به گزارش مشرق، صفحه اینستاگرامی موسسه مطالعات تاریخ معاصرایران نوشت:

روزهایی که کارهای شاه به دست یک زن افتاده بود / تفاوت نظر شاه و فرح درباره اویسی!

روزی که ناهار را در حضور اعلیحضرت می‌خوردیم، ایشان از اویسی صحبت به میان آوردند. شهبانو با ناراحتی گفتند: «اویسی نظامی خشنی است و با آدمکشی و خونریزی اوضاع را آشفته‌تر خواهد کرد.» اعلیحضرت گفتند: «خیال نمی‌کنم، نظر شما درست باشد.» گفت‌وگو بالا گرفت و به خشونت کشیده شد. شهبانو دستمال سفره را پرت کرد و از اتاق خارج شد. این را بگویم که ملکه نقش مؤثری در تمشیت امور داشت و تقریباً بیشتر کارهای دربار به وسیلۀ ایشان انجام می‌گرفت. آدمها و مهره‌های قدیمی همه از دربار پراکنده شده بودند و از این رو واقعاً زمینه خالی بود. روزهای آخر شهبانو بودند که تصمیمهای اعلیحضرت را عوض می‌کردند. اعلیحضرت روزهای آخر، به واسطۀ افسردگی و ضعف مزاج، قادر به تصمیم‌گیری نبودند. چون زمینه از آدمهای سنتی خالی شد، پای افرادی مثل دکتر حسین نصر، هوشنگ نهاوندی، دکتر احسان نراقی نویسنده و جامعه‌شناس، حتی شاملو شاعر دفتر علیاحضرت به دربار باز شد. همینها بودند که مشیر و مشاور شهبانو بودند. تقریباً این گروه بیشتر نظرهای خود را به شهبانو الغاء می‌کردند و گاه ملکه بیشتر تصمیمهای اعلیحضرت را عوض می‌کردند.

۱. امیراصلان افشار. سروها در باد: آخرین روزهای شاه در تهران. به تقریر امیراصلان افشار؛ تهیه و تنظیم محمود ستایش، تهران: نشر البرز، ۱۳۷۸، صص ۱۰۴ ۱۰۶