سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** پلیس ضدشورش فرانسه، سلبریتی ها و اصلاح طلبان را به کما برد

همزمان با روز جهانی کارگر، شورش و ناآرامی شهر پاریس را فرا گرفت. اتحادیه‌های کارگری فرانسه طی ماه‌های گذشته بارها مخالفت خود را با سیاست‌های اقتصادی امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری این کشور اعلام کرده‌اند. بر همین اساس تجمع گسترده اعضای اتحادیه‌های کارگری به تخریب بانک‌ها و فروشگاه‌ها و پرتاب ‌اشیا و بمب دستی آتش‌زا  به سمت پلیس منتهی شد. در مقابل پلیس ضد شورش اقدام به پرتاب گازاشک‌آور و استفاده از ماشین‌های آب‌پاش کرد. پلیس فرانسه در پی درگیری روز جهانی کارگر در پاریس بیش از ۲۰۰ نفر را دستگیر کرد. شماری از مردم از جمله خبرنگار شبکه خبر نیز در این درگیری‌ها مجروح شد.

نکته قابل تأمل اینجاست که این موضوع مهم هیچ جایی در صفحات اول روزنامه های اصلاح طلب نداشت. علاوه بر این سلبریتی های ایرانی نیز هیچ واکنشی به این موضوع نداشتند!

‏فعالان فضای مجازی در واکنش به این رویکرد تأمل برانگیز به نکات قابل توجهی اشاره کردند،از جمله:

«میگن سی نفر از فعالان سیاسی فرانسه نامه زدن به ترامپ که مردم ما رو تحریم کن.کانال فرانسوی زبان «ژوآمد ژینیوز» هم متن نامه رو پوشش داده».

‏«الکی شلوغش نکنین این مدلی حساب نیست، پلیس فرانسه خبرنگار ایرانی رو فقط در حد رفتن تو کما زده.اگر جیغ میزد و بیماری قلبی داشت و یکی اون پشت فیلم میگرفت حساب بود و میشد پلیس رو محکوم کرد.#گشت ارشاد»

«‏واقعا متاسفم براتون خیلی ناشکرید.چه افتخاری بزرگتر از این که پلیس فرانسه #توحیدیان(خبرنگار ایرانی) رو با گلوله زده؟ واقعا کی فکرشو میکرد که این سعادت نصیب ما بشه که گلوله فرانسوی بخوره تو سر خبرنگارمون؟[از عشق به غرب تشنج می‌کند]».

«‏یه کوچولو دموکراسی فرانسه خورد به #توحیدیان ، رفت کما !!».

«‏مگه فرانسه هم پلیس ضدشورش داره؟ به ما گفته بودند تو مهد دموکراسی فقط مردم رو ناز می‌کنند.»

«اونجا پلیسشون حتی به خبرنگار هم رحم نمیکنه، ولی اسمش میشه مهد آزادی و دموکراسی و کوفت و زهرمار.اینجا یه مشت وحشی، پلیسو با ماشین زیر میگیرن ، اسمش میشه سرکوب و خفقان، تازه بازم یه عده طلبکارن هنوز...».

«‏مگه مردم فرانسه شورش میکنن؟که پلیس ضد شورش داشته باشن.که پلیس ضد شورش خبرنگار ما رو با گلوله بزنه.که سلبریتی‌هاشون بخوان حرف مفت بزنن.ها؟».

‏«هنوز کسی نگفته برای کتک خوردن #توحیدیان خبرنگار ایرانی از پلیس فرانسه و به کما رفتنش،چراغای برج ایفل رو خاموش کردن برای همدردی؟دیشب کسی تو فرانسه نرفته بود جلوی سفارت ایران شمع روشن کنه؟!»..

** مگر شما نگفتید امضای کری تضمین است؟!

روزنامه شرق در سرمقاله امروز نوشت: «اگر ترامپ از برجام هم خارج نشود، ارثیه‌ای به‌جا خواهد گذاشت که شبیه خروج از برجام خواهد بود».

در روزهای گذشته روزنامه آرمان در مطلبی نوشته بود:«شاید از یک منظر لغو برجام خیلی بهتر از این باشد که هر ۴ ماه یکبار ترامپ آن را به حالت تعلیق در آورد چرا که اگر این وضعیت متزلزل برجام همچنان ادامه پیدا کند به طور قطع هیچ منفعتی برای ایران نخواهد داشت. اگر برجام توسط آمریکا لغو شود شاید بتوان گفت برای ما هم بهتر خواهد بود زیرا تکلیف برای همه روشن می‌شود و بدون امید بیهوده داشتن به برجامی که سودی ندارد می‌توان بر اقتصاد داخلی و تولید داخلی متمرکز شد».

روزنامه های اصلاح طلب که تا پیش از این، مدعی بودند که با امضای برجام،تحریم ها به تاریخ پیوست،حالا برای نقد برجام از یکدیگر سبقت میگیرند.

دی ماه ۹۴ عراقچی اعلام کرد که «امضای کری(وزیر خارجه سابق آمریکا) تضمین است». آقای روحانی نیز دی ماه ۹۵ گفت «برجام یک توافق دوجانبه نیست که ترامپ بگوید خوشم می‌آید یا بدم می‌آید».پس از آن، جاش ارنست سخنگوی کاخ سفید در دولت اوباما در واکنش به این اظهارنظر گفت:«ما برای آینده برجام در دولت بعدی تضمین نداده‌ایم. اوباما بارها گفته که این دولت درخصوص آنچه دولت بعد می‌کند، هیچ تضمینی نداده است. دولت بعدی بر اساس اینکه چه چیزی را در راستای منافع ملی تشخیص می‌دهد، تصمیم مقتضی را در قبال توافق خواهد گرفت»!

متاسفانه در برجام بر خلاف قراردادهای معمول بین المللی،نه تعهدات طرفین همزمان بود، نه امتیازهای واگذار شده توازن داشت، نه -حداقل برای چندین سال- بازگشت پذیر است، و نه می توان شکایت موثری انجام داد و در مجموع فاقد هر نوع بازدارندگی برای نقض نشدن است!

علاوه بر این، برجام در ادراک و تصور غرب، از دولت آقای روحانی اعتبار زدایی کرده است. تلاش دولت برای «حفظ برجام به هر قیمت» و «امتناع از اقدام متقابل» موجب شده است تا تهدیدها و هشدار های دولت روحانی به نقض برجام، از سوی طرف مقابل به رسمیت شناخته نشود. این بزرگ ترین خسارت برجام است. در واقع، برجام ضمانت ندارد و از زمان اجرا زیر پا مانده، چون غرب این گونه تصور می کند که هر معامله ای با برجام بکند، دولت روحانی باز هم پای آن می ماند. این یعنی افزایش تحریم ها و گسترش دامنه گستاخی طرف مقابل، همزمان با اجرای کامل تعهدات از سوی دولت ایران!

** دولت نیاز به خانه تکانی دارد

روزنامه آرمان در مطلبی نوشت:« دولت نیاز به خانه تکانی دارد و این مهم نیز با تعویض چند وزیر تحقق نخواهد یافت. این تغییرات نه تنها در سطح وزرا بلکه در سطح مدیران میانی نیز باید ایجاد شود. مدیران سنتی که متعاقب تغییر هر جناح سیاسی در بدنه دولت حضور داشته و دارند، توانایی پیاده‌سازی شعارهای رئیس‌جمهور را ندارند. بحث در مورد وزارتخانه‌ها یا پست‌های تخصصی نیست بلکه نیاز به تغییر در وزارتخانه‌های فرهنگی، سیاسی و افرادی که درتصمیم‌گیری‌های کلان شرکت دارند هم احساس می‌شود».

در روزهای گذشته «حسین مرعشی» رییس شورای مرکزی حزب کارگزاران گفته بود:«وزرای دولت دوازدهم توسط شخص رییس‌جمهور انتخاب شدند و کسی این افراد را به آقای روحانی تحمیل نکرده است، اگر فردی ناامید یا ناتوان است رییس‌جمهور باید او را برکنار کند».

کارشناسان معتقدند که اختلاف اصلاح طلبان با حزب اعتدال و توسعه(نوبخت-واعظی) موجب ایجاد حواشی متعدد در دولت شده است.علاوه بر این تیم اقتصادی روحانی با هم اختلافاتی دارند که در ستاد دولت برطرف نمی شود؛ چون رئیس جمهور در ستاد، اِشراف و برش کافی ندارد. مدتهاست بگو مگوهای ترکان با آخوندی، آخوندی با سیف، حجتی با جهانگیری، قاضی زاده با ربیعی، و برخی دولتمردان با نوبخت، به جای حل در دولت، به فضای مجازی و تلگرامی و پشت تریبون های رسمی کشیده می شود.

** شورای شهر پنجم، هنوز قالیبافی پیدا نکرده است

روزنامه آفتاب یزد در مطلبی نوشت:

«شهرداری شاید آغاز یک اختلاف باشد.تداعی روزهای تلخ شورای شهر اول اصلاح طلبان. این بار هم پای کارگزاران در میان است. حزبی که در لحظات حساس گاه آنچنان تکروی می کند که کشتی جناح چپ را غرق در امواج سیاست ایران کرده...کارگزارانی ها در جریان شهرداری چند صباحی است بر طبل تفرقه میان اصلاح طلبان می کوبند؛از اعمال فشارها و ترغیب نجفی به استعفا و جمله به رئیس شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان، محمدرضا عارف گرفته تا تلاش برای تحمیل شهردار جدید».

گویا جنگ قدرت دو حزب اصلاح طلب کارگزاران و اتحاد ملت(اعضای حزب منحله مشارکت) برای تصاحب صندلی شهردار تهران تمامی ندارد. این جنگ قدرت، شورای شهر و شهرداری پایتخت را قفل کرده و شهر را بلاتکلیف و بدون شهردار رها کرده است.

قریب به یکسال از انتخابات شورای شهر پنجم سپری شده است و این شورا همچنان اندر خم انتخاب شهردار است. ظاهرا شورای شهر پنجم هنوز قالیبافی برای شهرداری تهران پیدا نکرده است.