به گزارش مشرق، وزارت کشور عربستان سعودی به تازگی با صدور بیانیهای از اعدام ۳۷ نفر در این کشور خبر داده است. این وزارتخانه مدعی شده که افراد اعدام شده به دلیل دست داشتن در پروندههای تروریستی محکوم شده بودند.
اما واقعیت آن است که افراد اعدام شده نه تروریست که شیعیان بی دفاع و بی گناهی بودند که از دهها و صدها سال پیش تاکنون زیر یوغ جرم و جنایتهای رژیم سعودی قرار گرفتهاند. این اولین بار نیست که رژیم سعودی مرتکب چنین جنایتهای هولناکی علیه شیعیان مرتکب میشود و پر واضح است که آخرینِ این جنایتها نیز نخواهد بود.
بیشتر بخوانید:
تمامی افراد اعدام شده از زندانیان اندیشه و اغلب آنها از شیعیان «القطیف» و «الاحساء» بودند. علما و روحانیون، تَنی چند از افراد اعدام شده توسط رژیم سعودی را تشکیل میدادند. «الشیخ محمد عبدالغنی محمد عطیه» ازجمله این روحانیون و علما شیعی محسوب میشود که اخیراً توسط رژیم آل سعود به اتهام تروریسم! اعدام شده است. ارتکاب این جنایت هولناک فریاد نهادهای حقوق بشری بین المللی را نیز بلند کرد. در همین ارتباط، سازمان عفو بین الملل اقدام سعودیها در اعدام شیعیان را به باد انتقاد گرفت. سازمان عفو بینالملل اعلام کرد که مقامات سعودی از اعدام به عنوان وسیلهای سیاسی علیه مخالفان شیعه در این کشور استفاده میکنند.
این سازمان تاکید کرد: اقدام عربستان در اجرای اعدام گروهی در این کشور بیانگر این حقیقت ترسناک است که مقامات سعودی هیچ ارزشی به زندگی انسانها نمیدهند. عفو بینالملل تصریح کرد: اعدام ۳۷ نفر در عربستان بعد از محاکمه ظالمانه آنها و صدور حکم اعدام علیه یک نوجوان کمتر از ۱۸ سال نقض آشکار قوانین بینالملل است.
افکار عمومی هنوز اعدام «شیخ نمر النمر» روحانی برجسته شیعی توسط رژیم سعودی در ژانویه ۲۰۱۶ را فراموش نکرده اند. با این حال، از آن زمان تاکنون جنایتهای هولناکی علیه شهروندان شیعی ساکن مناطق شرقی اتفاق افتاده است؛ مسأله ای که نشان میدهد رژیم سعودی به طور کاملاً علنی مواجهه مستقیم با شیعیان ساکن شرق عربستان را در دستور کار خود قرار داده و به آن به عنوان یک سیاست اصلیِ خود مینگرد.
واقعیت آن است که عربستان سعودی با اعمال این سیاستهای وحشیانه علیه شیعیان در مناطق شرقی عربستان تلاش میکند تا آنها را به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی خود معرفی کرده تا بدین ترتیب از شدت و حدت موج انتقادات افکار عمومی نسبت به عملکرد سیاست خارجی ریاض، بکاهد.
درهمین ارتباط، «طلال عتریسی» کارشناس مسائل بین الملل میگوید: «اینکه عربستان سعودی در سیاستهای خارجی خود در کشورهایی نظیر یمن، سوریه و عراق با شکست مواجه شده است، جای هیچگونه شک و شبههای نیست. درست به همین دلیل است که رژیم سعودی تلاش میکند تا توجه افکار عمومی جهان از شکستهای خارجی خود را منحرف کرده و به سمت تحولات میدانی داخلی هدایت کند».
وی همچنین میافزاید: «سعودیها با این استراتژی تلاش میکنند تا در معرض سؤالاتی پیرامون سیاستهای جنگ طلبانه شکست خورده خود در منطقه، قرار نگیرند. آنها تلاش میکنند تا وجود شیعیان در مناطق شرقی عربستان را یک تهدید بزرگ داخلی در نزد افکار عمومی، جلوه دهند». این مسأله موجب شده است تا برخی احتمال روی آوردن ساکنان مناطق شرقی به گزینه مقاومت مسلحانه را محتمل بشمارند.
در همین ارتباط، طلال عتریسی معتقد است: «البته بعید نیست که در صورت تداوم همین وضعیت، بخشی از شیعیان ساکن مناطق شرقی به این گزینه (مقاومت مسلحانه) فکر کنند. نکته قابل ذکر در این زمینه، این است که اگر شیعیان ساکن مناطق شرقی روی گزینه مقاومت مسلحانه فکر کنند و در مقام پیاده سازی آن برآیند، آنگاه هیچکس جلودار آنها نخواهد بود».
وی در این خصوص ادامه میدهد: «با تمام اینها، من شخصاً معتقدم که شیعیان ساکن عربستان به این راحتیها گزینه مقاومت مسلحانه را در رأس اولویتهای خود قرار نمیدهند، چراکه ممکن است این اقدام، بهانه بیشتری به سعودیها برای ارتکاب جنایتهای خود بدهد».
از سوی دیگر، آنچه قابل تأمل به نظر میرسد، سکوت بسیاری از سازمانهای بین المللی در قبال جنایتهای ریاض علیه شیعیان است. آنچه که امروز ما مشاهده میکنیم این است که اغلب سازمانهای بین المللی حقوق بشری در قبال جنایتهای رژیم سعودی علیه شیعیان ساکن مناطق شرقی سکوت اختیار کرده و هیچ موضعی اتخاذ نمیکنند.
این سازمانهای حقوق بشری حتی در قبال جنایتهای عربستان سعودی علیه مردم بی دفاع و بی گناه یمن نیز موضعی اتخاذ نکرده اند. در جریان حملات وحشیانه سعودیها به غیرنظامیان یمنی طی سالهای گذشته هزاران نفر جان باخته و زخمی شده اند. علاوه بر این، هزاران نفر از مردم یمن به دنبال این حملات، در معرض ابتلاء به سختترین بیماریها قرار گرفته اند.
با این حال، شاهد موضع گیری نهادهای حقوق بشری بین المللی نبوده ایم. کاملاً واضح است که سکوت نهادهای بین المللی در قبال جنایتهای اخیر علیه شیعیان مناطق شرقی عربستان، نشأت گرفته از یک تصمیم آمریکایی غربی است.
طلال عتریسی در این باره میگوید: «مواضع آمریکاییها و کشورهای غربی در قبال مسائل حقوق بشری در سراسر جهان، دیگر تعجب برانگیز به نظر نمیرسد. پُر واضح است که آمریکاییها مواضع حقوق بشری در نقاط مختلف جهان را بر اساس مصالح و منافع خود اتخاذ میکنند و نه منافع و مصالح قربانیان».
وی میافزاید: «درحال حاضر، عربستان سعودی و ایالات متحده آمریکا روابط بسیار نزدیک و تنگاتنگی با یکدیگر دارند، بنابراین مصلحت واشنگتن اینگونه اقتضا نمیکند که در قبال ریاض موضعی بگیرد. کما اینکه آمریکاییها هیچ انتقادی نسبت به سیاستهای سرکوبگرانه سعودیها در بحرین و یمن وارد نکرده اند. تا زمانی که روابط آمریکا با عربستان سعودی خوب و حسنه باشد، چیزی به اسم حقوق بشر برای واشنگتن، مطرح نیست».
در هر صورت، آنچه که واضح به نظر میرسد این است که رژیم سعودی سالیان متمادی است که جنایتها علیه شیعیان را کلید زده است و قصد توقف این جنایتها را نیز در سایه سکوت مجامع بین المللی و حمایتهای خارجی، ندارد. بنابراین، امروز کمتر کسی به اینکه عربستان در سایه سیاستهای جنایتکارانه سعودی علیه شیعیان «سرزمین خون» نام گرفته، تردید دارد.