سرویس سیاست مشرق - ماجرای استعفای «محمد علی نجفی» از شهرداری تهران با توجه به سابقه وی در نیمه کاره رها کردن مسئولیتش در سمتهایی که در گذشته عهده دار بود، موضوعی نبود که چندان تعجب آور و غافلگیر کننده باشد. در این راستا بسیاری از کارشناسان و اصحاب رسانه از هر دو جناح سیاسی اصلاحطلب و اصولگرا معتقد بودند که نجفی مرد مداومت در فعالیتهای سخت اجرایی نیست؛ چراکه وی در گذشته مسئولیتهایی با سختی کار کمتری را با بهانه بیماری ترک گفته و استعفا داده است.
مسئله استعفای شهردار اصلاحطلب اما از پیش از تعطیلات نوروز در محافل خبری مطرح شد و قرار شد که پس از تعطیلات این موضوع مورد بررسی قرار گیرد. در آن زمان با اینکه استعفای شهردار به دست اعضای شورای شهر تهران رسیده بود اما تیم شهرداری تهران نسبت به این موضوع محرز پنهان کاری می کردند، گویی که نمی خواستند این موضوع تا بعد از تعطیلات عید عیان شود اما این ماجرا در رسانهها درز پیدا کرده بود.
بیشتر بخوانید:
سیاسیبازی اصلاحطلبان برای کنارگذاشتن کم هزینه نجفی
استعفای نجفی قابل پیشبینی بود/ نجفی در استعفا دادن سابقهدار است
در ایام تعطیلات نیز این مساله در رسانهها محل چالش جدی شد. در حالی که برخی بیماری نجفی را علت اصلی استعفای وی قلمداد می کردند و آنرا با توجه به سابقهاش در ترک شغلهای مهم موضوعی طبیعی میدانستند و وی را «آقای استعفا» خطاب می کردند، برخی اصلاحطلبان از جمله اعضای شورای شهر تهران با توئیتهای قابل تامل فشار سیاسی را عامل این مسئله جلوه میدادند. حتی در میان تعطیلات شایع شد که نجفی از استعفای خود عقب نشینی کرده است که به نظر می رسد این خبر کذب رابطه جالب توجهی با دیدگاه سیاسی گروه دوم دارد.
در این رابطه حتی «زهرا صدراعظمنوری» ، عضو شورای شهر تهران در یادداشتی با مطرح کردن این ادعا که «نجفی را مجبور به استعفا به بهانه بیماری کردهاند» در روزنامه شرق نوشت:
«مروری بر عملکرد شهردار تهران در هفت ماه گذشته و توجه به اصول حکمرانی خوب نشان میدهد که ریشههای استعفای دکتر نجفی نه به دلیل بیماری ایشان، بلکه به دلیل تبدیلشدن اداره شهر تهران به دلایل زیر به یک نمونه موفق مدیریتی با رویکرد اصلاحطلبانه بوده است.»
«ناهید خداکرمی» ، دیگر عضو شورای شهر تهران نیز گفت:
«با استعفای شهردار تهران مخالفیم. بیماری نمیتواند مانعی برای رسیدن به هدف باشد.» اما در اخبار دوباره مطرح شد که نجفی مصر به استعفا است و بیماری عاملی برای کناره گیری وی از سمتش است.
اما موضوع به جلسه غیر علنی شورای شهر تهران در اولین روز کاری بعد از تعطیلات سیزده روزه عید موکول شد. در این جلسه که بیشتر به صورت هم اندیشی بود و مصوبهای نیز در پی نداشت، برخی از اعضای شورای شهر تصمیم گرفتند با وجود اینکه نجفی اصرار به استعفا داشت با این موضوع مخالفت کنند. [1]
دودستگی در نظر اعضای شورای شهر تهران در خصوص استعفای نجفی آنان را به مخالفان و موافقان تقسیم کرده بود.
در همین رابطه، «محمد علیخانی» رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران گفت:
«نجفی در جلسه امروز عنوان کرد بیمار است و چند روز دیگر عمل جراحی دارد و مصلحت شهر این است که فرد جدیدی انتخاب شود.»
اما برخی از اعضای شورای شهر تهران مانند «مرتضی الویری» ، عضوی شورای شهر تهران اعتقاد داشتند که «بیماریای که درباره نجفی مطرح شده است، یک نوع بیماری عادی است و خیلیها این بیماری را دارند.»[2]
این درحالی بود که «مجید فراهانی» رئیس کمیته بودجه شورای شهر تهران با بیان اینکه در جلسه غیر علنی امروز با نجفی گفتوگو کردیم، گفت: «نجفی نهایتا با استناد به قضاوت قطعی سه پزشک مختلف در خصوص بیماری صعبالعلاجش حاضر به پس گرفتن استعفا نشد.»
«علی عطا» ، سخنگوی شورای شهر تهران نیز در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چه عواملی به غیر از بیماری در استعفای وی نقش داشته کوتاه گفت:
«بالاخره تنگناهایی نیز در این دوره وجود داشته است. اما مشخصا بیماری جدید ایشان علت استعفا است.»[3]
در جلسه روز سه شنبه شورا 15 نفر حضور داشتند و 6 عضو غایب. در بین افراد حاضر مخالفان استعفا بیشتر بودند ولی مقرر شد در جلسه ای که همه اعضا حضور دارند در این باره تصمیم گیری نهایی صورت گیرد.
حتی از نجفی سئوال شد که اگر استعفای او قبول نشود او در حاضر است در این سمت بماند که او این موضوع را رد کرد. به هرجهت موضوع تاکید اعضای اصلاح طلب شورای شهر به سیاسی بودن استعفای او و پافشاری وی به بیماری به عنوان علت اصلی این استعفایش بسیار قابل تامل است.
به نظر می رسد که اعضای شورای شهر تهران که با همه انتقادات به کارنامه گذشته نجفی که چنین روزی را پیش بینی می کردند دست به انتخاب وی زدند و اینک که همه پیش بینیها در مورد استعفا و عدم ثبات مدیریتی نجفی آشکار شده است برای فرار از واقعیت و قبول اشتباه خود سعی دارند با سیاسی کاری هزینه استعفای نجفی را به گردن رقیب سیاسی انداخته و اشتباه خود را کتمان کنند.