بیشتر بخوانید:

پیامدهای خروج آمریکا از برجام از زبان فرانسه

از نظر تئوریک، اختیار خروج از برجام تنها در دست ترامپ نیست. برجام یک توافق سیاسی میان ایران و 6 قدرت جهانی یعنی انگلیس، چین، فرانسه، آلمان، روسیه و آمریکاست. بر اساس توافق جامع اقدام مشترک، تحریم های هسته ای غرب و آمریکا علیه ایران در قبال محدود شدن برنامه هسته ای تهران برداشته شده است. دولت های اروپایی به اضافه چین و روسیه به روشنی اعلام کرده اند که با توجه به پایبندی ایران به تعهدات خود که به تایید بازرسان بین المللی نیز رسیده است، برجام را همچنان لازم الجرا می دانند. در عمل، برقراری مجدد تحریم های دولت آمریکا به ویژه تحریم های ثانویه که منجر به هدف قرار گرفتن بانک ها و شرکت های اروپایی طرف همکاری با ایران خواهد شد، می تواند موجب از بین رفتن توافق هسته ای یا تبدیل برجام به یک زامبی دیپلماتیک شود.

ترامپ برجام را «بدترین توافق تاریخ» خوانده و از مدتها قبلا وعده خروج از آن را داده است. وی به لطف دوره های بازنگری پیش بینی شده توسط کنگره، که رئیس جمهوری آمریکا را ملزم به تایید دوره ای برجام می سازد، فرصت های متعددی برای از بین بردن این توافق دارد. ضرب الاجل بعدی برای تایید پایبندی ایران به برجام از سوی ترامپ روز 12 ماه می است و جهان در انتظار شنیدن تصمیم ترامپ است.

وضعیت عدم قطعیت برای اقتصاد ایران همچنان ادامه دارد و شاید این چیزی است که ترامپ می خواهد. 12 ماه می آنطور که به نظر می رسد پایان دهنده این وضعیت عدم قطعیت نخواهد بود. بازگشت تحریم ها، می تواند موجب آسیب دیدن صادرات نفت ایران و دیگر معاملات دلاری ایران شود و بانک های ایرانی و شرکت های خارجی طرف همکاری با این کشور را هدف قرار دهد. اگر ترامپ در روز 12 می هم از برجام خارج نشود، یک ضرب الاجل مهمتر نیز در اواسط ماه جولای در کار خواهد بود، یعنی زمانی که ترامپ باید تمدید تعلیق تحریم های ایران در مورد بخش های مختلف از کشتیرانی گرفته تا هوانوردی را بررسی نماید.