به گزارش مشرق، استفاده از تحریم اقتصادی به عنوان ابزاری در سیاست خارجی اگرچه در دولت‌های پیشین آمریکا نیز معمول بوده، اما در دولت «دونالد ترامپ» بسیار شدت یافته است. از مهم‌ترین تحریم‌های اقتصادی دولت ترامپ می‌توان به تحریم ترکیه، روسیه، کره شمالی، ایران و ونزوئلا اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
تداوم اتخاذ رویکرد تحریم اقتصادی در سیاست خارجی از سوی واشنگتن تاکنون گذشته از عدم موفقیت آن به ویژه در مورد ایران سبب شده تا جامعه و بازیگران عرصه بین المللی مترصد یافتن راه‌هایی برای مقابله با آن‌ها باشند. مکانیسم‌های پرداخت مالی جدید و جایگزینی ارزهای ملی به جای دلار در معاملات تجاری و مالی از جمله روش‌هایی هستند که تا به امروز برای مقابله با تحریم‌های آمریکا اجرایی شدهاند.
واشنگتن در اتخاذ این رویکرد تنها به تاثیرات کوتاه مدت آن‌ها چشم دوخته و از این نکته غافل مانده است که گستردگی کشورهای مورد تحریم، منجر به توسعه همبستگی بین دولت‌ها می‌شود. ضمن اینکه یکجانبه بودن تحریم‌های آمریکا و فقدان اجماع بین المللی در مورد آن‌ها ضمن کاستن از تاثیر آن، از وجه قانونیاش نیز خواهد کاست.
آمریکا از زمان تاسیس خود از ابزار تحریم اقتصادی ۷۹۶۷ برای مداخله در امور سایر کشورها استفاده کرده است. این تحریم‌ها شامل تحریم افراد، شرکتها، سازمانها، دولت‌ها، فروشگاه‌ها و … می‌شوند.
اما در مورد ایران باید توجه داشت که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکا مکرراً از این ابزار برای تغییر در سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران بهره گرفته است.
تمایل آمریکا به استفاده یکجانبه از تحریم علیه ایران سبب شده تا حتی برخی از متحدان واشنگتن نیز از آن‌ها به عنوان تهدیدی برای منافع اقتصادی خود یاد کنند. تهدیدات متعدد ناشی از تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران از عرصه اقتصاد فراتر رفته و روابط آمریکا با اروپا و شرکای قدیمیاش را نیز متاثر ساخته است.
به گفته «الیزابت روزنبرگ» یکی از مقامات پیشین وزارت خزانه داری آمریکا که در دولت «باراک اوباما» نقش موثری در اعمال تحریم‌ها علیه ایران داشت، تحریم‌ها علیه تهران از سال ۲۰۱۰ به بعد شدت بیشتری یافت. وی با اشاره به عدم ارزیابی درست واشنگتن از هزینه‌های اقتصادی تحریم‌های ایران برای آمریکا، آن‌ها را اشتباه، پر هزینه و بدون اثر توصیف کرد.
پولیتیکو در گزارشی با اشاره به این موضوع که وظیفه وزارت خزانه داری، ارزیابی موفقیت تحریم‌ها براساس تاثیر آن‌ها در دستیابی به اهداف سیاسی خاص است، از بی توجهی این وزارتخانه به بی اثر بودن تحریم‌ها علیه ایران انتقاد کرد.
پولیتیکو در ادامه با توجه به عدم اجرای هیچیک از شروط ۱۲ گانه واشنگتن برای ایران از سوی تهران، هدف اعلانی ترامپ مبنی بر کشاندن ایران پای میز مذاکره برای امضای توافقی دیگر در زمینه هسته‌ای را تلاشی ناکام می‌داند. ضمن اینکه شروط مذکور با انتقادات بین المللی نیز مواجه شدند.
پولیتیکو در پایان گزارش خود نوشت ایران به حیات اقتصادی خود به رغم تحریم‌های آمریکا ادامه می‌دهد و تاکنون نتایج رضایت بخشی را به دست آورده است.
