به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

وبسایت رادیو فرانسه در گزارشی نوشت: امانوئل ماکرون که برای کنترل اوضاع آشفته ناشی از تظاهرات در پاریس و دیگر شهرهای فرانسه با عجله آرژانتین را به مقصد پاریس فرانسه ترک کرد، در یک جلسه اضطراری در کاخ‌ الیزه که نخست‌وزیر، وزیرکشور و دیگر مقامات امنیتی فرانسه حضور داشتند شرکت کرد.

ماکرون گفت: از دیدن ابعاد تخریب و غارت بنای «طاق پیروزی» که یکی از بناهای نمادین فرانسه است بسیار شوکه شده است. رئیس‌جمهور فرانسه که با بزرگترین بحران سیاسی دوران ریاست جمهوری‌اش مواجه شده، قصد ندارد در این‌باره با رسانه‌های کشور گفت‌وگو کند.

بیشتر بخوانید:

حضور محصلان فرانسوی در خیابان و حمله پلیس با گاز اشک‌آور +فیلم

محاکمه ۱۳۹ «جلیقه زرد» بازداشت شده فرانسوی

درگیری در شهر « تولوز» حدود 50 زخمی بر جای گذاشت

به گزارش رادیو فرانسه، «بنجامین گریوو» سخنگوی دولت، تظاهرات خشن پاریس را بدترین تظاهرات دهه اخیر این کشور ارزیابی کرده است.

سخنان بنجامین گریوو درباره بررسی اعلام وضعیت فوق‌العاده از سوی کاخ الیزه تکذیب شد. کاخ الیزه اعلام کرد، رئیس‌جمهور تاکید کرده است که تمامی اعمال خرابکارانه و حمله به نیروهای پلیس در دیروز باید با برخورد شدید قضایی روبه‌رو شود.

رادیو فرانسه تصریح کرد: رهبران احزاب اپوزیسیون فرانسه به امانوئل ماکرون هشدار داده‌اند در برابر این شرایط که بسیاری آن را چون «شرایط انقلابی» توصیف کرده‌اند، به پاخاسته و واکنش مناسب نشان دهد.

در همین حال روزنامه لیبراسیون فرانسه در گزارشی خاطرنشان کرد: شاید بتوان جنبش «جلیقه‌زردها» را قیامی غیرمسلحانه خواند که از حمایت بیشتر از ۸۰ درصد ملت فرانسه برخوردار است. قیام یا جنبشی بدون رهبر که خواستار برقراری دموکراسی بی‌واسطه و از میان رفتن سیستم سلسله مراتبی است به نحوی که تمام صداها به یکسان شنیده شوند. جلیقه‌زردها «اشراف‌سالاری سیاسی و دولتی»  را پَست می‌شمارند، به آن ناسزا می‌گویند و خود را نادیده و تحقیر شده می‌انگارند. به نوشته لیبراسیون، امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، هم در این میان در نتیجه ناشیگری‌های پیاپیش نه در «کسوت لوئی شانزدهم» که در «کسوت ماری آنتوانت» ظاهر شده است اما این بار این مردم پاریس نیستند که بپا خاسته‌اند بلکه ساکنان روستاها و دیگر شهرها هستند.

به نوشته لیبراسیون، در این جنبش تازه مشارکت هر یک از شهروندان در اینترنت و شکوه‌نامه‌های سرگشاده در فیسبوک همانقدر دارای اهمیت است که ایجاد راه‌بندان در میدان‌ها گردانندگان صفحات فیسبوک در فقدان رهبر، این نقش را ایفا و بدون کمترین ابهامی تحت نظارت و دید منتقدانه همنوعان خود فعالیت می‌کنند.