به گزارش مشرق، رسانههای وابسته به معارضین سوری با پوشش گسترده و بیسابقه این حمله، درصدد مظلومنمایی برای ساکنان قلمرو ادلب و غرب استان حلب برآمدند؛ زیرا به خوبی از اراده جدی ارتش سوریه و جبهه مقاومت برای آزادسازی کانون تجمیع تروریستها در استان ادلب آگاهند. اما مقایسه نوع پوشش خبری بمباران اورم الکبری با جرجناز (شهری در مرکز استان ادلب و در مجاورت شهرهای فوعه و کفریا) نشان میدهد این منطقه از اهمیت خاصی برخوردار است.
منابع نزدیک به روسیه در دمشق روایت خود را از این حمله به شرح زیر ارائه میدهند: «هدف از حمله، یکی از پایگاههای گروه تروریستی "فیلق الشام" بود که طی ماههای اخیر محور گروه تروریستی نوظهور "الجبهة الوطنیة لتحریر" است. در این حمله، بمبافکنهای روس با سه موشک پایگاه فیلق الشام را هدف قرار دادهاند و به طور طبیعی ساختمانهای مسکونی پوششی اطراف این پادگان نیز تخریب شدند. نوع دودی که در اثر این حمله به آسمان برخاست بر انفجار یک انبار تسلیحاتی دلالت میکند.»
با وجود صحت این روایت به نظر میرسد ابعاد این حمله فراتر از روایت فوق است. شواهد نشان میدهد تروریستهای سوری خود را برای حمله به غرب استان حلب به ویژه شهرهای «نبل» و «الزهراء» آماده میکنند. بر اساس دادههای به دست آمده از تحرکات اخیر گروههای تروریستی حاضر در استان ادلب، در صورت آغاز عملیات آزادسازی ادلب توسط ارتش سوریه و متحدین از محور شمال استان حماه، تروریستها از طریق غرب استان حلب به سمت نبل و الزهرا حمله میکنند تا با این ضد حمله، عملا جبهه مقاومت را در موضع دفاع قرار داده و مانع تمرکز عملیات در محور جنوبی (شمال استان حماه) شوند! از این نظر، مناطق غرب استان حلب از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ زیرا تروریستها از این محور به سمت نبل و الزهرا حمله خواهند کرد.
یادآوری میشود که طی یک ماه اخیر برخی محافل استراتژیک نیز پیشبینی کردهاند که آنکارا از طریق مختلف برای تسلط بر شهرهای نبل و الزهرا تلاش خواهد کرد. بر مبنای این تحلیل، «بزرگراه بین المللی حلب عینتاب» از اهمیت استراتژیک برخوردار بوده و در ترانزیت بین المللی از اردن و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تا اروپا نقش مهمی دارد. هماکنون این بزرگراه به علت شرایط نیمهجنگی حاکم بر شهرهای نبل و الزهراء بسته است؛ اما مقامات آنکارا از طریق رایزنیهای بین المللی در تلاشند تا با عنوان «حل(!) پرونده این دو شهر» بزرگراه ترانزیتی حلب عینتاب را بازگشایی کرده و به این ترتیب غرب استان حلب به طور کامل تحت سیطره معارضین سوری قرار گیرد.
در همین راستا «میشل کیلو» از معارضین سرشناس سوری که از روابط خوبی با برخی کشورهای غربی مانند فرانسه برخوردار است، اخیرا در جمعی گفته است: «هماکنون چهار ضلع برای این موضوع توافق کردهاند: ترکیه، [کشورهای عربی حاشیه] خلیج [فارس]، اروپا و روسیه. این چهار ضلع اعتقاد دارند که به همان علتی که درعا به نظام سوریه واگذار شد، باید دو شهر نبل و الزهرا نیز به متحدین سوری ترکیه [یا به عبارت دقیقتر گروههای تروریستی] واگذار شود تا سوریه بتواند نقش خود را در ترانزیت منطقهای و بین المللی ایفا کند.»
در بخشی از فایل صوتی منتشر شده از میشل کیلو آمده است: «هماکنون ترکیه و روسیه در حال مذاکره در مورد این پروژه هستند. آنها امیدوارند با بازگشایی این بزرگراه، اولا ادلب و حلب به دمشق متصل شده و ثانیا ارتباط ترانزیتی میان دمشق و اروپا – از طریق آنکارا – بار دیگر برقرار شود. از این حیث میتوان پیشبینی کرد که سرنوشت دو شهر شیعهنشین "فوعه" و "کفریا" این بار در "نبل" و "الزهراء" تکرار شود.»
به گفته میشل کیلو، مهمترین چالش اجرای این سناریو، جبهه مقاومت و مشخصا جمهوری اسلامی ایران و حزب الله لبنان هستند: «تا جایی که من میدانم هنوز دمشق، تهران و حزب الله با این پروژه موافقت نکردهاند؛ اما نظر شخصیام این است که دمشق قلبا با آن مخالف نخواهد بود؛ زیرا مقامات دولتی سوریه به خوبی میدانند که بازگشایی مسیر ترانزیتی میان دمشق و آنکارا (وطبعا غرب) نهتنها از نظر اقتصادی بلکه از نظر سیاسی نیز کمک بسیار بزرگی برای احیای اعتبار دمشق و بازگشت قدرتمند نمایندگان حکومت به مجامع بین المللی است. از این نظر دمشق قلبا با آن مخالف نیست؛ اما به علت موقعیت خاص این دو شهر و حضور پررنگ نیروهای نزدیک به ایران و حزب الله در آن، نمیتواند موضع قلبی خود را صریحا بیان کند! به همین جهت مذاکرات میان روسیه و ترکیه پیش میرود تا در گام بعد بتوانند تهران را به موافقت یا دست کم تمکین وادار کنند!»
در همین حال پیگیریهای خبرنگار از محافل ترکی نشان میدهد در ترکیه نیز مذاکره بر سر بازگشایی این بزرگراه جدی است. «عبو الحسو» از خبرنگاران معارض ساکن ترکیه که ارتباط نزدیکی با سازمان جاسوسی این کشور دارد، در این مورد میگوید: «روسیه عزم جدی دارد تا تنش موجود میان نظام و متحدین آن با گروههای مسلح معارض را از طریق وابستگیهای اقتصادی و البته تفوّق سیاسی مسکو حل کند. در همین راستا از طراحی هر پروژه اقتصادی که نیازهای متقابل میان معارضین و نظام ایجاد کند، استقبال میکند. با این حال مهمترین حساسیت روسیه در این زمینه به این صورت است که پروژههای اقتصادی به نحوی طراحی شود که ضمن ایجاد وابستگی متقابل، ضامن حفظ ثبات و امنیت محلی بوده و از نظر سیاسی نیز ذیل روسیه (و احیانا ترکیه) تعریف شود.»
او در ادامه مشخصا به مذاکره بر سر شهرهای نبل و الزهرا اشاره کرد: «مذاکره بر سر خروج نیروهای نزدیک به ایران و متحد دمشق از نبل و الزهراء را نیز باید ذیل همین پروژه درک کرد. آنها تجربه فوعه و کفریا را دارند. دقت کنید بعد از خروج [مجاهدین محور] مقاومت از این دو شهر شیعهنشین، هیچگونه نسلکشی از این دو شهر گزارش نشده است.»
این عنصر وابسته به سازمان میت در ادامه به اختلافات آنکارا و مسکو در این مورد رسید: «مسکو اولویت زمانی را حل مسئله ادلب میداند. از نظر مسکو، ابتدا باید ترکیه مسئله گروههایی که از نظر آستانه و ژنو گروه تروریستی خوانده شدهاند (مانند "هیئت تحریر الشام") را حل کند؛ سپس موضوع نبل و الزهراء به موازات دیر جمال و تل رفعت مطرح خواهد شد. اما در مقابل ترکیه میخواهد ابتدا مسئله شمال غرب استان حلب به طور کامل حل شود و بعد از آن پرونده ادلب را در دستور کار قرار دهد.»
«عبد الرزاق النبهان» از خبرنگاران معارض فراری شهر حلب که طی یک سال اخیر از طریق واسطههایی مانند «عبد الباری عطوان» تلاش کرده تا با گروههای عربگرای نزدیک به حزب بعث رابطه بگیرد، در این مورد میگوید: «در جریان جزئیات مذاکره بر سر دو شهر نبل و الزهرا نیستم؛ اما میدانم که این مذاکره شروع شده است. امروز نه تنها برای ترکیه بلکه برای کل اروپا مسأله آوارگان سوری بسیار جدی است و به همین علت از توسعه مناطق موسوم به "منطقه کاهش تنش (آتشبس) زیر نظر ترکیه در شمال سوریه" استقبال میکنند. از سوی دیگر دمشق هم خواه ناخواه باید با مسئله بازگشت آوارگان کنار بیاید. لذا یک راه حل بیشتر نمیماند و آن هم توسعه مناطق حائل در شمال سوریه است. هماکنون شهرهای نبل و الزهرا مانند منطقه حومه تل رفعت، همچون یک دماغه کوتاه و باریک در میانه مناطق "درع الفرات" و "عفرین" واقع شدهاند و طبیعی است که در مورد این مناطق میان آنکارا و مسکو مذاکره شود.»
عامر الحجازی از فعالین سیاسی معارض سوری نیز با تأیید خبر مذاکره بر سر نبل و الزهرا گفت: «خروج [مجاهدین محور مقاومت و] نیروهای وابسته به ایران از نبل و الزهرا را نباید دور از ذهن دانست. هماکنون روسیه و ترکیه در شمال سوریه در صدد پیشرفت تعاملات و توافقات خود هستند و از این نظر تکرار توافق فوعه و کفریا در نبل و الزهرا را نباید غیرممکن تصور کرد.»