سرویس جهان مشرق - هایلی برنز دختر ۱۶ ساله آمریکایی به مدت ۱۲ ماه گم شده بود و نهایتاً در خانه یک مرد ۳۱ ساله به نام مایکل پیدا شد. او ژوئن ۲۰۱۶ میلادی از خانهاش در کارولینا بیرون رفته بود و دیگر برنگشته بود تا اینکه مشخص شد در خانهای واقع در جورجیا بوده است.
این یکی از ۴۶۵ هزار و ۶۷۶ موردی است که در سال ۲۰۱۶ میلادی به پلیس فدرال پیرامون کودکهای گمشده گزارش شده است. بررسی پروندههای سال ۲۰۱۸ میلادی نشان میدهد ۹۲% از این کودکان، خودشان از خانه رفتهاند، به این قصد که برنگردند و تنها ۵% ربوده شدهاند. یک کودک در چه شرایطی و به چه امیدی از خانه خود دل میکَنَد؟ یک دوست در شبکههای اجتماعی.
یو.اس.اِی تودی به نقل از نانسی مکبرایب مدیر مرکز کودکان گمشده در فلوریدا که روی بیش از ۲۰ هزار پرونده کار کرده و با خانواده کودکان گفتگو کرده، نوشته است ویژگی مشترکِ کودکانی که در این مدت از خانه رفتهاند، استفاده از فناوریهای نوین ارتباطی بوده است.
جالب است که مادر و پدر هایلی برنز، همان دختری که در ۱۶ سالگی از خانه فرار کرده بود، میگویند برای او گوشی تلفن همراه نخریدهاند اما باز هم احساس میکردهاند که او به طریقی با غریبهها ارتباط داشته است.
مکبرایب می گوید «فناوری مزایای خود را دارد اما ممکن است ریسک هم داشته باشد… این مهم است که والدین کاملاً در زندگی کودکانشان حضور داشته و از آن با خبر باشند… و برای آنها در مورد خطراتی که ممکن است از دنیای مجازی به دنیای واقعی منتقل شود و برای آنها رخ دهد صحبت کنند» زیرا در هر صورت نمیتوان فرزندان را به کلی از وسایل ارتباطی نوین محروم نگه داشت، بگذریم که گاهی حمل گوشی اتفاقاً میتواند در مکان یابی کودکِ گمشده به پلیس کمک کند.
دیوید فینکلور مدیر مرکز جستجوی جرائم علیه کودکان در نیوهمپشایر اضافه میکند «وقتی روابط والدین با کودکان تضعیف میشود، خطرات پا به میدان میگذارند».
آمار سالهای اخیر در ایالات متحده نشان میدهد به آهستگی از تعداد گزارشها به افبیآی در مورد کودکان فراری و گمشده کاسته میشود. رقم گزارش کودکان فراری و گمشده در سال ۲۰۱۷ میلادی به ۴۶۴ هزار و در سال ۲۰۱۸ به ۴۲۴ هزار رسیده است و افبیآی مدعی است مجموعاً ۳۲ هزار و ۱۲۱ آمریکاییِ زیر ۱۸ سال همچنان به عنوان گمشده یا فراری ثبت شدهاند.
مرکز ملی کودکان گمشده در آمریکا (NCMEC) که یک مرکز خصوصی است طی ۳۴ سال گذشته در بازگرداندن ۲۹۰ هزار مورد از کودکان به خانوادههایشان کمک کرده است. آنها در یک حرکت داوطلبانه و با تجزیه و تحلیل ۱۶۲۰۰ پرونده کودک ربایی توانستند سرویس ابلاغ عمومی وایرلس در مواردِ فوریِ کودکربایی راهاندازی کنند که از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۷ میلادی به نجات ۸۹۷ کودک انجامیده است.
علاوه بر کودکانِ گمشده، آمار سواستفاده جنسی از کودکان در آمریکا نیز بسیار نگرانکننده است. در سال ۲۰۱۸ میلادی ۱۸.۴ میلیون گزارش در این زمینه رسیده است که NCMEC تنها در شناسایی و نجات ۱۶۷۰۰ کودک و ۱۲۵ هزار متجاوز جنسی موفق بوده است.
برخی از پروندههای کودکربایی چندین سال تا رسیدن به نتیجه در جریان بوده است و برخی هنوز باز است:
- ایتان کودک شش ساله در سال ۱۹۷۹ میلادی در نیویورکسیتی ربوده شد و مردی به نام هرناندز در سال ۲۰۱۷ میلادی مردی را به جرم دزدیدن و قتل او به ۲۵ سال زندان محکوم کرد.
- آدام کودک فلوریدایی در سال ۱۹۸۱ میلادی در یک فروشگاه بزرگ ربوده شد و دو هفته بعد سرِ جداشدهاش در یک کانال واقع در ۱۲۰ مایلیِ آخرین محلی که دیده شده بود، پیدا شد. سال ۲۰۰۸ میلادی یک مرد را که در سال ۱۹۹۶ میلادی در زندان مرده بود را به عنوان قاتلِ آدام معرفی کردند و پرونده بسته شد.
- چری کودک ۸ ساله در سال ۱۹۸۵ ربوده شد و تا کنون هیچ سرنخی در پرونده او به دست نیامده است.
- شاون کودک ۱۱ ساله در سال ۲۰۰۲ دزدیده شد و سال ۲۰۰۷ پس از یافتن شاون، کودکربا به حبس ابد محکوم شد.
- الیزابت دختر ۱۴ ساله در سال ۲۰۰۲ میلادی از خانهاش دزدیده شد و در سال ۲۰۱۱ میلادی برایان به جرم دزدیدن او به حبس ابد محکوم شد.
- ریلیا کودک ۴ ساله سال ۲۰۰۲ میلادی در فلوریدا ربوده شد و فردی به نام گراهام در سال ۲۰۱۳ میلادی به جرم ربودن، آزار و اذیت و قتل وی به ۵۵ سال حبس محکوم شد.
- لارا و کریستال سال ۲۰۰۵ در ایلینویز ربوده شدند ۵ سال بعد یک مرد را به جرم تجاوز به آنها و قتلشان به حبس ابد محکوم کردند.
منبع
https://www.usatoday.com/story/news/nation/2017/06/26/missing-kids-many-runaways-some-baited-through-technology/103211338
http://www.missingkids.com/footer/media/keyfacts
https://edition.cnn.com/2013/10/22/us/missing-children-fast-facts/index.html