به گزارش مشرق، غلامحسین موجی در سال 1341 در خانواده‌ای مذهبی و  در بوشهر چشم به جهان گشود. در سن شش سالگی به مدرسه ابتدایی کهنه پری پا گذاشت و به هنگام گذراندن دوره تحصیلات راهنمایی، فعالیت‌های خود را به همراه دوستانش علیه رژیم شاه آغاز کرد.

بیشتر بخوانیم:

یادداشت سردار درباره یک عملیات بعد از 37 سال

گم شدن این ۴ نفر، فرماندهان سپاه و ارتش را مشوش کرد

او در همه برنامه‌های اعتراضی که علیه رژیم صورت می‌گرفت، فعالانه شرکت داشت. ایشان فردی خوش برخورد و خوش اخلاق بود. زندگی ساده را بسیار دوست داشت و به پدر و مادر خود بسیار احترام می‌گذاشت. با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد و همواره در جبهه‌ها حضور داشت. ایشان در خط مقدم جبهه فعالیت بسیار داشت تا اینکه در روز 15 رمضان سال 1360 در سن 19 سالگی به عنوان عضوی از ستاد جنگ‌های نامنظم به فرماندهی شهید دکتر چمران، در جبهه دهلاویه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سرش مجروح و پس از اعزام به پشت جبهه، در بیمارستان اهواز به شهادت رسید و در استان بوشهر در جایگاه ابدی خود به خاک سپرده شد.

در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار آمده است:
اکنون که به سوی جبهه حق علیه باطل می‌روم چند کلمه ای با خانواده عزیزم و مشتاقان شهادت صحبت دارم.
ای امت قهرمان , خواهران و برادران مسلمان، تنها راه نجات اسلام و پیروزی نهایی انقلاب اسلامی ایران، پیروی همه جانبه از امام است و قرار گرفتن در خط او که همان خط اسلام اصیل محمدی (ص) است، از انحرافات، گروه گرایی‌های مشرکانه، التقاط گرایی، خاک و خون پرستی و ملیت گرایی بپرهیزید، که به یقین در خواهید یافت که تمام این مسائل جز اینکه به گمراهی بیانجامد، چیز دیگری نیست. حول محور امامت و ولایت گرد هم آیید و از تفرقه بپرهیزید و روحانیت مبارز و اصیل را یاور و مددکار خود بدانید، به حمایت از اسلام بپردازید .
ای پدر ارجمندم! مرا حلال کن و با استقامت و صبر و بردباری در انجام مسئولیت‌های اسلامی بکوش... . ای مادر مهربانم؛ سلام مرا بپذیر، مبادا در فقدان من گریه کنی! خواهران عزیزم در راه خدا و برای رضای خدا ناشکری نکنید، مرد آفرین باشید و در تربیت فرزند و تحویل افرادی صالح به جامعه تلاش کنید. برادران بسیج و پاسدار دست‌های شما را می فشارم و در این بحران‌های خطرناک سیاسی شما را به خدای واحد می‌سپارم. از شما ملت قهرمان و خانواده عزیزم می‌خواهم که بعد از این گریه‌ای که بیانگر ضعف باشد نکنید! و ای خونگرمان بوشهر! فرزندان خود را آگاه کنید و راه علی (ع) را به آن‌ها بیاموزید، فرزندان خود را از شهادت نترسانید که این بهترین راه است.