به گزارش مشرق، محمد ایمانی فعال رسانه‌ای و تحلیل‌گر، طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت: آیا اکثریت نمایندگان مجلس نهم و دهم به ریاست آقای لاریجانی، به اندازه کنگره آمریکا در چالش توافق هسته ای و ملحقات بعدی آن به ایفای مسئولیت صیانت از حقوق ملت ایران عمل کرده اند؟ پاسخ متاسفانه منفی است.

هر چه دو طیف دموکرات و جمهوریخواه در کنگره  آمریکا، سخت گیرانه و طلبکارانه با حقوق ملت ایران برخورد کردند، این طرف اکثریت نمایندگان (که صبغه وکیل الدوله داشتند و ترکیبی از مدعیان اصلاح طلبی و اعتدال و شبه اصولگرایی بودند) منفعلانه رفتار کردند و به تصویب بی چون و چرای برجام و ملحقات بعدی آن نظیر پذیرش FATF و لوایح دیکته شده آن پرداختند.

دو ماه قبل از تصویب برجام  کنگره آمریکا قانون INARA را به تصویب رساند. طبق قانون«اینارا» به رئیس‌جمهور آمریکا ضمن گزارش درباره پایبندی ایران به توافق، باید هر ۴ ماه یک بار تحریم‌های تعلیق شده  را برای چهار ماه بعدی تمدید کند و یا تحریم‌ها را بازگرداند! این قانون  14 مه 2015 با 98 رأی موافق و تنها یک رأی مخالف در مجلس سنا و 400 رأی موافق و 25 رأی مخالف در مجلس نمایندگان به تصویب رسید.

قانون اینارا به مفهوم خفه کردن عایدی های مختصر برجام در همان نطفه بود. چرا که سایه نا امنی را بر سر مروادات و مبادلات اقتصادی بالی 4 ماه ایران می کشید. با تصویب اینارا، ادعای جذب 200 میلیارد دلار سرمایه خارجی صرفا لاف گزاف با تاریخ مصرف کوتاه انتخابات مجلس دهم و دولت دوازدهم بود تا جایی که کلا بیش از 3 میلیارد دلار سرمایه خارجی بیشتر جذب نشد و همان هم اکنون هوا شده است. این در حالی است که در دولت قبل از دولت برجام بالغ بر 4 میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب شده بود.

برجامی که در 20 دقیقه تصویب شد - وبه تعبیر گستاخانه وکیل الدوله ای به نام علی مطهری "20 دقیقه هم برای تصویب آن زیاد بود"- اکنون به خسارت محض انجامیده؛ هم برنامه هسته ای و دستاوردهای بزرگ آن را بر باد داده و هم قیمت ارز خارجی را بیش از دو برابر افزایش داده که به مفهوم سقوط ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم است. اکنون کارخانه های فراوانی که در روزگار پیشا برجام فعال بوده اند، تعطیل شده و بر موج بیکاری و رکود و تورم افزوده اند.
 

با این وصف آیا نباید پرسید که طیف وکیل الدوله ها چه اصراری بر تصویب شتابان ملحقات FATF یکی پس از دیگری دارند و چرا مجددا امروز  136 نماینده مجلس به لایحه الحاق  به کنوانسیون مبارزه با جرائم سازمان یافته فراملی (پالرمو) رای مثبت دادند؟ در حالی که هنوز برآورد جامعی از حجم خسارت های فعلی و آتی برجام در مجلس صورت نگرفته و عبرت های آن پیش روی ماست، چرا طیف دولتی و وکلای وابسته اصرار بر پیگیری سیاست خیانت آمیز راه بینداز و جا بینداز و انباشت انبوه تعهدات ضد امنیتی بر دوش ملت و نظام دازد؟

اگر به تعبیر کارشناسانی مانند دکتر فرشاد مومنی (از اقتصاددان های حامی و منتقد شده دولت) "دولت در حال آینده فروشی و بدهکار کردن ایران شبیه دوره قاجار و پهلوی است"، چرا کسانی که نام نماینده ملت را یدک می کشند، نقطه پایان بر این تله های انفجاری زنجیره ای نمی گذارند و خواستار تجدید نظر اساسی در تعهدات یکطرفه برجامی و اف ای تی افی و ... نمی شوند؟!

آقای لاریجانی و هم طیفانش تا کجا قرار است حیثیت خود را خرج افراطیون مدعی اصلاح طلبی کنند که زمانی در مجلس ششم و دولت اصلاحات برای تسلیم ایران به آمریکا و اروپا خیز برداشتند و نامه سرگشاده تسلیم طلبی صادر کردند و مدعی شدند 19 سال  به دنیا دروغ گفته ایم (!) اما چون موفق نشدند، امثال لاریجانی را نردبان خود کردند.

انتخابات هیئت رئیسه مجلس در این میان نشان داد که افراطیون غربگرا عبور از لاریجانی و انداختن نردبان او را کلید زده اند. آنها به صراحت گفتند لاریجانی از این به بعد برای ما کارت سوخته است، همچنان که دولت روحانی را رحم اجاره ای و ددولت گذار و کاتالیزور خواندند. آیا این همه عبرت، برای متنبه شدن و تصمیم به جبران بخشی از کوتاهی ها کافی نیست؟!