به گزارش مشرق؛ سفارت جمهوری اسلامی ایران در کشور وسیع و بزرگ هند یکی دیگر از سفارتخانههایی است که در حال حاضر بدون حضور سفیر اداره میشود. اواخر سال گذشته بود که غلامرضا انصاری به عنوان معاون اقتصادی وزیر خارجه منصوب شد.
وی از دی ماه ۱۳۹۱ برای اداره نمایندگی ایران در دهلینو عازم هند شد و تا اواخر سال ۹۶ این مسئولیت را برعهده داشت. انصاری حدود یک و نیم ماه بعد از این انتصاب و پس از انجام سفر رئیسجمهور به هند در اواسط اسفند به تهران برگشت و فعالیت رسمی خود را در سمت جدیدش در دستگاه دیپلماسی کشور آغاز کرد.
اما طبق اخبار به دست آمده سفارت ایران حدودا پنج ماه است که بدون سفیر اداره میشود و هنوز سفیر جدید ایران در دهلینو معرفی نشده است و همچنان نام آقای غلامرضا انصاری به عنوان سفیر در سایت این سفارت خانه به چشم میخورد.
براساس گزارش سایت «الف»، با توجه به شرایط فعلی ایران در عرصه بینالملل و سیاستهای جدیدی که ایران در حوزه دیپلماسی باید در پیش بگیرد و نگاه خود را به سمت شرق بچرخاند، هند گزینه مناسبی برای توسعه دیپلماسی ایران به شرق آسیا است چراکه در شرایط کنونی دهلی شرایط استراتژیکی برای گسترش و توسعه روابط ایران با شرق آسیا را مهیا میکند و در عین حال ایران نیز برای هند جایگاه مهم و استراتژیکی را دارد چراکه هند معمولا به دنبال روابط یکسویه در جهان سیاست نیست. همچنین هند پس از چین دومین مشتری نفت ایران به شمار میرود که همواره به دلیل کارشکنیهای آمریکا این کشور واردات نفت خود از تهران را به شدت کاهش داده و ایران میتواند با اتخاذ سیاستهای جدید این موضوع را هموار کند.
همچنین استفاده از ظرفیتهای بندر چابهار میتواند رابطه ایران و هند را افزایش دهد. با فعال شدن این بندر، فعالیتهای زیادی در آن انجامشده و گزارشهایی غیرقابل تائید حاکی از تغییر مسیر تجاری از کراچی به پاکستان است که در تلاش برای دور زدن تحریمهای بانکی اعمال شده توسط تحریمهای غرب علیه ایران، هند برای اولین بار اجازه سرمایهگذاری با روپیه را صادر کرده است. از سوی دیگر هند یکی از معدود کشورهایی است که علیرغم اینکه توسط قدرتهای غربی به دلیل برنامه مناقشهانگیز هستهای توسط کشورهای غربی در انزوا قرار گرفته بود، اما به روابط تجاری خود با ایران ادامه داد، درست است که به دلیل تحریمهای غرب علیه ایران این پروژه با سرعت کمی پیش رفت اما هند همواره بر توافق هستهای ایران تاکید کرده است.
از سوی دیگر با نگاه به شرق میتوان به واسطه تعلق به حوزه تمدنی مشرق زمین و داشتناشتراکات فرهنگی، تاریخی و هویتی با ساکنان این حوزه، راحتتر میتوان با بازیگرانی نظیر چین، روسیه، هند، مالزی و دیگران ائتلاف و همگرایی برقرار کرد تا بازیگران غربی؛ لذا باید رویکردی راهبردی و بلندمدت نسبت به جامعه بزرگ شرق اتخاذ کرد و با طراحی یک استراتژی مناسب در جهت بهرهبرداری بهینه از حداکثر ظرفیتهای کشورهای شرقی گام برداشت و امنیت و منافع ملی خود را ارتقاء داد.
انتظار میرود با توجه به وضعیت کنونی ایران و اهمیت رابطه استراتژیک با هند، وزارت امورخارجه هر چه سریعتر نسبت به انتصاب سفیر ایران در هند اقدام نماید.