در این حادثه حسن کیاشمشکی نیز به شدت از ناحیه پا دچار آسیب دیدگی و به بیمارستان منتقل شد که تا این لحظه هیچکس مسئولیت پرداخت هزینه مربوط به درمان وی را نپذیرفته است. در حالی که مسئولان پیست و بهره برداران دیزین می‌بایست همانطور که مصرانه در راه بازگشایی جاده شمشک به دیزین خود را به آب و آتش زدند در پذیرفتن مسئولیت حوادث در این جاده نیز در خط مقدم باشند ولی خبری از آنها نیست.

بیشتر بخوانید:

بازگشایی جاده مرگ بیخ گوش پایتخت +عکس

گفته می‌شود یکی از مسئولان اصلی پیست با این ادعا که هیچ حکم رسمی در دیزین دریافت نکرده از پذیرفتن هرگونه مسئولیتی خودداری کرده است. نکته جالب دیگر اینکه خبر از وثیقه ۱۵۰ میلیونی و آزادی بی قید و شرط متهم شماره یک این پرونده در دادسرای رودبار و قصران شنیده می‌شود.

برخی از بومیان نگران تلاش مسببان برای وارونه نشان دادن علت مرگ جان باختگان هستند؛ نگرانی که بعید می‌رسد منطقی باشد چرا که علت مرگ کاملاً روشن است: ریزش بهمن!

اما جای یک سوال اساسی هنوز خالی است. تیم پاکسازی جاده شمشک به دیزین چرا و با مجوز چه فرد یا افرادی درست یک روز بعد از بارش برف در جاده مشغول به کار شدند؟ هرکس آشنایی هرچند اندک با بارش برف و ریزش بهمن داشته باشد می‌داند حداقل یک روز پس از بارش برف سنگین احتمال ریزش بهمن بسیار بالاست، کما اینکه در این جاده در روز واقعه ۹ بهمن ریزش کرده و اگر این جاده همان روز بازگشایی می‌شد احتمال فاجعه انسانی وسیع‌تر با قربانیان بیشتری وجود داشت.

آیا از دست رفتن جان دو انسان تا این حد بی ارزش است که هنوز هیچ فرد یا نهادی حتی یک معذرت خواهی ساده در این خصوص نکرده است؟ هیچ فردی از شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و حتی وزارت ورزش و جوانان واکنش هرچند کوچکی نسبت به این موضوع نداشته است و ظاهراً کسی هم به دنبال مقصر حادثه نیست. فدراسیون اسکی هم که مثل همیشه تنها تماشاگر اتفاقات رخ داده است.

اما همه اینها را هم که فراموش کنیم دردناک‌ترین موضوع این است که هنوز مهر نامه‌های متعدد در خصوص عدم ایمنی این جاده خشک نشده است و تکلیف قربانیان مشخص نشده، شنیده می‌شود مستاجران جدید پیست قول بازگشایی مجدد جاده ظرف چند روز آینده را داده اند.