به گزارش مشرق، استقلال را این روزها حاشیه از هر طرف احاطه کرده است. افشاگری‌ها بازیکنان و کادرفنی این تیم را هدف قرار داده است و در حالی که کمتر از یک هفته به شروع بازی‌های لیگ برتر مانده، آبی‌های پایتخت هیچ شباهتی به تیمی که قرار است یک مدعی شرکت‌کننده در این رقابت‌ها باشد ندارد. درست نقطه مقابل حریف همیشگی‌شان. حریفی که با وجود محرومیت و تمام مشکلات مدت‌هاست شکل تیمی خود را پیدا کرده و در انتظار سوت آغاز لیگ برتر است.

دلیل این تفاوت کجاست؟ آبی‌ها که پیش‌بینی می‌شد قرار است امسال بهترین شروع را در چند سال اخیر داشته‌اند چه شد که به اینجا رسیدند؟ اگر از تمام مشکلات و حاشیه‌ها و افشاگری‌ها بگذریم شاید بتوان تفاوت دو تیم را در مدیریت دو تیم دید. مدیریتی که در هر دو تیم دچار گاف‌ها و اشتباهات زیادی بوده است اما رعایت یکسری مسائل در پرسپولیس توانسته این تیم را روی خط تعادل نگه دارد. نگاهی به سه فصل اخیر به خصوص در فصل نقل وانتقالات تفاوت خط مشی این باشگاه را به خوبی نشان می‌دهد.

کنعانی‌زادگان، کاوه رضایی، مهدی طارمی و وحید امیری نمونه بازیکنانی هستند که نشانگر تفاوت عملکرد دو باشگاه قرمز و آبی است. کنعانی‌زادگان بازیکن پرسپولیس بود که برای گذراندن خدمت سربازی راهی ملوان شد. این مدافع بعد از پایان دوران سربازی‌اش تلاش زیادی کرد تا ثابت کند که با پرسپولیس قرار داد ندارد و برای بازگشت به این تیم بتواند رقم بالایی دریافت کند. پرسپولیسی‌ها اما حاضر نشدند مبلغ مورد نظر این مدافع را به او بدهند تا کنعانی‌زادگان در یک چرخش ۱۸۰ درجه‌ای با قیمت چند برابر سر از استقلال دربیاورد.

کاوه رضایی مدت‌ها پیش از این که بحث پیوستنش به استقلال مطرح شود مذاکراتش را با پرسپولیس آغاز کرده بود. مدیران پرسپولیس اما شرط گذاشته بودند که او برای ادامه مذاکره با باشگاه باید یا مدیربرنامه‌اش را عوض کرده یا فرد دیگری را برای مذاکره بفرستد و حتی در آستانه استقلالی شدن رضایی هم از این شرط خود کوتاه نیامدند. روند اتفاقات فصل آینده میان باشگاه استقلال و مدیربرنامه‌های این بازیکن نشان داد که تصمیم پرسپولیس درست بوده است.

بازگرداندن مهدی طارمی و شیوه آن یکی از بزرگترین گاف‌های مدیریتی سرخپوشان بود که تبعات آن تا مدت‌ها گریبان باشگاه را گرفت. با این حال فروش او در شرایطی که قرار داد داشت به باشگاه قطری با شرایط مدنظر پرسپولیس که باعث شد پول زیادی نصیب باشگاه شود کمی از این گاف را جبران کرد.

رفتن وحید امیری شاید بدترین اتفاقی بود که در این فصل می‌توانست برای پرسپولیس بیفتد اما مدیران پرسپولیس اصول چند فصل اخیر را رعایت کردند و حاضر نشدند تا با شرایطی که مدیربرنامه‌های امیری مطرح کرده بود کنار بیایند و امیری را برای یک نیم‌فصل در تیم نگه‌دارند. آن هم با رقمی که شاید، تعادل در پرداختی بین بازیکنان تیم را دچار مشکل می‌کرد.

افشاگری افتخاری حاوی نکات بسیار درستی بود اما چیزی که در این افشاگری‌ها مشخص نشد این بود که چه کسی این بدعت را در باشگاه استقلال بوجود آورده است؟ افتخاری و قبل از آن افشارزاده روندی را در باشگاه استقلال آغاز کردند که بر اساس آن بتوانند تمام بازیکنان مورد نیاز و غیر مورد نیاز که باشگاه رقیب تمایل به همکاری با آنها داشت را به استقلال بکشانند. آنها در راه رسیدن به این هدف از هر راهی استفاده کردند و همین روند باعث شد تا باشگاه استقلال در این فصل به جایی برسد که همه از کادرفنی گرفته تا بازیکن ملی‌پوش و غیر ملی‌پوش رقم هایی درخواست کنند و شرایطی بگذارند که در نهایت استعفا بهترین راه فرار از آنها باشد. راه اشتباهی که افشارزاده شروع کرد، افتخاری ادامه داد و حالا فتحی تازه‌وارد هم برای خودی نشان دادن آن را ادامه می‌دهد. اصول، در حال حاضر حلقه گمشده مدیریت استقلالی‌هاست.