به گزارش مشرق، رضا شکاری، هافبک ایرانی تیم روبین کازان که حالا دومین فصل حضورش در این تیم روسیه‌ای را تجربه می‌کند، برای این فصل اهداف بزرگی در سر دارد. او می‌خواهد به‌زودی خودش را به ترکیب اصلی تحمیل کند و شاید عملکرد شکاری در نیمه دوم دیدار مقابل زنیت سن‌پترزبورگ شروع خوبی برای این بازیکن باشد. شکاری درباره حضورش در روبین کازان، کار کردن با قربان بردیف، کمک‌هایی که سردار آزمون و خانواده‌اش به او می‌کنند، رسیدن به تیم ملی و شرایط تیم امید صحبت کرده است. مشروح این گفت‌وگو در زیر می‌آید:
از حضورت در روبین کازان شروع کنیم که یک فصل از این اتفاق گذشته است و حالا کم کم در حال تبدیل شدن به یکی از نفرات اصلی تیم هستی. این یک سال چطور گذشت؟
من سال گذشته دقیقاً همین مقاطع از فصل بود که سه چهار هفته از لیگ روسیه گذشته بود و به روبین کازان آمدم. در کش‌وقوس شکایت باشگاه ذوب‌آهن به اینجا آمدم و خدا را شکر با یک سرمربی حرفه‌ای مانند آقای قربان بردیف کار می‌کنم. او مانند یک پدر دلسوز است و خوشحالم که زیر نظر او هستم. از طرفی سردار آزمون و خانواده‌اش هم در این مدت خیلی به من کمک کرده‌اند که اینجا راحت‌تر بتوانم به مسیر پیشرفت فکر کنم.
فصل گذشته کمتر فرصت بازی کردن پیدا کردی، اما گویا این فصل از ابتدای لیگ سرمربی به تو اعتماد کرده است.
بله، فصل گذشته در نیم‌فصل اول به تیم «ب» رفتم تا به اصطلاح نکات لازم درباره فوتبال حرفه‌ای و فوتبال اروپا را به من آموزش دهند. در آن مقطع با تیم اصلی هم تمرین می‌کردم و در ترکیب تیم «ب» به میدان می‌رفتم. همان زمان تفاوت میان فوتبال ایران و فوتبال اروپا را احساس کردم. در نیم‌فصل دوم هم دو بازی به من فرصت رسید، اما این فصل شرایط فرق کرد. در دو بازی ابتدایی فرصت حضور در ترکیب را پیدا نکردم، اما این هفته توانستم مقابل زنیت یک نیمه بازی کنم که خدا را از این بابت شکر می‌کنم.
به نظر می‌رسد هماهنگی خوبی هم میان تو و سردار آزمون وجود دارد.
خیلی خوشحالم که یک ایرانی مثل سردار کنارم هست که مانند برادر کمکم می‌کند. خوشبختانه شرایط اینجا خوب است و من فقط فکر بازی کردن در روبین کازان نیستم، بلکه هدف‌های بزرگی دارم و می‌خواهم به تیم ملی برسم.
در بازی با زنیت یک پاس خیلی خوب هم به سردار دادی که توپ را تبدیل به گل کرد، اما داور آفساید گرفته بود. در مجموع خودت از عملکردی که در اولین بازی این فصل داشتی، رضایت داری؟
وقتی در نیمه دوم به زمین رفتم، فکر می‌کنم شروع خوبی داشتم، اما اواخر بازی انرژی‌ام کمتر شده بود. با این حال در چند صحنه سعی کردم تأثیرگذار باشم که یک بار سرتوپ زدم و قصد داشتم گلزنی کنم که بازیکنان زنیت توپ را بیرون کشیدند، یک ضربه سر خوب زدم و پاسی هم به سردار دادم که گل شد، اما متأسفانه آفساید بود. امیدوارم توانسته باشم نظر مربیان را جلب کنم. سعی‌ام این است که در تمرینات خودم را اثبات کنم تا به ترکیب اصلی برسم. به این دلیل که سرمربی تیم هم هر بازیکنی در تمرین بهترین عملکرد را داشته باشد، در ترکیب قرار می‌دهد.
به ماجرای اختلافی که بین تو و باشگاه ذوب‌آهن به وجود آمده بود، اشاره کردی و اینکه کار به شکایت هم رسید.چه رأیی در این خصوص صادر شد؟
در این خصوص باشگاه ذوب‌آهن به فیفا شکایت کرده است که قرار بود رأی آن را 40 روزه صادر کنند، اما هنوز فیفا رأیی نداده است. ما هم منتظر رأی هستیم، اما بعید می‌دانم باشگاه روبین کازان که یک باشگاه حرفه‌ای است، در قرارداد بستن با من اشتباه کرده باشد. تنها موضوع مطرح شده، پرداخت 100 هزار دلار پول رضایت‌نامه به باشگاه ذوب‌آهن است که باید ببینیم رأی فیفا در این زمینه چه خواهد بود.
در همان مقطع که باشگاه ذوب‌آهن از تو شکایت کرد، مدیران ذوب‌آهن از این صحبت می‌کردند که پیشنهادهای دیگری هم داشته‌ای. البته انتقادهایی هم به لیگ روسیه می‌شود. در این خصوص توضیح می‌دهی که چه پیشنهادهایی به تو رسیده بود و چرا حضور در روسیه را انتخاب کردی؟
پیشنهادهایی رسیده بود، اما از کشورهای تاپ اروپا نبود. مثلاً از کشوری مثل اتریش هم پیشنهاد داشتم، اما به نظرم بین لیگ کشورهایی چون روسیه، اتریش، بلژیک و امثال آنها که مانند انگلیس، اسپانیا، ایتالیا، آلمان و ... در سطح تاپ اروپا نیستند، روسیه سطح بهتری دارد. من هم ابتدا باید در چنین سطحی در فوتبال اروپا جا بیفتم و بعد به دنبال هدف‌های بزرگ‌تر باشم. خوشبختانه روبین کازان هم باشگاهی است که امکانات بسیار خوبی دارد و من هم اینجا دنبال انجام دادن کارهای بزرگ هستم و می‌خواهم مثل سردار آزمون و علیرضا جهانبخش، کارهای بزرگ کنم. ابتدا باید کار بزرگی انجام بدهم و بعد به سطح تاپ اروپا برسم.
هدف خودت رسیدن به کدام سطح از فوتبال اروپا و لیگ کدام کشور است؟
نمی‌توانم از حالا بگویم می‌خواهم به کجا بروم، اما به‌هرحال هرکسی آرزویی دارد. حتی بچه‌های کوچکی هم که فوتبال را تازه شروع می‌کنند، آرزو دارند که روزی در یک تیم خاص بازی کنند. من هم خیلی دوست دارم بازی در اسپانیا یا انگلیس را تجربه کنم و برای رسیدن به این هدف باید سخت تلاش کنم. آرزوی خیلی دوری هم نیست، چون به نظرم فوتبالیست‌ها به جز 10 فوتبالیست تاپ دنیا، فاصله زیادی با هم ندارند و من هم خیلی امیدوارم بتوانم خودم را به سطح بالاتری برسانم.
درباره تیم امید هم صحبت‌هایی شده بود که به این تیم در بازی‌های آسیایی کمک کنی، اما گویا با توجه به برگزار نشدن این بازی‌های در فیفادی باشگاه روبین کازان این اجازه را به تو نداد. در این خصوص چه روندی را پشت سر گذاشتی؟
من با آقای استیلی در این زمینه صحبت کردم و چون قبلاً در نوجوانان پرسپولیس هم با او کار کرده بودم، رابطه خوبی با یکدیگر داریم. خیلی دوست داشتم که در این بازی‌ها به تیم امید کمک کنم و شخصاً در این زمینه تلاشم را کردم. با این حال چون بازی‌ها در فیفادی نبود و سخت هم بود که خودم از باشگاه اجازه بگیرم، در این مقطع نتوانستم به تیم امید کمک کنم. باشگاه هم به من احتیاج داشت و اجازه ندادند به تیم امید ملحق شوم. با این حال تمام بازیکنان تیم امید دوستان من هستند و امیدوارم این تیم با ستاره‌هایی که دارد، بتواند در این دوره به قهرمانی برسد.
البته می‌توانی به تیم امید در بازی‌های انتخابی المپیک صحبت کنی. تیم فعلی از بازیکنان زیر 21 سال تشکیل شده تا در آن بازی‌ها تجربه کسب کنند و به نظر تجربه بین‌المللی خودت هم بتواند به این تیم کمک کند.
به نظرم اینکه تیم ما با بازیکنان زیر 21 سال به بازی‌های آسیایی رفت، اتفاق خوبی است. بازیکنان از همین مسابقات تجربه کسب می‌کنند و بازیکنانی انتخاب شده‌اند که می‌توانند به المپیک بروند و در این بازی‌ها با هم هماهنگ‌تر می‌شوند. آقای پیروانی هم می‌خواست همین کار را انجام بدهد و خوشبختانه آقای کرانچار هم دید خوبی در این زمینه داشته است. به نظرم کرانچار مربی باهوشی است و امیدوارم بتواند در تیم امید نتیجه بگیرد و به المپیک برویم.
