به گزارش مشرق، یکی از دغدغه‌های مدیران باشگاه‌ها و هیات‌های فوتبال استان‌ها نداشتن تعریف دقیق و درست از بازیکن آماتور و حرفه‌ای است. همین مساله بسیاری از باشگاه‌ها و حتی هیات‌های فوتبال استان‌ها را با چالش‌های بزرگی مواجه کرده است. در حال حاضر مشخص نیست به چه بازیکنی می‌توان عنوان آماتور داد و چه بازیکنی حرفه‌ای است. اکنون ممکن است یک بازیکن زیر ۱۸ سال سن داشته باشد اما به دلیل قراردادی که با یک باشگاه دارد بتوان او را در زمره بازیکنان حرفه‌ای قرار داد و یا برعکس.
از سویی دیگر هنوز مشخص نیست که پرداخت چه میزان دستمزدی به بازیکن باعث می‌شود که فوتبالیستی جز بازیکنان حرفه‌ای محسوب شود. ممکن است یک فوتبالیست با دریافت دستمزد سالیانه ۲ میلیون تومان بازیکن حرفه‌ای لقب بگیرد و بازیکن دیگری با مبلغی بیشتر از این نیز بازیکن حرفه‌ای محسوب نشود. زیرا میزان درآمد و هزینه‌های بازیکنان در فوتبال ایران در شهرهای مختلف متغیر است.
اکنون یکی از مطالبات مسئولان باشگاه‌ها بخصوص در رده‌های پایه و همچنین هیات‌های فوتبال استان‌ها از مسئولان فدراسیون فوتبال این است که حداقل دستمزدی به صورت استاندارد برای بازیکن آماتور یا حرفه‌ای تعریف شود. یعنی فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ اعلام کنند اگر بازیکنی در سال به طور مثال کمتر از ۴ میلیون تومان درآمد داشت فوتبالیست آماتور است و دستمزد بیش از این مبلغ بازیکن را حرفه‌ای قلمداد می‌کند. زیرا قوانین مربوط به بازیکنان آماتور وحرفه‌ای تفاو‌ت‌های زیادی دارند.
مسئولان فدراسیون فوتبال نیز می‌گویند در تلاش هستند که حداقل به صورت آزمایشی هم که شده چنین تعریفی از بازیکن آماتور و حرفه‌ای بر اساس میزان دستمزد انجام شود. هرچند این مساله در ابتدا خالی از اشکال نخواهد بود اما داشتن قانون بد از نداشتن قانون بسیار بهتر است.
در حال حاضر فقط گفته می‌شود بازیکن آماتور می‌تواند هر لحظه که بخواهد از باشگاهش جدا شود اما همین قانون نمی‌گوید چه بازیکنی را می‌توان فوتبالیست آماتور و چه فوتبالیستی را حرفه‌ای دانست و این یکی از بزرگترین خلاءهای قانونی فوتبال ایران محسوب می‌شود.
