به گزارش مشرق، تا به حال بارها این استدلال را از مسئولان در شهرهای مختلف کشور شنیده‌ایم که ورزشگاه خالی بود و نمی‌توانستیم جلوی ورود تماشاگران مهمان را بگیریم. در شهرهایی که سرخابی‌ها هوادار داشته باشند، این قانون اجرا نمی‌شود. حالا که برای این فصل قول اجرای قانون ۹۰ به ۱۰ درصد در دربی را داده‌اند، مسابقه استقلال و تراکتورسازی معیار خوبی است که مشخص شود برای دربی ۸۷ این قانون اجرا می‌شود یا همچنان در حد شعار باقی می‌ماند. با زیرساخت فعلی، برای اجرای این قانون، مشکلات زیادی وجود دارد.
تشخیص از رنگ لباس!
اولین معضل چگونگی شناسایی تماشاگران میزبان و مهمان است. این مسئله تا امروز به روش ابتدایی بررسی لباس و پرچم تماشاگران اجرا شده است! اما تماشاگری که یک فصل منتظر چنین مسابقه‌ای بوده و احتمالا صدها کیلومتر راه هم آمده نمی‌تواند پنهان کردن رنگ لباس تیمش را به جان بخرد و با لباس عادی به سکوهای تیم مقابل برود؟ نتیجه چنین رفتاری چه خواهد بود، اگر تیم خودی گل بزند و او میان تماشاگران رقیب شادی کند، نیروهای امنیتی می‌توانند تبعات این رفتار را کنترل و امنیت جانی او را تضمین کنند؟
بلیت رقیب را بخر!
مسئله بعدی بلیت فروشی است. هیچ ساز و کار تدوین شده‌ای برای بلیت فروشی به هواداران یک تیم خاص تا به حال در کشور ما وجود نداشته است و هر باشگاهی اقدام به بلیت فروشی کرده از خود فرد سوال کرده طرفدار چه تیمی است و طبیعتا پاسخ آن به اقتضای نیاز متغیر است! همین دو فصل قبل بود که بلیت فروشی دربی رفت به صورت الکترونیکی انجام شد و با وجود اینکه اعلام شد همه بلیت‌های مسابقه به فروش رفته است ده‌ها هزار سکوی خالی در جایگاه تماشاگران استقلال دیده شد اما هزاران پرسپولیسی بلیت‌های استقلالی‌ها را خریده و به صورت فشرده سکوها و پله‌های سمت خود را پر کرده بودند!
صدور کارت هواداری
صدور کارت هواداری و شناسایی و ساماندهی رسمی هواداران یکی از راه‌هایی است که در فوتبال دنیا برای حل بسیاری از مشکلات پیش‌بینی شده است. طرحی که بارها در سنوات گذشته در کشور اجرا شده و هیچ وقت با استقبال قابل توجه هواداران روبرو نشده است.
امنیت ۱۰ درصدی
این یکی شاید کمی بدبینانه باشد اما تامین امنیت اقلیت ۱۰ درصدی حاضر در ورزشگاه هم نکته‌ای است که نباید فراموش شود. در دربی ۸۶ آمار عجیب و قابل توجه ۳۳۵ مصدوم به جا گذاشته شد. جمعیت ۷۰ هزار نفری حامیان میزبان اگر از کوره در بروند فضا را برای حامیان کم‌تعداد رقیب تیره و تار می‌کنند و پیش‌بینی‌های لازم برای جلوگیری از اتفاقات تلخ باید فراتر از رویه‌های مرسوم باشد.
هیچ کدام از این مسائل نباید مانع اجرای طرح شود و قانون رعایت میزبان و مهمان باید اجرا شود. اما رفتن به سمت اجرای این قانون نباید صرفا شکل رفع تکلیف به خود بگیرد و قبل از این بازی باید تمام جوانب مختلف آن و چالش‌های پیش رو بررسی شده و برای هرکدام چاره مناسب پیش‌بینی شود. جوانبی که در فاصله ۲۴ ساعت مانده به شروع دیدار بزرگ هفته یعنی استقلال و تراکتورسازی، هنوز رعایت نشده و بعید به نظر می‌رسد که در مسابقه فردا فقط ده درصد از تراکتوری‌ها راهی آزادی شوند. اتفاقی که اگر رخ دهد، ادعای رعایت این قانون در دربی چیزی شبیه به طنز و باورنکردنی است.
