به گزارش مشرق، «فیتز پاتریک» معاون اسبق وزارت خارجه آمریکا و مدیر فعلی برنامه خلع سلاح و منع اشاعه در «مؤسسه بین المللی مطالعات استراتژیک» (IISS) در یادداشتی به تاریخ سوم دسامبر (سیزدهم آذرماه) در خصوص موضوع ادعایی آزمایش موشکی ایران و اغراق گویی مقامات آمریکا در مورد اهمیت این آزمایشهای موشکی می نویسد: «آزمایش موشک بالستیک میان بُرد توسط ایران در روز یکم دسامبر به دشمنان تهران دستاویزی جدید برای ابراز مخالفتهای تند و خصمانه اشان علیه حکومت ایران داد. اما اغراق گویی دولت آمریکا در مورد اهمیت این رویداد، خود باعث تضعیف ادعای واشنگتن شد.
بیشتر بخوانید:
معرکه‌گیری آمریکا علیه قدرت موشکی ایران
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا این آزمایش موشکی ایران را محکوم و به اشتباه مدعی شد که این آزمایش ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) شورای امنیت سازمان ملل متحد است. این پرتاب موشک تخلف و نقض عهد به شمار نمی رود. برخلاف قطعنامه های گذشته که هرگونه آزمایش موشکی توسط ایران را ممنوع می کرد، قطعنامه ۲۲۳۱ صرفاً از ایران «درخواست می کند» که موشکهای مخصوص برای حمل کلاهکهای هسته ای را آزمایش نکند.
مشاوران حقوقی وزارت خارجه آمریکا مطمئناً به پمپئو توصیه کرده اند که این آزمایش موشکی را نقض قطعنامه ۲۲۳۱ نخواند. وزیر دفاع آمریکا در این باره با احتیاط بیشتری عمل کرد زیرا این آزمایش را ناقض مفاد قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل خواند. شاید مایک پمپئو بیشتر بر روی کمپین تضعیف رهبری ایران متمرکز بوده است. طبق این تفکر، در یک چنین جنگ اقتصادی و روانی هرکاری امکان پذیر است.
نمونه دیگری از اتهام زنی های واشنگتن علیه تهران مربوط می شود به ادعای مطروحه آمریکا در کنفرانس «سازمان منع تسلیحات شیمیایی» در ماه گذشته که مدعی شد ایران در حال تعقیب یک برنامه تسلیحات شیمیایی تهاجمی و اعلام نشده است. نماینده آمریکا در این کنفرانس ابراز نگرانی کرد که ایران در حال توسعه «مواد شیمیایی عامل سیستم اعصاب مرکزی» برای مقاصد تهاجمی است و به سه مورد نقض عهد [ادعایی] ایران در گذشته استناد کرد. یکی از این موارد نقض عهد مربوط به مدارک و ادله مربوط به سال ۲۰۱۱ می شود که منشأ مهمات شیمیایی کشف شده در لیبی را ایران می داند.
نگرانی های مشروع و قانونی از نبودِ شفافیت کافی دلیلی است بر اینکه وزارت امور خارجه آمریکا هم در گذشته و هم به تازگی- در ماه مارس- اعلام کرد که نمی تواند وجود ذخایر تسلیحات شیمیایی اعلام نشده در ایران را تصدیق و تأیید کند. حال آمریکا بطور ناگهانی موضع خود را از عدم تأیید و تصدیق یک ادعای مبتنی بر نبودِ [ذخایر تسلیحات شیمیایی] به یک ادعای مبتنی بر «بود» تغییر داده است. احتمال اندکی وجود دارد که شواهد و مدارک دال بر برنامه تسلیحات شیمیایی ایران ظرف ماههای گذشته بدست آمده باشد. در عوض، این یک سیاست جدید در راستای مقابله با فعالیتهای ایران در تمامی جبهه هاست.
تناقضات موجود در سیاست آمریکا در قبال ایران
وزیر امور خارجه آمریکا با اغراق گویی و بزرگ نمایی تهدید موشکی ایران گفت که موشک بالستیک آزمایش شده در روز یکم دسامبر می تواند بخشهایی از اروپا را هدف قرار داده و چندین کلاهک هسته ای را حمل کند. برای اروپاییان، این ممکن است ترسناک باشد. در نظر داشته باشید که این دو مشخصه [موشکهای بالستیک] یکدیگر را خنثی می کنند: هرچه تعداد کلاهکهای هسته ای بیشتر باشد، موشک سنگین تر و در نتیجه بُرد موشک کوتاهتر خواهد شد. موشک مورد نظر ممکن است موشک خرمشهر باشد که بنابر اطلاعات محدود ظاهراً دارای حداکثر برد ۲۰۰۰ تا ۲۲۰۰ کیلومتر با قابلیت حمل حداکثر یک هزار کیلوگرم بار است. این نوع موشک در صورتی که از شمال غربی ترین نقطه ایران پرتاب شود، ممکن است به شهرهای آتن، صوفیه و بخارست اصابت کند. اما دلیلی وجود ندارد که شهروندان این کشورهای اروپایی نگران حمله ای از جانب ایران باشند.
چنانچه این موشک چندین کلاهک را حمل کند، احتمالاً سایز این کلاهکها کوچکتر از آن است که سلاح هسته ای باشند.
سیاست آمریکا برای مقابله با انتقال تسلیحات [از ایران به گروههای مبارز حوثی در یمن و حزب الله لبنان] با تناقضاتی همراه است. برجسته ترین تناقض آن است که تقاضا برای توقف این انتقال تسلیحاتی با تعداد دیگری از تقاضاها همراه است که احتمالاً همگی آنها از سوی ایران رد می شود و بنابراین آمریکا فاقد هرگونه اهرم فشاری برای توقف تجارت تسلیحات [از سوی ایران] است. حتی اگر ایران این تقاضاها را بپذیرد، سیاست آمریکا هیچگونه نفع و امتیازی [به طرف ایرانی] پیشنهاد نمی دهد؛ مگر آنکه ایران نیز در تمامی جبهه ها تسلیم شود.
بهترین راه برای [پایان دادن به] جنگ یمن ترتیب دادن یک آتش بس و همچنین گفتگوی ایران- عربستان است. پمپئو و ماتیس در ۳۱ اکتبر خواستار برقراری این آتش بس و پیوستن تمام طرفهای درگیر در مذاکرات صلح به رهبری سازمان ملل ظرف ۳۰ روز آینده شدند. این مهلت سی روزه اکنون بدون هیچگونه اثر و نتیجه ای به پایان رسید.
این امید وجود داشت که آمریکا با اِعمال فشار بر شرکای عرب خود آنها را به پای میز مذاکره بکشاند. اما درست برعکس، دولت ترامپ حمایت خود از عملیات نظامی ائتلاف سعودی در یمن را دوچندان کرد. «برایان هوک» نماینده وزارت خارجه آمریکا در امور ایران نیز تهدید کرد که در صورت سرپیچی تهران از تقاضاهای واشنگتن، آمریکا خود به تنهایی می تواند دست به اقدام نظامی زند. هوک همچنین متذکر شد که ایران حق دخالت در امور یمن را ندارد. این در حالی است که [این گفته هوک] در مورد پیوستن آمریکا به مداخله نظامی در یمن نیز صدق می کند.
یک تناقض مهم دیگر در این ادعای مطروحه که آزمایش موشکی ایران ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ می باشد، وجود دارد. این تناقض آن است که گویا واشنگتن فراموش کرده این قطعنامه از تمام طرفهای امضاء کننده «درخواست می کند» از هرگونه اقدامی که سبب تضعیف روند اجرای تعهدات مندرج در توافق هسته ای ۲۰۱۵ ایران شود، خودداری کنند. هرکس که ادعا می کند ایران این قطعنامه را نقض کرده است، باید به این نتیجه مشابه برسد که آمریکا نیز با خروج [یکجانبه] از این توافق نقض عهد کرده است.
