به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:

انتشار پیش بینی و هشدار رهبر انقلاب درباره بدعهدی طرف اروپایی برجام، از ابعاد مختلف، واجد اهمیت است. این تذکر دقیق، با مضمون "پرهیز از شرطی کردن اقتصاد و مردم به رفتار غیر قابل اعتماد اروپایی ها"، ۸ ماه قبل خطاب به دولتمردان عنوان شده اما در انتشار عمومی آن ملاحظه صورت گرفته است.

بیشتر بخوانید:

آفرین؛ بحث مهمی است اما چرا غیبت دارید آقای عبدی؟!

اکنون گویا آن ملاحظات منقضی شده و زمانی فرا رسیده که باید مردم و نخبگان حساس نسبت به روند عمومی کشور نیز از برخی مسائل مطلع باشند. همچنین معلوم می شود رهبری چند برابر رهنمودها و تذکرات علنی به مسئولان، در جلسات خصوصی تذکر می دهند و راه نمایی می کنند.

وجه دوم اهمیت، انتقاد از رویکرد مخاطره آمیز شرطی کردن مردم و بازار به رفتار بیگانگان است؛ طیفی از بیگانگان که اتفاقاً در طول دهه ها و بعضاً قرن ها تا به امروز، رفتار خبیثانه و خصمانه با کشور ما داشته اند. اما متاسفانه از زمان مقدمه چینی برجام در سال ۹۲ تا به امروز، چنین فضاسازی شده که همان بیگانگان متخاصم می توانند نفطه اعتماد و اتکا و امید و شراکت و تعامل دو سویه ما باشند بلکه تنها نقطه امید هستند!

این، دروغی بزرگ است؛ سر خود و مردم کلاه گذاشتن است، ولو اینکه برخی مدیران، از سر سهل اندیشی، در دام بازی دشمن برای فریب افکارعمومی و فعالان اقتصادی ما ورود کرده باشند.

وجه سوم ماجرا، موکول کردن حل مشکلات اقتصادی و تجارت خارجی به برجام، و سپس رفتار بی صداقت اروپا با برجام، و پس از آن، موکول کردن همه چیز به FATF و CFT و پالرمو و از این قبیل است. این کار، واگذاری اختیار خود به دشمن و مجبور شدن به شنیدن دیکته های اوست و هرچه توسعه پیدا کند به محدودیت و خود تحریمی بیشتر منتهی می شود؛ بنابراین در ذات خود، خلع قدرت و جلب ناتوانی است. درست مانند اینکه قهرمان رزمی کار بپذیرد دست و پای او را ببندند و پس از آن، وارد کارزار با حریفی ضعیف اما خدعه گر و بسط ید یافته شود.

با این مقدمات، دولت و وزارت خارجه باید بگویند در این دوره هشت ماهه پس از پیش بینی و هشدار دقیق رهبر انقلاب چه کرده اند؟ چرا با پشت هم اندازی اروپا درباره جبران خروج ترامپ از برجام (از اردیبهشت تا به آبان ماه) کنار آمدند؟

آیا ندیدند آبان ماه که تحریم های جدید آمریکا (ناقض مطلق برجام) به اجرا گذاشته شد، اروپا به ویژه سه کشور طرف توافق، هیچ کاری برای مقابله و صیانت از برجام نکردند؟

چرا تعهدات اصلی اروپا برای برداشتن تحریم های مالی و بانکی و نفتی، طی چند مرحله، به وعده مبادله نفت در مقابل غذا و دارو، و سپس مبادله غذا و دارو صرفاً در ازای نفت فروخته شده به کشورهای غیر اروپایی فرو کاسته شد؟

دولت و زارت خارجه ما با این روند بدعهدی چگونه معامله کردند که اروپایی ها از دروغ برجام به دروغ SPV و از SPV به دروغ INSTEX تنزل کردند اما هرگز با واکنش بازدارنده یا دست کم، کاهش اجرای تعهداتیکطرفه رو به رو نشدند؟

به نظر می رسید با توجه به عملکرد خیانت آلود اروپا در ۱۱ ماه گذشته، به سرفصلی جدید و تعیین کننده در سیاست خارجی پسا برجام رسیده ایم؛ تغییر دوره ای که انتشار عمومی تذکر و توجه دادن هشت ماه قبل رهبر انقلاب به دولتمردان را ضروری ساخته است. اکنون تداوم روند دست روی دست گذاشتن، به امید اروپایی ها نشستن و یکطرفه تعهدات برجام را اجرا کردند، به مرز امتناع و ناممکن رسیده است.

با این مقدمات، دولت و وزارت خارجه باید بگویند در این دوره هشت ماهه پس از پیش بینی و هشدار دقیق رهبر انقلاب چه کرده اند؟ چرا با پشت هم اندازی اروپا درباره جبران خروج ترامپ از برجام (از اردیبهشت تا به آبان ماه) کنار آمدند؟

آیا ندیدند آبان ماه که تحریم های جدید آمریکا (ناقض مطلق برجام) به اجرا گذاشته شد، اروپا به ویژه سه کشور طرف توافق، هیچ کاری برای مقابله و صیانت از برجام نکردند؟

چرا تعهدات اصلی اروپا برای برداشتن تحریم های مالی و بانکی و نفتی، طی چند مرحله، به وعده مبادله نفت در مقابل غذا و دارو، و سپس مبادله غذا و دارو صرفا در ازای نفت فروخته شده به کشورهای غیر اروپایی فرو کاسته شد؟

دولت و زارت خارجه ما با این روند بدعهدی چگونه معامله کردند که اروپایی ها از  دروغ برجام به دروغ  SPV و از SPV به دروغ INSTEX تنزل کردند اما هرگز با واکنش بازدارنده یا دست کم، کاهش اجرای تعهداتی یکطرفه رو به رو نشدند؟

مطالبه تعهدات اروپا در برجام که هیچ، چرا حتی وعده SPV و INSTEX نیز از سوی دولت و وزارت خارجه ما مطالبه نمی شود و به جای آن وانمود می شود که ما بدهکار هستیم و باید بدهی خود را در قالب قبول دیکته های FATF بپردازیم؟! این روند بدهکار شدن در موقعیتی که باید طلبکار برجام باشیم، ثابت می کند که روند عقیم دیپلماسی و مدیریت منحصر به برجام، منقضی شده و قابل تداوم نیست.

به نظر می رسد با توجه به عملکرد خیانت آلود اروپا در 11 ماه گذشته، به سرفصلی جدید و تعیین کننده در سیاست خارجی پسا برجام رسیده ایم؛ تغییر دوره ای که انتشار عمومی تذکر و توجه دادن هشت ماه قبل رهبر انقلاب به دولتمردان را ضروری ساخته است. اکنون تداوم روند  دست روی دست گذاشتن، به امید اروپایی ها نشستن و یکطرفه تعهدات برجام را اجرا کردند، به مرز امتناع و ناممکن رسیده است.