاوه، دولت روسیه اعلام کرده که هر گونه همکاری در رسیدگی به این پرونده باید در چارچوب پروتکلهای سازمان منع تسلیحات شیمیایی(OPCW) باشد که هم روسیه و هم بریتانیا عضو آن هستند. در این سازمان، روندهایی برای رسیدگی مشترک به مواردی که در آن تسلیحات شیمیایی به کار برده شده، وجود دارد که البته «اولتیماتوم» جزو این روندها نیست.
گفتنی است که جملات نامتعارف وزیر دفاع بریتانیا خطاب به روسیه، نه تنها واکنشهای تندی را از سوی سیاستمداران روسی به دنبال داشته، که در بین روزنامهنگاران و فعالان شبکههای اجتماعی، حتی در خود بریتانیا، هم دستمایه انتقاد و حتی تمسخر بسیار شده است و عمدتا این اظهارات را «کودکانه» و «غیرحرفهای» و دور از نزاکت دیپلماتیک خواندهاند.
در همین رابطه، «الکساندر یاکووِنکو» ، سفیر روسیه در لندن، در جدیدترین اظهارنظر خود گفته که لندن برای انحراف توجهات داخلی خود از مسایل متعدد مربوط به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا(برگزیت) از مورد حمله شیمیایی ادعایی به اسکریپال و دخترش، استفاده می کند. به ادعای یاکوونکو، لندن در حال نقشآفرینی در سناریوی کارزار ضدروسی با هدایت ناتو است.
او در مصاحبه با راشا تودی افزود:
" بریتانیا مسمومیت جاسوس دوجانبه سرگئی اسکریپال را به عنوان فرصتی برای تشدید این کارزار ضدرورسی می بیند. این سناریویی است که در لندن نوشته شده است، ولی سناریوی کوتهنگرانه است، چرا که لندن دیر یا زود باید آن چه را که پشت اتفاقات در سالزبوری(محل حمله به اسکریپال و دخترش) قرار دارد، توضیح دهد. "
به گفته یاکووِنکو، لندن به دنبال آن است که بعد از خروج کامل از اتحادیه اروپا، جایگاه خود را در برخی سازمانهای بین المللی مشخص کند:
" سازمان اصلی مورد نظر لندن، ناتو است. بریتانیا تلاش دارد که جایگاه خود را در این سازمان پیدا کند و این جایگاه را در این به اصطلاح کارزار ضد روسی پیدا کرده است. "
به گفته این دیپلمات روسی، به همین خاطر بود که سال گذشته بریتانیا مفهوم جدیدی از امنیت ملی خود ارایه داده است که طبق آن، روسیه بزرگترین دشمن بریتانیا به حساب میآید.
دیگر دغدغه مهمی که یاکوونکو مطرح کرد، پنهانکاری دولت بریتانیا درباره پرونده اسکریپال است، چرا که همه کل روند تحقیقات در این باره از سوی دولت بریتانیا محرمانه است:
"هیچ کس حتی تصاویر این افراد(اسکریپال و دخترش یولیا) را در بیمارستان ندیده است- که آیا زنده هستند یا شاید اصلا در وضعیت خوبی به سر می برند. هیچ کس با بیمارستان محل نگهداری آنها صحبت نکرده است. واضح است که هیچ شفافیتی در این پرونده وجود ندارد. "
او همچنین از سرعت عمل ترزا می در متهم کردن روسیه هم اظهار شگفتی کرد، آن هم در حالی که هیچ شواهد و مدارکی برای این اتهامزنی از سوی نخست وزیر و سایر مقامات بریتانیا ارایه نشده است:
" ما می خواهیم که همه مسایل پشت پرده این فتنهانگیزی بریتانیا روشن شود. "
سفیر روسیه در لندن در مصاحبه دیگری با شبکه «روسیه ۲۴» تاکید کرد که روسیه «نهایت فشار» را بر بریتانیا در رابطه با قضیه اسکریپال وارد می آورد تا ابهامات ماجرا روشن شود: " من مطمئن هستم که نخواهیم گذاشت که بریتانیا(در این ماجرا) از قلاب ما در برود. "
همچنین روز پنجشنبه، وزارت دفاع روسیه در بیانیهای به اظهارات وزیر دفاع بریتانیا پاسخ داد. در این بیانیه آمده است:
" با گفتن این که «روسیه باید گم شود و دهانش را ببندد»، گاوین ویلیامسن، وزیر دفاع بریتانیا، «عجز شدید فکری خود» را آشکار کرد. این اظهارات بر پوچی اتهامات علیه مسکو صحّه گذاشت. ادبیات «سلیطهوار» اظهار شده توسط وزیر دفاع بریتانیا، گاوین ویلیامسن، کاملا نشانگر عجز فکری شدید اوست. "
در بخش دیگری از این بیانیه، وزارت دفاع روسیه به شدت به این نوع ادبیات تاخت:
" واژگان به کار رفته توسط وزیر دفاع بریتانیا پوچی همه اتهامات لندن علیه روسیه را تایید کرد... همچنان که حقارت خود «اتهامزنندگان» را نشان داد. "
در انتهای این بیانیه، وزارت دفاع روسیه ملکه بریتانیا را از طعنه بی نصیب نگذاشت:
" با این سنخ اظهارات کودکانه از سوی وزیر دفاع بریتانیا، به جای نتایج واقعی حاصل از فعالیتهای رسمی یک وزیر، ظاهرا تنها همین اظهارات بیپایه در زرادخانه نیروهای مسلح علیاحضرت ملکه باقی مانده است. "
همچنین، ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه، روز گذشته در پاسخ به ویلیامسن، با اشاره به خودداری دولت بریتانیا از ارایه شواهد و مدارک برای اتهامات خود به روسیه، در صفحه فیسبوک خود نوشت:
"او(ویلیامسن) چه می تواند بگوید، وزیر دفاع کشوری که اطلاعات کاربرد گاز شیمیایی در خاک خود را پنهان می کند؟ "
لازم به ذکر است که در گرماگرم این مجادلات سیاسی بین لندن و مسکو، هنوز خبر تایید شدهای درباره وضعیت اسکریپال و دخترش بعد از این حمله ادعایی از سوی دولت و رسانههای بریتانیا ارایه نمی شود، و دولت بریتانیا و متحدان آن، در اقداماتی مشکوک، پیش از کامل شدن رسیدگیهای فنی و علمی به این پرونده، در اتهامزنی به روسیه متحد شدهاند. همین مساله، احتمال مشکوک بودن ماجرا را و این امر را که سناریویی در پشت پرده حملات لفظی بلوک غربی به روسیه قرار دارد، بالا می برد.
برای مثال، ۵ تن از دوستان صمیمی «یولیا»، دختر سرگئی اسکیریپال، که ظاهرا بعد از حمله ادعایی به همراه پدرش به کما رفته است، در مصاحبه با روزنامه بریتانیایی تلگراف، دولت بریتانیا را به پنهانکاری درباره وضعیت سلامتی یولیا و پدرش متهم کردند: