به گزارش مشرق، «شرح عشق» یکی از قدیمی‌ترین صفحات مربوط به دفاع مقدس در مطبوعات است که از سال ۶۴ در روزنامه رسالت منتشر می‌شود و هنوز نیز به کار خود ادامه می‌دهد. حضور سه دهه‌ای در وادی ایثار و شهادت، شرح عشق را تبدیل به نوستالوژی برای علاقه‌مندان این حوزه کرده است. کریم باباخانیان مسئول این صفحه، سه دهه است که با شرح عشق همکاری دارد و هنوز این دو یار قدیمی در کنار هم هستند. گفت‌وگوی ما با باباخانیان را پیش رو دارید.
از چه زمانی به همکاری با صفحه شرح عشق پرداختید؟
من تقریباً یک سال بعد از آغاز به کار شرح عشق به آن ملحق شدم. روزنامه رسالت سال ۶۴ تأسیس شد و همزمان این صفحه با موضوع دفاع مقدس انتشار یافت. از سال ۶۵ بنده به جمع همکاران رسالت و صفحه شرح عشق ملحق شدم و شکر خدا تا الان این همکاری ادامه داشته است.
فکر می‌کنم شرح عشق تنها صفحه‌ای باشد که از زمان جنگ تاکنون به همین نام و نشان منتشر می‌شود.
تقریباً می‌توانیم بگوییم تنها صفحه در حوزه دفاع مقدس است که بیش از ۳۰ سال تحت یک عنوان و یک روز خاص منتشر می‌شود. الان ۳۳ سال است که خوانندگان روزنامه رسالت عادت کرده‌اند در روزهای چهارشنبه مطالب شرح عشق را بخوانند. البته دو سالی می‌شود که بنا به دلایلی، شرح عشق به صورت مجازی منتشر می‌شود. گاهی هم روزهای انتشارش جابه‌جا می‌شود.
رویکرد این صفحه در زمان جنگ چطور بود؟ منظورم این است که بیشتر به بعد تبلیغی جنگ توجه داشتید یا به واقعیات جبهه‌ها؟
قاعدتاً در شرایط جنگی رسانه‌های داخلی سعی می‌کردند مطالب روحیه‌بخش منتشر کنند. مثلاً ما در انتخاب وصیتنامه‌های شهدا تقویت روحی خواننده را مد نظر داشتیم. یا مصاحبه‌ها و گزارش‌های روحیه‌بخش کار می‌کردیم، اما توأمان سعی داشتیم از وقایع جبهه‌ها بنویسیم. خیلی از بچه‌هایی که با این صفحه مرتبط بودند خودشان از بچه‌های جبهه و جنگ بودند و به منطقه و شرایطش اشراف داشتند؛ بنابراین سعی می‌شد از حقایق جنگ آن طور که هست در صفحه شرح عشق استفاده شود.
خود شما برای جمع‌آوری مطالب این صفحه به عنوان مأموریت، جبهه می‌رفتید؟
مأموریت برای صفحه نه، اما مثل خیلی از همکاران روزنامه چند بار به جبهه رفتم. بچه‌های خبرنگار خودشان را جدا از مردم نمی‌دانستند، اگر فرصتی گیر می‌آمد جبهه می‌رفتند و از نزدیک شرایط آنجا را درک می‌کردند. اتفاقاً یکی از همکاران‌مان در روابط عمومی رسالت با نام علی قره‌تپه‌ای در جبهه به شهادت رسید.
برگردیم به موضوع صفحه شرح عشق، انتشارش در زمان جنگ با بعد از آن چه تفاوت‌هایی داشت؟
خب در زمان جنگ این صفحه به‌روز بود. مثلاً وقتی از عملیات کربلای ۵ می‌نوشتیم، مراحل این عملیات هنوز در منطقه در حال اجرا بود. گاهی گزارش‌ها آن قدر داغ، مبسوط و گیرا بود که دو صفحه به شرح عشق اختصاص می‌یافت. به اصطلاح تر و تازه مطالب را به خواننده ارائه می‌دادیم. اما بعد از اتمام دفاع مقدس وجه تاریخی جنگ بیشتر مد نظر قرار گرفت.
در دوران جنگ، کارهای تکمیلی مثل انتشار ویژه‌نامه و... هم انجام می‌دادید؟
اتفاقاً در اثنای جنگ ویژه‌نامه‌ای تحت عنوان ۷۲ ماه دفاع مقدس منتشر کردیم که همین حالا هم به عنوان مرجع مورد استفاده محققان و علاقه‌مندان این حوزه قرار می‌گیرد. خیلی مبسوط و تحلیلی زمینه‌های اختلاف ایران و عراق و دلایل وقوع جنگ و وقایع و حوادث بین دو کشور را از قبل از انقلاب مورد بررسی قرار داده بودیم.
چطور شد که شرح عشق بعد از اتمام جنگ همچنان به کار خودش ادامه می‌دهد؟
اوایل که جنگ تمام شده بود، برخی می‌گفتند دیگر موضوعیت ندارد این صفحه به کار خودش ادامه دهد، اما توجه رهبری به موضوع دفاع مقدس دلگرم‌مان کرد تا کار را ادامه دهیم. آقا تعبیر جالبی دارند که می‌فرمایند ما هنوز در شرایط آتش‌بس هستیم و اگرچه جنگ تمام شده، دفاع همچنان باقی است. بعدها هم که بحث تفحص و رجعت پیکر شهدا، جانبازان، آزادی اسرا، مدافعان حرم و... به عینه نشان داد که دفاع مقدس زمان و مکان خاصی نمی‌شناسد و ایثار و جهاد و شهادت تمام‌شدنی نیست. اکنون ۳۳ سال از انتشار شرح عشق می‌گذرد و ان‌شاءالله بتوانیم در آینده نیز با قدرت به کارمان ادامه دهیم.
اگر بخواهید یک جمله در خصوص این صفحه بگویید چیست؟
۳۰ سال است که با شرح عشق، عشق می‌کنم.
منبع: روزنامه جوان
