اتفاق در ژانویه رخ داد، در جریان دیدار نانت و پاریسن ژرمن. کیلیان امباپه در حال حمله به دروازه حریف بود و همه از جمله شاپرون در حال حرکت به سمت دروازه نانت. ناگهان در این میان، دیگو کارلوس، بازیکن نانت زمین خورد و و باعث شد شاپرون نیز روی زمین بیفتد. او که روی زمین بود، با پایش بازیکن نانت را روی زمین انداخت و سپس او را از زمین اخراج کرد. به احتمال فراوان، شما ویدیو مربوط به این اتفاق را دیده اید زیرا تمام جهان تماشاگر این اشتباه بوده اند. تصاویر دست به دست میشد و به شدت مورد انتقاد قرار میگرفت. او از سوی فدراسیون فوتبال فرانسه 6 ماه محروم شد و خودش تصمیم گرفت که از دنیای قضاوت بازنشسته شود.
او در مصاحبه با بی بی سی گفت:" من نمیخواستم او را بزنم. ناراحتم که کارنامه قضاوتم با آن بازی به پایان رسید. خیلی دشوار است که قبول کنید بیش از 1500 بازی سوت زده اید و به خاطر این بازی کارتان تمام شود. من انسان هستم و احساس دردناکی داشتم و ترسیده بودم. من خسته بودم، قصد حمله نداشتم. فقط زمین خوردم، یک نفر من را هل داد و من هم به عنوان واکنش، پایم را مقابل پایش قرار دادم. در حقیقت، واکنش مربی و بازیکن این بود که داور اشتباه کرد، خب حالا چه؟ ولی رسانه ها و شبکههای اجتماعی موضوع را خیلی بزرگ کردند زیرا داور نباید چنین رفتاری کند و من هم قبول دارم و از این بابت عذرخواهی کردم.
فقط به خاطر بیاورید که زین الدین زیدان در جام جهانی 2006 با سر به ماتراتزی ضربه زد. او بازیکن فوق العاده ای بود، شاید یکی از بهترین های جهان برای سالهای متمادی. و واکنش او در قیاس با اتفاق من خیلی زیاد نبود."
چاپرون حالا با رسانههای فرانسه همکاری دارد و آزادانه میتواند نظرش را راجع به مسائل اعلام کند. یک داستان جالب از او را در زیر میخوانیم.
او گفت:" زلاتان ابراهیموویچ آدم اعصاب خرد کنی است. نه فقط با داورها، بلکه دائم بر سر هم تیمیهایش غر میزند، همیشه سعی میکند برای حریفش دردسر درست کند. به نظرم او دیوانه بود. او فوتبالیستی فوق العاده است ولی در زمین، شخصیتی متفاوت دارد و همیشه کار داورها را سخت میکرد. به نظرم او یک جور بازیگر است زیرا خیلی چیزها میگوید، چیزهای دیوانه وار. امیدوارم به چیزهایی که میگوید فکر نکند."
در سال 2015، شاپرون در دیدار پاری سن ژرمن و لورین که زلاتان هت تریک کرد، داور بازی بود. پس از بازی، زلاتان برای گرفتن توپ بازی به سراغ داور رفت.
چاپرون در این رابطه گفت:" او به سمت من آمد و دستش را به سمت توپ دراز کرد و آن را خواست. من چهار دختر دارم و وقتی ما در کنار هم هستیم و چیزی میخواهند، اگر «لطفا» نگویند، هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد. اینجا هم همین است. به نظرم این یک مدل تحصیلات است. او بی احترامی میکند. اگر که گفتن کلماتی مثل «لطفا» و «ممنون» را فراموش کنیم، جامعه دچار مشکل شده است. این شروع کار ابراهیموویچ بود زیرا هیچکس به زلاتان نه نمیگوید. احتملا من تنها نفر بودم."