به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، امین صبحی از خبرنگارانی است که به امسال راهپیمایی مارش میرا (صلح) در کشور بوسنی و هرزگوین رفته است. او در صفحه مجازی اش در این باره نوشت:
اسم بوسنی رو اولین بار تو خبرهای دهه ۷۰ شنیدم. تصاویر مسلمانان میانماری بی اختیار باز هم من رو یاد جنگ بوسنی انداخت که به جرم مسلمان بودن و تفاوت نژادی! محکوم به قتل عام شدند. اتفاقات بوسنی از همان ایام برام یک علامت سوال بود تا اینکه به شیوه ای خاص در جریان مراسم «مارش میرا» قرار گرفتم و به نوعی پا در جاده مرگ گذاشتم. مسیری که جای جای آن بیانگر جنایت، تجاوز و ظلم بود...
سفری که رفقا با دیدن تصاویرش تو دایرکت به مهاجرت، پناهندگی، فرار مغزها و... اشاره کردند و عده ای هم توصیه اخیر آقا مبنی بر سفرهای خارجی رو یادآور شدند اما الان با حضور در راهپیمایی صلح و کارخانه باتری سازی که محل شهادت صدها مسلمان بوسنیایی است شهدایی که همچنان در حال تفحص پیکرهاشون هستن به این باور رسیدم که حق طلبی موضوعی فرای مرزها و ملیت هاست چرا که من هم مثل بقیه افرادی که تو این مراسم شرکت کردن به این حقیقت رسیدم که انسانیت و آزادگی ربطی به نژاد، جنسیت، دین و قوم ندارد و به قول شهید آوینی: "حلقوم ها را می توان برید اما فریادها را هرگز فریادی که از حلقوم بریده بر می آید جاودانه است." و اینگونه است که حضور در این مسیر ۱۱۰ کیلومتری به همراه مردم بوسنی و ملیت های مختلف آشکار می کند که چرا مقام معظم رهبری بوسنی را دروازه ورود اسلام به اروپا نامیده اند...
