به گزارش مشرق ، پرهام خوشبخت فرزند زنده‌یاد ناصر خوشبخت از نویسندگان پیشکسوت ادبیات کودک و نوجوان به خبرنگار مهر گفت: صبح امروز یکشنبه 27 آذرماه مراسم خاکسپاری پدر در بهشت زهرای تهران برگزار و پیکر وی در قطعه 309 به خاک سپرده شد.
وی افزود: همچنین یک مراسم ترحیم برای ایشان از ساعت 18 تا 19:30 روز سه‌شنبه 29 آذرماه در مسجدالنبی واقع در خیابان کارگر شمالی برگزار خواهد شد.
بنا به اعلام انجمن نویسندگان کودک و نوجوان که وی از اعضای آن بود، پیشینه فعالیت‌های هنری و ادبی خوشبخت به زمانی‌که برای رادیو آبادان متن‌های ادبی می‌نوشت، برمی‌گردد. ناصر خوشبخت فعالیت حرفه‌ای و مستمر خود را در ادبیات کودک و نوجوان از ابتدای دهه 80 آغاز کرد. در این سال‌ها برای او که دوران میانسالی خود را سپری کرده بود، پرداختن به نیازهای هنری و ادبی کودکان و نوجوانان ضرورت به شمار می‌رفت. به همین دلیل با شور و شوق خاصی به خلق آثار ادبی برای کودکان پرداخت.
آثار وی شامل «ده جوجه رنگی»، «روباه دانا و صیاد پرزور» (برگرفته از کلیله و دمنه)، «با آتش بازی نکنیم»، «آموزش تفریحی الفبا»، «پرزن» و آثار دیگری که با زبان منظوم تألیف شده بوده است.
فیلم‌نامه‌‌های «هوشی»، «خروس زیرک و روباه کلک» و «آواز زنبوران» از جمله دیگر کارهای خوشبخت در زمینه فیلم‌نامه‌نویسی انیمیشن بود.
خوشبخت در کنار خلاقیت‌های ادبی و هنری خود به فعالیت‌های مدنی نیز توجه خاصی داشت و به همین دلیل در سال 1383 به عضویت انجمن نویسندگان کودک و نوجوان درآمد و در این سال در فعالیت‌های مختلف انجمن مشارکت کرد، به‌ویژه در تمامی مجمع‌های عمومی انجمن که اعضا برای تصمیم‌گیری درباره خط‌مشی انجمن گرد هم جمع می‌شوند، ناصر خوشبخت پای ثابت بود و همواره با برخورد فعال و سرزنده روحیه‌ی جمعی خود را نشان می‌داد.
او که مانند آثارش مملو از امید و شادی بود، می‌گفت: «متانت به معنای اندوه نیست و شاید بسیاری از ما در تعریف متانت دچار اشتباه شده‌ایم. تفکری که خنده و شادی و هر نوع رفتاری را که انبساط و فرح در آن باشد لغو و زشت و سبک می‌پندارد و وقار واقعی را در چهره افراد مصیبت‌زده و گرفتار جست‌وجو می‌کند، تربیت سنتی جامعه ماست که در بسیاری از موارد به گونه‌ای بوده که بیش‌تر ما از کودکی برای خندیدن و ابراز شادی با مخالفت جدی والدین، مربیان و بزرگ‌ترهایمان مواجه شده‌ایم و برای‌مان مؤدب بودن را در خاموشی و جدی بودن تعریف کرده‌اند.»
ناصر خوشبخت که در سال 1319 به دنیا آمده بود، در پایان سفرش 71 سال داشت. وی پس از چندین ماه تحمل بیماری سرطان ریه 25 آذرماه سال 1390 در تهران چشم از جهان فروبست.
وی افزود: همچنین یک مراسم ترحیم برای ایشان از ساعت 18 تا 19:30 روز سه‌شنبه 29 آذرماه در مسجدالنبی واقع در خیابان کارگر شمالی برگزار خواهد شد.
بنا به اعلام انجمن نویسندگان کودک و نوجوان که وی از اعضای آن بود، پیشینه فعالیت‌های هنری و ادبی خوشبخت به زمانی‌که برای رادیو آبادان متن‌های ادبی می‌نوشت، برمی‌گردد. ناصر خوشبخت فعالیت حرفه‌ای و مستمر خود را در ادبیات کودک و نوجوان از ابتدای دهه 80 آغاز کرد. در این سال‌ها برای او که دوران میانسالی خود را سپری کرده بود، پرداختن به نیازهای هنری و ادبی کودکان و نوجوانان ضرورت به شمار می‌رفت. به همین دلیل با شور و شوق خاصی به خلق آثار ادبی برای کودکان پرداخت.
آثار وی شامل «ده جوجه رنگی»، «روباه دانا و صیاد پرزور» (برگرفته از کلیله و دمنه)، «با آتش بازی نکنیم»، «آموزش تفریحی الفبا»، «پرزن» و آثار دیگری که با زبان منظوم تألیف شده بوده است.
فیلم‌نامه‌‌های «هوشی»، «خروس زیرک و روباه کلک» و «آواز زنبوران» از جمله دیگر کارهای خوشبخت در زمینه فیلم‌نامه‌نویسی انیمیشن بود.
خوشبخت در کنار خلاقیت‌های ادبی و هنری خود به فعالیت‌های مدنی نیز توجه خاصی داشت و به همین دلیل در سال 1383 به عضویت انجمن نویسندگان کودک و نوجوان درآمد و در این سال در فعالیت‌های مختلف انجمن مشارکت کرد، به‌ویژه در تمامی مجمع‌های عمومی انجمن که اعضا برای تصمیم‌گیری درباره خط‌مشی انجمن گرد هم جمع می‌شوند، ناصر خوشبخت پای ثابت بود و همواره با برخورد فعال و سرزنده روحیه‌ی جمعی خود را نشان می‌داد.
او که مانند آثارش مملو از امید و شادی بود، می‌گفت: «متانت به معنای اندوه نیست و شاید بسیاری از ما در تعریف متانت دچار اشتباه شده‌ایم. تفکری که خنده و شادی و هر نوع رفتاری را که انبساط و فرح در آن باشد لغو و زشت و سبک می‌پندارد و وقار واقعی را در چهره افراد مصیبت‌زده و گرفتار جست‌وجو می‌کند، تربیت سنتی جامعه ماست که در بسیاری از موارد به گونه‌ای بوده که بیش‌تر ما از کودکی برای خندیدن و ابراز شادی با مخالفت جدی والدین، مربیان و بزرگ‌ترهایمان مواجه شده‌ایم و برای‌مان مؤدب بودن را در خاموشی و جدی بودن تعریف کرده‌اند.»
ناصر خوشبخت که در سال 1319 به دنیا آمده بود، در پایان سفرش 71 سال داشت. وی پس از چندین ماه تحمل بیماری سرطان ریه 25 آذرماه سال 1390 در تهران چشم از جهان فروبست.
