سرویس سیاست مشرق - شورای شهر تهران در 15 ماهی که اصلاح طلبان تمامی صندلیهای سبز پارلمان شهری را تصاحب کردهاند دچار مشکلات فراوانی است که حالا از زبان اعضای شورای شهر این مشکلات بیرون می آید. بسیاری با تشکیل شورای تماما اصلاح طلب بیم آن را داشتند که شورای شهر اول که شورایی کاملا حزبی و سیاسی بود و جنگ احزاب در آن سبب انحلالش شد، تکرار شود. این نگرانی از سوی اصلاح طلبان بیشتر مطرح شد. اما حالا بعد از مدتی کارنامه شورای شهر پنجم با سه شهردار که هر یک حواشی زیادی تا به اینجا داشتهاند، عملکرد بسیاری ضعیفی را نشان می دهد.
بیشتر بخوانید:
کرباسچی: نجفی و افشانی نباید شهردار تهران میشدند
شورای شهر تهران در دوره پنجم درحالی تشکیل شد که اصلاح طلبان روند لیست بندی انتخاباتی این جناح سیاسی را زیر سئوال بردند. حتی کسانی چون «محمدرضا تاجیک» و «عباس عبدی» از کارشناس سیاسی اصلاح طلب از آن به طور جدی انتقاد کردند و عبدی این لیست را مصداق «آش کشک خاله» عنوان نهاد.
دو اشتباه بزرگ در انتخاب شهردار تهران نشان می دهد که جریان اصلاح طلب چطور سیاسی کاری را اساس کار خود قرار داده است.
در ماجرای «محمد علی افشانی» که به سبب بازنشستگی صندلی شهرداری تهران را ترک گفت، مطرح می شد که به شورا هشدارهای لازم درباره بازنشستگی وی داده شده بود.
در همین رابطه، «امیرآبادی فراهانی»، نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی در زمانی که اصلاح طلبان برای ابقای افشانی تلاش می کردند گفت: «براساس قانونی که در سال ۹۵ تصویب شد آقای افشانی از ابتدا نمیتوانست شهردار تهران شود.»
وی افزود:
« این قانون صراحت دارد که مشمولین ماده ۵ قانون کشوری باید بازنشستهها از دولت بروند، بر همین اساس ما تذکرهای لازم را به آقای انصاری دادیم که ایشان نمیتواند شهردار تهران شود و باید بگویم از اول در خصوص انتخاب افشانی تخلف شده است.»
فراهانی تصریح کرد: «دوستان شورای شهر باید در انتخاب شهردار تهران دقتهای لازم را داشته باشند و بیشتر قوانین را در نظر بگیرند؛ برای انتخاب شهردار باید با حقوق دانها و افراد آگاه مشورت کنند تا شهر در انتظار تصمیمات نادرست آنان قرار نگیرد.»
این درحالی است که «الهام فخاری»، عضو فعلی شورای شهر و ریاست شورای استان تهران در گفتگو با روزنامه شرق پاسخ مبهم افشانی به سوال اعضای شورای شهر درباره وضعیت خدمتی اش را مورد انتقاد قرار داده و مسئولیت اخلاقی این کار و تحمیل هزینه به شهر را بر دوش شهردار سابق دانسته است.
وی در این خصوص بیان داشته است:
«آقای افشانی حتی تا دو ماه قبل از پایان خدمتشان، از واضحگفتن اینکه شرایط استخدامیشان چیست، طفره رفتند. مسئولیت اخلاقی بر گردن ایشان است، شاید باور داشتند که قابل حل است. ایشان قبل از همه میدانسته که چه وضعیتی دارد و به عنوان یک فرد فعال اجتماعی و مدیر باسابقه باید میدانستند حق مردم و شورا بود که درست در جریان باشند. کمتر از دو ماه مانده به پایان خدمتشان از نظر تاریخ قانونی، در شورا به وضوح از ایشان سؤال شد که گفتند به خودم بستگی دارد و این جواب درستی به شورا نبود. چطور به ایشان بستگی داشت؟»
اینکه شورای شهر در انتخاب شهردار که مهمترین وظیفه این شوراست بدون در نظر گرفتن قانون و همچنین حساسیتهای لازم اقدام کرده است و بعد از یک اشتباه، اشتباه دیگری را تکرار کرده، از جمله مواردی است که نمی توان با سخنان فخاری این شورا را تبرئه کرد. خصوصا فضای انتخاب شهردار در زمانی که افشانی انتخاب شد و اخبار مربوط به آن به خوبی نشان می دهد که چطور اعضای حزب اعتماد ملی برای شهردار شدن وی تلاش کردن و فضای انتخاب شهرار سیاسی حزبی بود.
فخاری که فردی ناشناخته در فضای سیاسی و اجرایی کشور بود با لیست امید توانست به شورای شهر تهران راه یابد و این وظیفه خطیر را بر عهده بگیرد حال بعد از اینکه کمتر از نیمی از شورای شهر پنجم گذشته است با بی انگیزگی تمام از حضور در این شورا سخن می گوید.
وی در این باره می گوید:
«من در حرفه خودم بین دوستان و همکارانم سرمایه اجتماعی خوبی دارم اما سرمایه اجتماعی من در سال 96 آنقدر نبود که بتوانم رأی یکمیلیون و خردهای داشته باشم و رأی لیست و پشتیبان اجتماعی و سیاسی آن لیست بوده است. اگر ارزیابی شورای عالی ادامه پیدا کند و رأی پشتیبانهای لیست این باشد که من توانستهام به وظایف شهری خودم و برنامه جمع در قبال مردم عمل کنم، بخشی از تصمیم به کاندیداشدنم به آنها بستگی دارد. اما نه اصراری به این کار دارم و نه واقعا در این راستا حرکت میکنم. »