سرویس ورزش مشرق – اتفاقات اخیر در بحث نقل و انتقالات باشگاه استقلال اعم از جدایی ستاره های فصل پیش این تیم، عدم توافق با بازیکنان بدون قرارداد و جذب مهره هایی که با آسیب دیدگی پای برگه قرارداد را امضا کرده اند همه و همه موجی از نگرانی را برای طرفداران استقلال بوجود آورده است.

پیروز قربانی در گفت و گو با مشرق، درباره شرایط فعلی تیم استقلال حرف زد.

متن صحبتهای وی در ادامه می آید:

**فقط یک اتفاق خوب رخ داد!

من در اتاق مدیرعامل باشگاه استقلال زندگی نمی کنم و از وضعیت مالی باشگاه هم بی خبرم ولی در این مدت تنها اتفاق مهم و خوبی که در استقلال دیدم تمدید قرارداد کادر فنی و خود شفر بود.

**استقلال برای قهرمانی بسته نشد!

اتفاقاتی که در این مدت در باشگاه استقلال رخ داد و بازیکنانی که رفتند و نفراتی که به جای آنها به این تیم آمدند نشان می دهد تفکر قهرمانی در رأس باشگاه وجود نداشته وگرنه تیمی بهتر می بستند.

**مدیریت فوتبال با بقیه کارها تفاوت دارد

مدیریت در باشگاه فوتبالی با مدیریت در امور دیگر متفاوت است. شاید یک مدیر در جایی موفق بوده باشد ولی دلیل نمی شود که او در فوتبال هم موفقیت های قبلی اش را تکرار کند. ایراد کار اینجاست که مدیر بی ارتباط با فوتبال را می آوردند بعد که 5، 6 سال آزمون و خطا کرد و دل هوادار را لرزاند و کار را یاد گرفت او را برمی دارند و یک مدیر نابلد تازه کار می آورند.

**بی توجهی به دکتر نوروزی را نمی فهمم

دکتر نوروزی در ایران نفر اول در فیزیوتراپی است و الان بیست سال است در استقلال کار می کند. چطور می توان چنین کسی را دم دست داشت ولی بدون مشورت با او بازیکن گرفت و اینطور گرفتار شد؟ اصلا این موضوع را نمی فهمم.

**برای حفظ تیام زیاده روی شد

تیام بازیکن خوبی است ولی مدیران باشگاه برای حفظ و تمدید قراردادش بیش از حد روی او متمرکز شدند، تا آنجا که قید باقی نفرات تیم را زدند. در یک تیم وقتی همه نگاه ها به یک بازیکن می رود سایر نفرات حس بدی پیدا می کنند. در این قبیل موارد توازن باید رعایت شود که در استقلال این موضوع اصلا رعایت نشد.  

**با فوتبال تماشا کردن کارشناس نمی شوید

به خدا قسم آنهایی که فکر می کنند با تماشای فوتبال کارشناس این رشته می شوند اشتباه می کنند. مادامی که فوتبال بازی نکرده باشید نمی توانید فوتبالیست را درک کنید پس بدانید که تماشای 1000 ساعت فوتبال هیچ کمکی به درک شما از فوتبال و بازیکنی که این ورزش را با پوست و گوشتش لمس کرده نمی کند.

** ضعف مدیریتی تان را گردن ابراهیمی نیندازید

امید ابراهیمی در این 4، 5 سالی که در استقلال توپ زد به اندازه توانش برای تیم زحمت کشید. الان هم طبیعی است به عنوان یک بازیکن 31 ساله به دنبال آینده و زندگی خانواده اش باشد. الان شرایط با 30 سال قبل تفاوت دارد که غیرت و تعصب بازیکن را با تداوم حضورش در یک تیم می سنجیدند. الان غیرت بازیکن را درون زمین می بینند ولو با یک سال بازی برای تیم. اینقدر با قرار دادن ابراهیمی روبروی هواداران ضعف مدیریتی تان را گردن بازیکن نیندازید.

**به جای مدیریت باید گلدوزی بخوانم

در حال حاضر دانشجوی فوق لیسانس مدیریت هستم ولی وقتی این اتفاقات را می بینم وسوسه می شوم تا ترک تحصیل کرده و در رشته دیگری مانند گلدوزی تحصیل کنم. چون به چشمم می بینم دارا بودن سابقه فوتبالی و البته برخورداری از تحصیلات عالیه مدیریتی هرگز ضمانتی برای فعالیت در سطح مدیریتی در باشگاه های کشورم نیست. حال اگر تا دکترا هم بروم فقط وقتم را تلف کرده ام. اما قطعا در رشته گلدوزی می توانم بیشتر برای جامعه ام مفید باشم.

**برای مدیریت باید به یک آدم سیاسی وصل باشید

در این سالها به خوبی متوجه شدم اگر دکترای مدیریت و بازی در سطح تیم ملی را هم داشته باشید هرگز پست و مقامی به شما پیشنهاد نمی شود ولی اگر به یک آدم سیاسی وصل باشید به راحتی مرزهای تحصیلی و ورزشی را پشت سر گذاشته و به رده های بالا می روید. با این رویه سراغ مربیگری هم نمی توان رفت چون آنجا هم روابط حرف اول را می زنند و هرچقدر در بحث فنی خوب باشید کسی که دلال بهتری دارد همیشه یک قدم از شما جلوتر است. این منطقی نیست و ضعف بزرگی در ورزش ایران است که سیستم غلطی بر مسایل مدیریتی اش حاکم شده. اگر به هیکل اعضای هیأت مدیره و مدیران آن نگاه کنید متوجه می شوید که طرف چه اندازه با ورزش آشنایی دارد. یک آدم 150 کیلویی چطور می تواند درباره ورزش تصمیم گیری کند؟