به گزارش مشرق، پرسپولیس نماینده کشورمان موفق شد در دیدار رفت مرحله نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا در دوحه قطر، السد را با نتیجه یک بر صفر شکست بدهد. تیم برانکو با این برد شیرین امیدوار شد پس از سالها بالاخره بتواند به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسیده و طلسمشکن شود.
بدون شک یکی از برترین و کماشتباهترین بازیکنان پرسپولیس در این دیدار شجاع خلیلزاده بود. شماره ۳ پرسپولیس عملکرد بسیار خوبی در خط دفاعی داشت و با ارائه یک بازی قلدر و محکم اجازه نداد مهاجمان السد موفق به گلزنی شوند. او در تقابل با بغداد بونجاح بهترین گلزن لیگ قهرمانان آسیا هم فوقالعاده ظاهر شد و این مهاجم زهردار الجزایری را از کار انداخت. شجاع خلیلزاده همچنین یک پاس تماشایی هم به علی علیپور داد، پاسی که منجر به پنالتی و تکگل ارزشمند پرسپولیس شد. با این مقدمه نسبتاً بلند از شما دعوت میکنیم مصاحبه ما با شجاع خلیلزاده را بخوانید.
میخواهیم از پاسی که به علی علیپور دادی، آغاز کنیم. عجب پاسی بود، علی را دیدی؟
بله دیدم، ولی فرار علیپور هم بینظیر بود. اینکه در دقیقه ۸۴ یا ۸۵ آنطور استارت بزنی و مدافعان حریف را جا بگذاری، فوقالعاده بود. علی قدر آن پاس را دانست.
ولی جهت ضربه پنالتیاش را گلر السد تشخیص داد.
مهم گل شدن پنالتی بود که شد. واقعاً این برد ارزشمند بود و حاصل یک تلاش و نبرد دستهجمعی و دست همه بچهها درد نکند.
ماجرای کلکل تو با بغداد بونجاح چه بود؟
چیز خاصی نبود. این برخوردها بین مدافعان و مهاجمان طبیعی است.
ولی مدام شما با یکدیگر بگومگو میکردید!
ببینید، او مرتب مرا میزد، اما داور نمیدید. یک بار هم که ما مهاجم الجزایری را زدیم، داور دید و او هم الکی جو داد و شلوغ کرد.
به نظر میرسید آگاهانه روی اعصاب بغداد بونجاح راه میرفتی و میخواستی تمرکز مهاجم اول السد را برهم بزنی.
نه، چیزی برنامهریزی شده نبود و من فقط به وظایف دفاعی خودم عمل کردم.
ولی قبل از مسابقه رسانههای قطری از بغداد بونجاج به عنوان «جلاد» نام میبردند.
فوتبال بالا و پایین دارد. بغداد بونجاح هم فوتبالیست خوبی است و شاید سهشنبه شب، شب او نبود.
شاید هم شب تو بود!
شما لطف دارید. خدا کمک کرد از این بازی سخت به سلامت عبور کنیم. همه بچهها خوب بودند و زحمت کشیدند. از سیدجلال که بزرگتر همه ماست، بگیرید تا بقیه همبازیانم که عملکرد فوقالعادهای داشتند. دست همه درد نکند.
راستی پیراهن ژاوی به کدام بازیکن پرسپولیس رسید؟
نمیدانم. بعید میدانم کسی دنبال پیراهن ژاوی رفته باشد.
خودت چی؟!
من در طول زندگیام فقط پیراهن یک فوتبالیست را یادگاری گرفتم و آن هم علیآقا کریمی است.
جداً؟!
بله، از بس علیآقا را دوست دارم. دنبال پیراهن ژاوی و بقیه هم نبوده و نیستم.
چرا؟
نمیدانم، به نظرم کار جالبی نیست. حالا هر کسی یک اعتقادی دارد و من یکی دنبال پیراهن ژاوی نرفته و نخواهم رفت.
حالا که با دست پر و برد یک بر صفر از قطر برگشتید، خیلیها معتقدند کار پرسپولیس برای صعود به فینال راحتتر شده است. به نظر تو اینطور نیست؟
نه، من برعکس فکر میکنم بازی برگشت با السد به مراتب سختتر از رفت خواهد بود.
شوخی میکنی یا جدی میگویی؟
کاملاً جدی میگویم. شما نمیدانید بازیکنان السد پس از پایان این بازی چگونه ما را تهدید کردند!
مگر چه گفتند؟
به ما میگفتند در تهران شما را میبینیم!
یعنی چی؟
نمیدانم، به نظر میرسد این شکست خانگی بدجوری به السدیها برخورده بود. از همان دوحه قطر ما را تهدید میکردند.
(به شوخی) شما هم ترسیدید؟!
نه بابا! ترس کجا بود! السدیها باید از ما بترسند. در بازی برگشت ۱۰۰هزار تماشاگر پرسپولیسی استادیوم آزادی را پر میکنند و جو وحشتناکی به راه میاندازند. با این حال ما باید باهوش باشیم و اسیر احساسات نشویم. یک بازی منطقی میتواند ما را به هدف برساند.
راستی از لیست جدید تیم ملی خبر داری؟
چطور مگر؟
از تیم شما فقط علیرضا بیرانوند و احمد نوراللهی دعوت شدند.
خیلی خوشحالم به خاطر احمد! نوراللهی حقش بود به تیم ملی دعوت شود و امیدوارم او و علیرضا بیرانوند همواره موفق باشند.
خودت چطور؟
من تلاش خودم را میکنم که عنصر مفیدی برای پرسپولیس باشم. بهترینها را هم برای تیم ملی آرزو میکنم حالا چه دعوت شوم یا نشوم!