به گزارش مشرق، به نظر می‌رسد دامنه دید حشرات، از آنچه پیشتر تصور می‌شد، بیشتر است.
پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که هم زنبورهای عسل و هم زنبورهای معمولی، می‌توانند تصاویر آکروماتیک (سیاه و سفید) چهره انسان را به خاطر بسپارند. به نظر می‌رسد این موجودات، به رغم داشتن مغز کوچکی که تنها از یک میلیون سلول تشکیل شده، مانند انسان‌ها چهره‌ها را به صورت بصری پردازش می‌کنند.
ببینید:
عکس/ کوچکترین پرنده جهان!
دکتر "آدریان دایر"(Adrian Dyer)، استادیار "دانشگاه آرام‌آی‌تی"(RMIT University) استرالیا گفت: هیچ دلیل تکاملی برای این کار زنبورها وجود ندارد. درک چگونگی این عملکرد می‌تواند به پژوهشگران در ایجاد هوش مصنوعی هوشمندانه‌تر کمک کند.
تشخیص چهره، در چگونگی تعامل با جوامع پیچیده موثر است و تاکنون، تصور متداول این بوده است که چنین توانایی، پیچیدگی مغز بزرگ انسان را می‌طلبد. اما شواهد جدید نشان می‌دهند که حشراتی مانند "زنبور عسل اروپایی" (Apis mellifera) و "زنبور معمولی"(Vespula vulgaris)، از مکانیسم پردازش بصری مشابه انسان استفاده می‌کنند که به تشخیص چهره قابل اطمینان منجر می‌شود. این توانایی، با مغز کوچک این حشرات، مغایرت دارد زیرا برخلاف مغز انسان که 86 هزار میلیون سلول دارد، تنها یک میلیون سلول را در خود جای داده است.
انسان‌ها توانایی تشخیص چهره‌های آشنا را دارند. معمولا هوش مصنوعی، برای تشخیص چهره در شرایط پیچیده، تلاش می‌کند. توانایی انسان در تشخیص چهره، بر مبنای "پردازش جامع" است که برای شناخت بهتر، ویژگی‌های متفاوت چهره را بررسی می‌کند. این توانایی، یک فرآیند شناختی پیچیده است که با استفاده از تجربه دیدن چهره، به دست می‌آید.
هنگامی که با یک چهره آشنا هستیم، ویژگی‌های متفاوتی مانند چشم‌ها، بینی، دهان و گوش‌ها، به عنوان یک "گشتالت" (gestalt) – واحدی که همه عناصر را شامل می‌شود- با یکدیگر پردازش می‌شوند تا امکان تشخیص افراد را فراهم کنند.
دایر افزود: مغز انسان، از توانایی پردازش جامع برای تشخیص چهره استفاده می‌کند. این توانایی، یک اصل عمومی برای تشخیص اشیاء مهم است و کاربردهای گسترده‌ای را شامل می‌شود زیرا برای توسعه راه‌حل‌های پیشرفته هوش مصنوعی کاربرد دارد. ما قصد داشتیم چگونگی وجود اصل پردازش جامع را در حیوانات گوناگون درک کنیم؛ در نتیجه تشخیص چهره را در حشرات مورد بررسی قرار دادیم.
درک این موضوع که چه اندازه‌ای از مغز می‌تواند از عهده حل کارآمد وظایف پیچیده برآید، نه تنها جالب است، بلکه پیامدهای عملی نیز دارد زیرا امکان درک چگونگی تکامل مغزهای بزرگ و طراحی هوش مصنوعی که کارآیی مغز زیستی را انعکاس می‌دهد، برای پژوهشگران فراهم می‌کند.
