به گزارش مشرق، بهترین مربی ماه اخیر فوتبال ایران چه کسی بوده است؟ شفر در حالی این عنوان را بدست آورد که اگر نتایج تیمها را بخواهیم ملاک قرار بدهیم برانکو میتوانست این عنوان را به دست بیاورد. در نهایت اما شفر با پیشی گرفتن امتیازاتش در یکی از فاکتورها توانست از رقیب خود پیشی بگیرد. آن فاکتور چه بوده است؟
بیشتر بخوانید:
شفر: صحبتهای کیروش درباره برانکو خوب نبود
جوانگرایی عاملی بوده است که توانسته شفر را از برانکو به مربی ماه تبدیل کند.
انتخاب بهترین مربی ماه همانطور که از اولین دوره آن اعلام شد، به صورت آماری انجام میشود و سلیقه انسانی در آن دخیل نیست. در این انتخاب، چند فاکتور با ضرایب مشخص درنظر گرفته میشود.
1-نتیجهگیری؛ شامل برد، باخت و تساوی و تعداد گلهای زده یک تیم است. در این فاکتور این که بازی داخل یا خارج از خانه برگزار میشود و تیم حریف در چه رتبهای قرار دارد دخیل هستند.
2-امتیاز فنی؛ این که عملکرد هجومی و دفاعی یک تیم بر اساس آمار مسابقه چطور بوده است. یعنی این که آن تیم چند شوت زده و همچنین متحمل چند شوت شده است.
3-اخلاق؛ تعداد کارتهای زرد و قرمز و همچنین اخراج اعضای کادرفنی از روی نیمکت از نمرات منفی در این انتخاب حساب میشود.
سه فاکتور بالا، مواردی بود که در رقابت شفر وبرانکو برای کسب بهترین مربی ماه این عنوان را به سرمربی پرسپولیس تقدیم میکند. اما چهارمین فاکتور همه چیز را عوض کرد.
4-جوانگرایی؛ بازیکنان جوان چند دقیقه در تیمهایشان بازی میکنند. حضور بالای 60 دقیقه بازیکنان زیر 23 سال و حضور بالای 30 دقیقه بازیکنان بالای 21 سال امتیاز دارند.
این بخش همان امتیازاتی است که شفر از آن برخوردار شد و عنوان بهترین مربی ماه را بدست آورد. این در حالی است که در این ماه برانکو به دلیل نداشتن بازیکنان اصلیاش بیش از همیشه به جوانهایش اعتماد کرد اما شفر، از او هم جلو زده است.
تفاوت دو مربی در بندچهارم فراتر از این ماه است و شفر که پیش از این هم هنگام حضور او در ایران از او به عنوان کاشف اولیور کان و چند بازیکن مطرح دیگر نام برده میشد حالا در لیگ برتر ایران هم نشان داده که اعتقاد ویژهای به جوانها دارد.
عبارت «جوانگرایی» روزهای پرفراز و نشیبی را در فوتبال ایران گذرانده است. زمانی یک هدف بود، مدتی برای پز دادن و کاربلد بودن مربیان مطرح میشد، بعد از آن تبدیل به سنگری برای مربیانی که نتایج مطلوب نمیگرفتند شد. گاهی هم جوانها شبیه ابزاری تزئینی بودند برای پرکردن نیمکت و لیست هیجده نفره. در چند سال اخیر اما «جوانگرایی» بیش از همیشه از حالت یک شعار به حالت عملی درآمده است. یکی از باشگاههایی که در این دو، سه فصل اخیر سردمدار این مسیر بوده استقلال است.
تیمی که لیگ شانزدهم به دلیل اجبار و محروم شدن از نقل و انتقالات و همچنین نتیجه نگرفتن با ستارههای نامدارش رو به اکسیر جوانی آورد و نتیجه هم گرفت. این نتیجهگیری باعث شد تا بسیاری از آن بازیکنان در ترکیب اصلی استقلال ثابت بمانند و حتی عدهای دیگر هم به آن در زمان شفر اضافه شوند و لیست جوانان استقلال را به یک لیست بلندبالا تبدیل کنند.
میلاد زکیپور، آرمین سهرابیان، همام طارق، رضا آذری، اللهیار صیادمنش، سجاد آقایی و مهدی آقایی بازیکنان زیر 23 و 21 سالی هستند که این فصل برای استقلال بازی کردهاند. بازی کردن آنها هم به چند دقیقه در دقایق پایانی و برای تلفکردن وقت محدود نشده است. به لیست جوانان شفر میتوان مجید حسینی، امید نورافکن، محسن کریمی و فرشید اسماعیلی را هم اضافه کرد. بازیکنانی که البته بعضی از آنها توسط منصوریان و مظلومی برای اولین بار بازی داده شدند و شفر هم با ادامه اعتماد به آنها تیمش را به تیم جوانتری تبدیل کرده است.
این جوانان در این دو سال فقط به بازی کردن در استقلال بسنده نکرده و خیلیاز آنها توانستهاند خودی نشان بدهند. نورافکن با لژیونر شدن و حضور در لیست تیم ملی، سهرابیان که در لیست قبلی کیروش بود و شاید اگر مصدوم نبود حضور در این لیست را هم به قبلی اضافه میکرد. مجید حسینی لژیونر شده و بازیکنانی مانند آقایی و صیادمنش و قائدی هم آینده روشنی را پیش رو دارند. محسن کریمی بدشانس هم اگرچه به دلیل مصدومیت بازیهای زیادی از دست داده اما در تکبازیها منجی و ستاره استقلال بوده است.
استقلال در سالهای اخیر چندین بار تلاش کرده تا بار تیم را به روی دوش بازیکنان بزرگتر و اسم و رسمدارتر بگذارد اما هر بار با این فرمول به بنبست خورده و مجددا به اکسیر شفا بخش جوانگرایی روی آوردهاند. به همین دلیل استقلال را میتوان یکی از جوانترین و آیندهدارترین تیمهای لیگ نامید. تیمی که با چندین و چند جوان که بیشتر از سن و سالشان تجربه دارند آینده روشنی را پیش روی خود میبیند. انتخاب شفر به عنوان مربی ماه شاید کمترین و اولین پاداش این مربی آلمانی در اعتمادش به جوانهایی باشد که حتی به 20 سالگی هم نرسیدهاند.