به گزارش مشرق، دیروز چهارشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۷ در پی اشتباه چاپخانه، نسخه گذشته روزنامه «وطنامروز» منتشر و توزیع شد. بر اساس توضیحات چاپخانه، بر اثر یک اشتباه سهوی نسخه مورخه ۲۵ مردادماه به جای نسخه ۲۵ مهرماه به چاپ رسید. البته دیروز صبح به محض اطلاع روزنامه از اشتباه صورت گرفته، نسخه اصلی ۲۵ مهرماه چاپ و توزیع شد.
بیشتر بخوانید:
ماجرای چاپ اشتباه روزنامه وطن امروز چه بود؟
این اتفاق ناشی از یک اشتباه در چاپخانه بوده و خارج از اراده مدیریت روزنامه «وطنامروز» رخ داده است. کما اینکه چاپخانه نیز با ارسال نامهای رسمی که تصویر آن روز گذشته در رسانهها منتشر شد، به خاطر این اشتباه از مدیریت روزنامه «وطنامروز» عذرخواهی کرده است.
اما درباره واکنشهای صورت گرفته نسبت به این اتفاق، نکاتی وجود دارد که لازم است به آن اشاره شود.
روزنامه «وطنامروز» از ابتدای انتشار، یک اصل ثابت را بهمثابه یک خط قرمز در رویکردهای خود رعایت کرده است و آن عدم پرداختن به اشکالات یا اشتباهات سایر رسانهها در حوزه فنی بوده است. اگرچه «وطنامروز» همواره نسبت به رویکردهای محتوایی غلط و هزینهساز برخی رسانهها همواره تذکر و توصیههای لازم را گوشزد و مطرح کرده اما پرداختن به اشتباهات فنی سایر رسانهها همواره خط قرمز «وطنامروز» بوده است، چرا که معتقدیم اشتباهات فنی بخشی غیرقابل اجتناب از فعالیت رسانهای است و هنجارهای صنفی و همینطور رعایت اخلاق و پرستیژ رسانهای مانع از پرداختن به اشتباهات فنی یا اصطلاحا مچگیری از رسانهها میشود. این رویکرد «وطنامروز» نسبت به همه رسانهها، اعم از رسانههای موافق و مخالف رعایت شده است.
با این حال اما دیروز و پس از اشتباهی که چاپخانه طرف قرارداد «وطنامروز» مرتکب شد (و هیچ مسؤولیتی را متوجه تحریریه روزنامه نمیکند)، ارگان رسانهای و رسمی دولت حسن روحانی (روزنامه ایران) در اقدامی عجیب دوربین برداشته، به کیوسک مطبوعاتی رفته و از نسخه اشتباهی که چاپخانه از «وطنامروز» منتشر کرده بود، کلیپ تهیه و آن را منتشر کرده است! خب! که چه؟! روزنامه رسمی دولت چه سوژهای را دنبال کرده است؟
اینکه چاپخانهای یک نسخه اشتباهی از یک روزنامه را منتشر و بعد با چاپ و توزیع مجدد اشتباه خود را تصحیح کرده، چرا تا این اندازه مدیران روزنامه رسمی دولت را ذوقزده کرده است؟
اینکه مدیریت این روزنامه اساسا چه شناخت یا فهمی از ضرورتها یا اصول صنفی دارد که این شناخت و فهم مانع ذوقزدگی او یا حتی نشان دادن ذوقزدگی از اشتباه یک چاپخانه درباره یک روزنامه منتقد دولت شود، موضوعی است که به نظر میرسد یک مطالبه صرفا محدود به حوزه صنفی و رسانه است اما آن چیزی که به نظر میرسد باید نسبت به آن توجه کرد این است که به نظر میرسد مدیران این روزنامه نسبت به مکان و جایگاهی که در آن قرار گرفتهاند کاملا نادانند. به همین خاطر است که در رفتارهای این روزنامه فقدان «شخصیت» بیداد میکند.
بله! روزنامه ایران روزنامه رسمی دولت است. روزنامه رسمی دولت (و نه دولتمردان) جمهوری اسلامی ایران. بنابراین یکی از ضرورتهای فعالیت این رسانه، حفظ شخصیت و پرنسیب متناسب و فعل متناسب با جایگاه ارگان رسمی دولت است. با این حال اما بارها دیده شده این روزنامه به جای پرداختن به موضوعات اصلی و دغدغههای فراگیر در جامعه، وارد نزاعهای شخصی و حزبی و دعواهای خالهزنک توئیتری و این آخری، «عقدهگشایی» علیه منتقدان دولت شده است! آنچه از رفتار این روزنامه دیده میشود این انگاره را تقویت کرده است که حقیقتا این حاشیهپردازیها و غفلت از موضوعات اصلی شاید رویکرد و راهکار خود دولتیها باشد که در این صورت حقیقتا باید گفت چنان دولتی را چنین روزنامهای باید.
با این حال اگر روزنامه ایران میخواهد در قواره ارگان رسمی دولت جمهوری اسلامی ظاهر شود و نه در سطح کانالهای تلگرامی بیشناسنامه و بیشخصیت، باید دوربین خود را برداشته، به سطح شهر برود و نتیجه بیتدبیری متراکم مدیریت دولتی را به تصویر بکشد. باید دوربین خود را به بنگاههای املاک و مسکن ببرد و صورتهای غمگین و ناامید و افسرده مردم بیپناه را ببیند که نتیجه سیاستهای وزیر کاخنشین و چندصد میلیاردی دولت حسن روحانی است.
دوربینتان را بردارید و به مغازهها و سوپرمارکتها ببرید و از سیر نجومی قیمت اقلام غذایی و مصرفی که روزانه و هفتگی در حال کوچک کردن سفرههای مردم هستند، فیلم بگیرید.
دوربین روزنامه دولت باید به بیمارستانها، درمانگاهها و داروخانهها برود و از وضعیت نابسامان دارو و درمان و ناتوانی مردم رنجوری بگوید که چشم امیدشان به دولتی بود که نسخهاش «خودتان بمالید» است!
از اعتصاب کامیوندارها فیلم بگیرید که کشاورز و تولیدکننده و بازاری و مصرفکننده را در مخمصه قرار داده است و دولتی که ناتوان از حل یک مشکل و یا مطالبه ساده صنفی است.
روزنامه رسمی دولت بهتر است از اینها فیلم بگیرد و دهها موضوع دیگری که ادای تکلیف و رسالت رسانه بر پیگیری و پرداخت به آنهاست.
اگر هم تمایلی نیست، میتوانند دوربینشان را هر روز به دکههای روزنامهفروشیها ببرند و از نسخههای روزانه «وطنامروز» فیلم بگیرند تا شاید بخشی از درد و رنج این روزهای ملت را پوشش داده باشند.
البته گویا حواسشان نبوده همان فیلمی که از نسخه اشتباهی گرفتهاند و تیتر آن درباره وعده روحانی برای پایین آوردن قیمت ارز است؛ نیز به اندازه کافی کنایهای سنگین به وضعیت کارآمدی دولت حسن روحانی است!