به گزارش مشرق، بارسلونا در سال ۱۹۹۲ در وضعیت خوبی قرار داشت. تیم تحت هدایت یوهان کرویف پس از پنج سال غیبت، دوباره به جام قهرمانان اروپا بازگشته بود. در آن سال فرمت بازی‌ها عوض شد تا بازی‌های بیشتری برگزار شود. پس از مرحله یک شانزدهم نهایی و یک هشتم نهایی، تیم‌ها در دو گروه قرار می‌گرفتند و دو تیم برتر، فینال را برگزار می‌کردند. بارسلونا در ابتدا با هانساروستوک، آخرین قهرمان آلمان شرقی روبرو شد و توانست آن را حذف کند.
بیشتر بخوانید:
داستان های تاریخ فوتبال
روزی که بارسا تمام رکوردها را شکست
در مرحله یک هشتم نهایی دوباره با تیم آلمانی دیگری روبرو شد و برابر کایزرسلاترن قرار گرفت. آبی‌اناری‌ها در خانه با دو گل پیروز شدند اما در بازی برگشت دچار مشکل شدند. بازی باید در وقت‌های اضافه دنبال می‌شد و تیم آلمانی نتیجه را ۳ بر صفر کرد. بارسلونا حذف شده بود. در این لحظه رونالد کومان در آخرین فرصت بازی توپ را به محوطه جریمه تیم آلمانی فرستاد و باکرو با سر به توپ ضربه زد. توپ از روی سر دروازه‌بان رد کرد که وارد دروازه شد. بارسا توانست به مرحله گروهی راه یابد. این اتفاق در ششم نوامبر ۱۹۹۱ رخ داد تا یک روز به یادماندنی برای این تیم باشد. با این حال بهترین‌ها در راه بود.
آبی اناری‌ها با اسپارتا پراگ، بنفیکا و دیناموکیف هم‌گروه شدند و توانستند چهار پیروزی و یک تساوی به دست آورند و تنها یک شکست را تجربه کردند. بازیکنان تیم اسپانیایی ۱۰ گل به ثمر رساندند و چهار گل دریافت کردند. این بارسلونا دوست داشتنی بود و پپ گواردیولا ضربات سریع و ساده‌ای به توپ می‌زد. لادروپ پاس‌های عمق فوق العاده‌ای می‌داد و استویچکوف یک شیطان در خط حمله بود.
در دیگر گروه سامپدوریا که از حضور ستاره برزیلی به نام سرسو بهره می‌برد و در خط حمله‌اش ویالی و مانچینی دیده می‌شدند با قدرت کار کرد و توانست صدرنشین شود. تیم ایتالیایی حریف بارسلونا در فینال شد. در آن سال بازی‌های المپیک به میزبانی بارسلونا برگزار می‌شد و برای نخستین بار، آمریکا با حضور ستارگانش در NBA در این رقابت‌ها شرکت می‌کرد. ترکیب رویایی بود و به همین خاطر لقب "تیم رویایی" را به خود گرفت. آنها هرگز در کنار هم بازی نکرده بودند. یک شب قبل از فینال خوان گاسپارت، نایب رییس باشگاه بارسلونا اعتراض خود را در یک گفت‌وگوی رادیویی نشان داد و اظهار کرد: تیم رویایی حقیقی، بارسلوناست.
به همین خاطر تنها غسل تعمید باقی مانده بود. گاسپارت اعلام کرد که اگر بارسا قهرمان شود در رود تایمز شنا خواهد کرد.
فینال در ومبلی انگلیس برگزار شد. کرویف، تیم را با ترکیب زوبی زارتا، فرر، کومان، ناندو، خوان کارلوس، اوزه بیو، گواردیولا، باکرو، لادروپ، سالیناس و استویچکوف به میدان فرستاد. در دقیقه ۶۴ گویکوتکسئا به جای سالیناس وارد زمین شد و الکسانکو در وقت‌های اضافه و برای تلف کردن وقت، جایگزین گواردیولا شد. "تیم رویایی" بهترین نمایش خود را ارائه نداد. دو تیم و به خصوص ایتالیایی‌ها محتاطانه بازی کردند. سپس وقت‌های اضافه فرا رسید و در این لحظه کومان یک ضربه سهمگین به سمت دروازه زد. او توانست گل پیروزی بارسلونا را به ثمر برساند. آبی اناری‌ها برای نخستین بار فاتح جام قهرمانان اروپا شدند.
در آن شب، گاسپارت خوشحال، به همراه دوستانش در تایمز شنا کرد.
