به گزارش مشرق، «شرف الشمس» در باور عامیانه نگین انگشتری زردرنگ است که برخی به نیت گشایش در کارها به دست می‌کنند، اما در واقع شرف شمس سنگ نیست بلکه دعایی منسوب به امام علی(ع) است که در روز نوزدهم فروردین با آدابی خاص می‌نویسند و نقشی رمزگونه را پشت انگشتر عقیق زردرنگ حک می‌کنند. علت حک کردن این دعا روی سنگ عقیق جایگاه معنوی این سنگ است که در روایات متعددی به آن اشاره شده است.

 به عنوان نمونه امام صادق علیه‌السلام فرمود: «دوست دارم که هر مؤمنی پنج انگشتر را در دست داشته باشد (یکی از آنها) عقیق است و عقیق، مخلص ترین نگین‌ها برای خدا و ما اهل بیت است...؛ احبّ لکلّ مؤمنٍ ان یختم بخمسة خواتیم، بالعقیق و هو اخلصها لله و لنا». (.وسائل‌الشیعه، ج 14، ص 403).

 در کتب اسلامی نقش شرف الشمس هم را شامل پنج اسم اعظم خداوند می‌دانند که آنها را کلمات مبارکه:الله، جمیل، رحمن، مؤمن و نور گفته‌اند و به جای نقش از پنج حرف اول آنها بصورت ا.ج.ر.م.ن می‌توان استفاده کرد.

 اما اینکه این دعا بر عقیق زرد و در نوزدهم فروردین حک شود مستند خاصی در روایات ندارد. آیت الله مبشّر کاشانی می‌گوید: شرف الشمس از علوم غریبه است، لکن در کتب متقدمین (عالمان قدیم از صدر اسلام تا چند قرن پیش) اعم از روایی و ادعیه و اذکار اثری از آن نیافتم. اصطلاحی است که منجمان با استفاده سعادت و نحوستی که از قرار گرفتن ستاره‌ها در برج‌های فلکی به دست می‌آورند آن را وضع کرده‌اند (مانند هبوط و شرف و …) و گفته‌اند شرف آفتاب وقتی است که در درجه 19 حمل (فروردین) باشد. 

حجت‌الاسلام سیدرضا قلمکاریان اصفهانی، پژوهشگر نجوم اسلامی در این باره می‌گوید: بر اساس بررسی‌های انجام‌شده و نظر برخی علما منبع معتبر و سند معتبر دینی یا حدیثی یا روایی در این موضوع ارائه و منتشر نشده است و صرفاً در کتب منجمین قدیمی برای اجرام منظومه شمسی بر مبنای نجوم قدیم موضعی در مدار این‌ها به نام شرف تعریف شده است. در مقابل شرف موضوع هبوط داریم و فقط هم مخصوص خورشید نیست بلکه برای ماه نیز است.