به گزارش مشرق،  امید نورافکن که از اواسط لیگ هفدهم، شایعه انتقالش به اروپا شنیده می‌شد، سرانجام در پایان فصل تصمیم خود را عملی کرد و به بلژیک رفت تا پیراهن شارلروا را بر تن کند. او همراه با علی قلی‌زاده و کاوه رضایی، مثلث لژیونرهای فوتبال ایران در باشگاه شارلروا را تشکیل دادند. باشگاهی که مالکیت آن نیز بر عهده یک ایرانی به نام بیات بود. نورافکن حتی قبل از علی قلی‌زاده که در روسیه حضور داشت و کاوه رضایی که در ایران به‌ سر می‌برد، وارد تمرین‌های پیش فصل شارلروا شد تا نشان بدهد برای آغاز یک فصل درخشان انگیزه‌های فراوانی دارد.

دفاع چپ و هافبک میانی. فیلیپ مازو، نورافکن را در این دو پست آزمایش کرد و از او در هفته اول و مقابل آنتورپ روی نیمکت استفاده کرد. بازی به قلی‌زاده و رضایی رسید اما به نورافکن نه. 90 دقیقه روی نیمکت نشست و البته از بازی بعد راهی به فهرست 18 نفره شارلروا پیدا نکرد.

اما مدافع هافبک 21 ساله ایرانی  از ابتدا تا امروز فقط دو بار برای شارلروا بازی کرده و دو بار هم روی نیمکت نشسته. مازو نام نورافکن را در 10 بازی اخیر شارلروا در ژوپیلرلیگ-لیگ بلژیک- در فهرست 18 نفره شارلروا قرار نداده و این یعنی او اعتقاد و اطمینان اولیه خود را نسبت به بازیکن سابق استقلال از دست داده است. این آمار گویای حال و روز امید نورافکن در بلژیک است. 14 هفته، فقط 2 بازی و 37 دقیقه حضور در زمین.

سایت فوت‌نیوز بلژیک درباره شرایط شارلروا و بازیکنانی که در فهرست مازاد این تیم قرار گرفته‌اند، نوشت: «تیم شارلروا شروع خوبی در فصل جدید نداشت و برخی از بازیکنان نیز برای جلب اعتماد فلیس مازو (سرمربی) تلاش می‌کنند اما بسیاری از آنها باید در ماه ژانویه از شارلروا جدا شوند.

پارفایت ماندانا، روماین گرانج، دوریان درویت و امید نورافکن از جمله بازیکنان فهرست 7 نفره‌ای هستند که باید تیم شارلروا را تا ماه آینده میلادی ترک کنند.این دسته از بازیکنان اعتماد مازو را برای بازی در ترکیب تیم شارلروا جلب نکردند و در خروجی به روی آنها در فصل نقل‌وانتقالات زمستانی اروپا گشوده می‌شود.»

این یعنی پایان یک همکاری چند ماهه و ناموفق. امید، آن بازیکنی نبود که مازو می‌خواست و سرمربی شارلروا هم او را کنار گذاشت. حالا باید منتظر تصمیم قطعی شارلروا و البته امید نورافکن باشیم. استقلال برای فرار از بحران، چشم به بازگشت این بازیکن 21 ساله دارد. بازیکنی که شفر نیاز مبرمی به حضورش دارد و با توجه به تجربه ناموفق در اروپا، بعید نیست دوباره به ایران برگردد و پیراهن آبی بپوشد.