به گزارش مشرق، دغدغه اصلی این روزهای باشگاه استقلال، حفظ مامه تیام مهاجم سنگالی است، بازیکنی که به گفته کارشناسان، زمینه صعود استقلال به جمع هشت تیم برتر آسیا و حتی قهرمانی آبی‌ها در جام حذفی را فراهم آورد. اظهارات روز گذشته مسئولان استقلال باعث شده است تا چند نکته در ذهن علاقه‌مندان به فوتبال و به خصوص هواداران تیم استقلال مطرح شود.

نخست اینکه، نوع ادبیاتی که مدیران استقلال به کار برده‌اند، نشان می‌دهد که تیام خیلی تمایلی برای مذاکره نشان نداده و به دنبال پیوستن به تیم‌هایی است که پیشنهاد مالی بهتری به او داده‌اند. نخستین موضوعی که از جلسات مدیران استقلال با مدیربرنامه‌های مامه تیام در ذهن متبادر می‌شود، عدم حضور تیام و بی‌میل بودن او برای مذاکره با مدیران استقلال است. پندار توفیقی، معاون ورزشی باشگاه استقلال در این مورد گفته است: «با وجود هماهنگی قبلی، تیام در ترکیه حضور نداشت و مذاکرات را به مدیربرنامه‌های خود موکول کرد». همین مسئله، نشان می‌دهد که مهاجم سنگالی اصلاً تمایلی به مذاکره نداشته و اگر قصد داشت جدی‌تر به استقلال فکر کند، ترجیح می‌داد در جلسه یادشده شرکت کند.

دوم اینکه، توفیقی اعلام کرد که پیشنهادی بهتر از سال گذشته به تیام داده شد تا فصل آینده در استقلال بماند و منتظر پاسخ نهایی او هستند. این یعنی اینکه تیام دنبال افزایش دستمزدش بوده است.

سومین موضوع، قراردادی است که بین تیام و استقلال بسته شده بود. مدیران استقلال بارها گفته بودند که قرارداد تیام یک سال و نیمه است و در صورتی که پیشنهاد مالی به او برسد، با پرداخت 200 هزار دلار می‌تواند از استقلال جدا شود. در صورتی که مدیران باشگاه شب گذشته اعتراف کردند که تیام اصرار داشته قرارداد او شش ماهه بسته شده و تابستان هم جدا شود. اکنون این سؤال پیش می‌آید که چرا مدیران باشگاه با هواداران خود صادق نبودند؟ آیا ماجرای جدایی فصل گذشته کاوه رضایی برای آنها درس عبرتی نشد تا زیر سؤال نروند؟ آیا بهتر نبود همان ابتدا، صادقانه موضوع را مطرح می‌کردند تا امروز مجبور نشوند بگویند که تیام شش ماه بدون تیم بود و در تیم استقلال دوباره اوج گرفت؟

بحث دیگر مذاکره استقلال با تیام، حضور رضا افتخاری، مدیرعامل و پندار توفیقی، معاون ورزشی این باشگاه در ترکیه برای مذاکره با مدیربرنامه‌های این بازیکن سنگالی است. خیلی عرف نیست که مدیرعامل باشگاهی برای مذاکره با بازیکنی راهی کشور دیگری شود و بیشتر مدیران عامل برای مذاکره با همتای خود راهی کشور دیگری می‌شوند. اگر قرار به مذاکره بود، می‌توانستند ویزای 72 ساعته برای تیام بگیرند تا در تهران با او مذاکره کنند، نه اینکه مدیرعامل باشگاه راهی ترکیه شود و نه تنها تیام به دیدار او نیاید، بلکه مدیربرنامه‌هایش را به جلسه مذاکره بفرستد. مدیران باشگاه باید شأن خود را حفظ می‌کردند، هر چند که عنوان کرده‌اند برای خوشحالی هواداران و بر خلاف عرف، راهی ترکیه و مذاکره با تیام شده‌اند.