به گزارش مشرق، علی علیزاده در اینستاگرام خود درباره جهل برخی مدم نسبت به جنایات انجام شده در دوران رژیم پهلوی نوشت:

دیدن اینهمه جهل تاریخی در نسلهای جدید نسبت به دوره پهلوی برایم عذاب آور و باورنکردنی است. در حالیکه دوستان مسن تر انگلیسی و آمریکایی من هنوز ساواک را به عنوان یکی از جنایتکارترین سازمانهای امنیتی قرن بیستم به یاد می‌آورند، جوان جاهل وتاریخ نخوانده ایرانی خیلی خونسرد شکنجه ساواک را انکار میکند. جوان جاهل دیگری میگوید اما شاه هرچه بود دزد نبود و دزدی نکرده بود. آنهم محمدرضا پهلوی که هیچ قبضه تفنگی وارد کشور نکرد قبل از اینکه پورسانت و سهمش را بگیرد. کسی که از کوچکترین دله-دزدی هم نگذشت. کسی که همیشه بخش بیشتر اموالش در خارج از کشور و به اسم شخص خودش بود. و جاهل سوم هم وابستگی مطلق ساختاری شاه و کل نظامش را به غرب انکار میکند. چرا که شاه بعد گرانی نفت متوهم شده بود. توهمی با اجازه و صلاحدید غرب.

فکر میکنم حق با یوسف اباذری، جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران است. مقصر این نسیان عجیب تاریخی، مقصر این تاریخشویی، جمهوری اسلامی است که چهار دهه زورگویانه فقط و فقط روایت رسمی خودش از تاریخ را پخش و منتشر کرده.

این تاریخشویی، این تنگ‌نظری تاریخی اما به ضد خودش تبدیل میشود: این روایت یکسویه و یکطرفه از تاریخ انقلاب که سال به سال غلیظ تر هم شده، سعی دارد بگوید از روز اول فقط و فقط اسلامگرایان، آنهم همین جناح حاکم فعلی، علیه شاه مبارزه میکرده و هیچ گروه دیگری در صحنه مبارزه وجود نداشته.

اما ازقضا سرکنگبین صفرا فزود و تک‌گویی و انحصار تاریخ‌انگاری بجای آنکه تمام اعتبار انقلاب را به حساب جناحی خاص بریزد، با اینهمان کردن انقلاب و نظام، باعث شده هرگونه نقد مردم از وضعیت روز به اسم انقلاب نوشته شود. و انقلاب، این امر همگانی، از عرش فراجناحی به زمین نزاعهای روزمره فروغلطد. و دقیقاً اینجاست که ماشین تاریخسازی دروغین امثال شبکه منوتو جسارت و وقاحت ظهور پیدا میکنند. از مجاهدین خلق که منفورتر وجنایتکارتر نداریم؟ داریم؟ اما آنها هم بخشی از مبارزان علیه شاه بودند و نمیشود انقلاب را بدون آنها روایت کرد. چه رسد به چپ و لیبرال. چه رسد به نقش بنی‌صدر و بازرگان و مرحوم منتظری و…سانسور تاریخ بخاطر دعواهای امروز فقط اعتماد مردم به کل این روایت را زایل میکند

باز دور بیفتید که فلانی نفوذی است. من خمینی و انقلاب اسلامی را در لندن و انگلیس و بعد از فاصله گرفتن از روایت رسمی و بعد از دور شدن از همهمه تبلیغات یکسویه حکومتی، برای خودم کشف و «انتخاب» کردم. و هنوز به یاد می‌اورم ان تبلیغات یکسویه و اغلب کج سلیقه چه دافعه‌ای داشت.

علی علیزاده