به گزارش مشرق، دو قهرمانی در لیگ‌برتر، دو قهرمانی در سوپرجام، رسیدن به نیمه‌نهایی و فینال لیگ قهرمانان آسیا و… افتخاراتی است که پروفسور کروات با تیم سرخ‌پوش تهرانی در این چهار سال دشت کرده است. او وقتی تیم را تحویل گرفت که از پرسپولیس فقط نامش باقی مانده بود. آنها علناً به تیمی معمولی تبدیل شده بودند که دیگر در جمع بزرگان لیگ جایی نداشتند. مدت‌ها از آخرین قهرمانی‌شان می‌گذشت و باخت‌های سنگین، گاه و بی‌گاه به سراغ‌شان می‌آمد. نه با دایی، نه با درخشان، نه با دنیزلی و نه با ژوزه نتوانستند به مسیر درست برگردند، ولی برانکو به این ناکامی‌ها پایان داد.

۱۷ فروردین ۹۴ قراردادش را به امضا رساند و داستانش با پرسپولیس از هفته بیست‌و‌ششم لیگ چهاردهم استارت خورد. دیداری که دست‌بر‌قضا منجر به یک شکست خانگی شد. با این حال پیروزی در هفته آخر مقابل استقلال، طاهری را بر آن داشت تا به برانکو اعتماد کند. او ماند. لیگ پانزدهم هم به بدترین شکل ممکن آغاز شد. اما نمایش پرسپولیس فراتر از حد انتظار بود. هادی نوروزی به طرز ناباورانه‌ای فوت شد و همین مساله اتحاد پرسپولیسی‌ها را دوچندان کرد. به‌یک‌باره از قعر جدول خود را به جنگ قهرمانی رساندند اما به‌خاطر تفاضل گل، قهرمانی از کف رفت، اما هواداران ایستاده تیم را تشویق کردند. این تازه اول راه برانکو و تیمش بود. موتور آنها روشن شده بود. دو قهرمانی مقتدرانه در لیگ‌های شانزدهم و هفدهم به دست آمد. بعد از یک‌سال غیبت دوباره به لیگ قهرمانان برگشتند. یک‌بار به نیمه‌نهایی و سال بعد به فینال صعود کردند.

بیشتر بخوانید:

اشتباه عجیب سعودی‌ها درمورد پرسپولیس

درحالی که از خرید بازیکن محروم بودند؛ برای اولین‌بار طعم فینال لیگ قهرمانان را چشیدند. قهرمانی به دست نیامد اما هواداران ایستاده تیم را تشویق کردند. بعد از گذشت چهار سال، پرسپولیس بدون اعتمادبه‌نفس، حالا هر چند ماه یک‌بار، آن‌هم به سختی شکست می‌خورد. آنها چه بازیکن داشته و چه نداشته باشند برای کسب سه امتیاز حریص هستند و رحم نمی‌کنند. همدلی در تیم موج می‌زند؛ آمادگی بدنی بازیکنان زبانزد خاص و عام است و پشت همه این اتفاقات شیرین، برانکو ایستاده است. مردی با صورت یخی که هر چند دقیقه یک‌بار طبق عادت چندین ساله‌اش شلوارش را بالا می‌کشد. عینک مستطیلی‌اش را روی صورتش تنظیم می‌کند و به هنگام به‌ثمر رسیدن گل همان دو دست را به صورت گره کرده بالا می‌آورد و خوشحالی را به میلیون‌ها هوادار هدیه می‌دهد. حال نگاهی به کارنامه کاری برانکو در این چهار سال می‌اندازیم. حدود ۱۴۶۰ روز که ماحصل آن به شرح زیر است.

لیگ برتر

لیگ چهاردهم: دو برد، یک مساوی، دو باخت، ۶ گل زده، ۶ گل خورده
لیگ پانزدهم: ۱۶ برد، ۹ مساوی، پنج باخت، ۵۰ گل زده، ۳۴ گل خورده
لیگ شانزدهم: ۲۰ برد، ۶ مساوی، چهار باخت، ۴۶ گل زده، ۱۴ گل خورده
لیگ هفدهم: ۱۹ برد، هفت مساوی، چهار باخت، ۴۸ گل زده، ۱۵ گل خورده
لیگ هجدهم: ۱۴ برد، ۹ مساوی، یک باخت، ۳۰ گل زده، ۱۰ گل خورده
مجموع: ۷۱ برد، ۳۲ مساوی، ۱۶ باخت، ۱۸۰ گل زده، ۷۹ گل خورده

لیگ قهرمانان آسیا

لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۵: دو برد، دو باخت، سه گل زده و هفت گل خورده
لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۷: چهار برد، ۶ مساوی، دو باخت، ۱۷ گل زده و ۱۷ گل خورده
لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۸: هفت برد، سه مساوی، چهار باخت، ۱۷ گل زده و ۱۲ گل خورده
لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۹: یک مساوی، یک باخت، یک زده و دو خورده
مجموع: ۱۳ برد، ۱۰ مساوی، ۹ باخت، ۳۸ گل زده و ۳۸ گل خورده

جام حذفی

جام حذفی ۹۵-۹۴: دو برد، یک باخت، دو گل زده و دو گل خورده
جام حذفی ۹۶-۹۵: یک باخت، یک گل زده و یک گل خورده
جام حذفی ۹۷-۹۶: ۲ برد، یک باخت، پنج گل زده و دو گل خورده
جام حذفی ۹۸-۹۷: سه برد، سه گل زده و یک گل خورده
مجموع: ۷ برد، ۳ باخت، ۱۱ زده و ۶ خورده

سوپرجام

سوپرجام ۹۶: یک برد، سه گل زده و صفر گل خورده
سوپرجام ۹۷: یک برد (انضباطی)
مجموع: دو برد، سه گل زده و صفر گل خورده

مجموع کل: ۱۶۳ بازی، ۹۳ برد (۵۷%)، ۴۲ مساوی، ۲۸ باخت (۱۷%)، ۲۳۲ گل زده (۴۲/۱) و ۱۲۳ گل خورده (۷۵/۰)، ۳۲۱ امتیاز (میانگین هر بازی ۹۶/۱)