به گزارش مشرق، «سید یاسر جبرائیلی» فعال سیاسی، در کانال تلگرامی خود نوشت:
سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹ یعنی دوره پنج‌ساله چهارم توسعه را باید سال‌های طلایی اقتصاد ایران خواند.
در این دوره ۵ ساله، با اینکه نرخ رشد متوسط گروه نفت، ۰.۲ درصد بوده است، بخش‌های دیگر اقتصاد، رشد چشمگیری را تجربه کردند.
رشد گروه صنعت ۷ درصد بود.
گروه ساختمان ۵.۲ درصد رشد کرد.
گروه حمل و نقل و انبارداری و ارتباطات ۱۳.۵ درصد رشد تجربه کرد.
رشد گروه بازرگانی، رستوران و هتل‌داری، ۴.۹ درصد بود.
رشد گروه خدمات ۶.۳ بود.
نرخ رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص(یعنی سرمایه‌گذاری در کالاهای سرمایه‌ای) ۵.۳ درصد بود.
و نهایتا تولید ناخالص داخلی بدون نفت ۵.۸ درصد رشد را تجربه کرد.
باید این دوران را دوران طلایی اقتصاد ایران خواند.
واقعیت این است که مصائب اقتصاد ایران از فتنه ۸۸ و یک حرکت هماهنگ داخلی و خارجی برای قیچی کردن ملت ایران آغاز شد. فتنه از داخل و تحریم از خارج، رخدادهای ناگوار اقتصادی پس از سال ۹۰ را رقم زد.
با این وجود، حجم عظیم زیرساخت‌های ایجاد شده در طول برنامه چهارم، آثار بلندمدت ستودنی و مثبتی بر اقتصاد ایران گذاشته است که باید نام آن را پیشرفت گذاشت؛ چیزی که هرگز به عقب برنخواهد گشت و منفی نخواهد شد.
آنچه کشور امروز نیاز دارد، همان رویکرد انقلابی و جهادی است که طی سال‌های برنامه چهارم توسعه در دستور کار دولت وقت بود.
وفاق ملی، یعنی اتحاد در برابر جریان فتنه داخلی و فشار خارجی، حتما ما را به دوره سال‌های برنامه چهارم بازخواهد گرداند. اما هشیار باشیم که وقتی جریان فتنه داخلی سخن از وفاق ملی می‌گوید، منظورش جز تیزتر کردن لبه قیچی داخلی برای اعمال فشار بر ملت نیست.
